ഞാൻ സ്നേഹത്തിൽ തുടങ്ങി സ്നേഹത്തിൽ അവസാനിക്കുന്നു
എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ യാത്ര
അവൾ എവിടേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, അങ്ങനെ എന്റെ മനസ്സ് പ്രഭാത സൂര്യനെപ്പോലെ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുന്നു, അവളെ കാണാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ തുടിക്കുന്നു, എന്റെ ഹൃദയം ആവി പോലെ വായുവിൽ കലരുന്നു, ഒരിക്കൽ ഞാൻ അവളെ കാണുമോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല.
ഈ സ്നേഹം എവിടെ പോകുന്നു, അവൾ എന്തല്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം, പക്ഷേ എന്റെ ശ്വാസം വീണ്ടെടുക്കാൻ അവൾക്ക് അവളുടെ ശ്വാസം ആവശ്യമാണ്,
മനസ്സ് അവളെപ്പോലെ തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നു, പക്ഷേ അവളില്ല,
എന്റെ ഓർമ്മകളെല്ലാം അവളുടെ ചിന്തകളാണ്, എന്റെ കവിളുകളെല്ലാം ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികൾ,
കണ്ണമ്മയ്ക്ക് അവളെ അറിയില്ല.
അവളാണെങ്കിൽ എന്തിന് എന്നെ വിട്ടു പോകും.
ഒരു വരി പോലും എഴുതാൻ വയ്യ, അവൾ വന്നതിനു ശേഷം ഞാനും കവിതയുടെ ഒരു പേജ് ചൊറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ഇതാണ് സ്നേഹം
സ്നേഹത്തോടെ തുടങ്ങുന്നു
പ്രണയത്തിലാണെന്ന് ആദ്യം അറിഞ്ഞിട്ടും അവസാനം അറിയാത്ത എനിക്ക് എങ്ങനെ ഇത് ചെയ്യാൻ കഴിയും.
പ്രണയത്തിന്റെ ഇതിഹാസം എല്ലാവർക്കും ഒരുപോലെയല്ല
© അരുൾമൊഴി വെണ്ടൻ
© அருள்மொழி வேந்தன்