உயர்ந்த உள்ளம் மனித நேயம்

துறைமுகம் அருகே ஒரு உப்பளம் . பல தொழிலாளர்கள் வேலை செய்கிறார்கள். தினசரி கூலி வேலை செய்து வருகின்றனர். தினமும் வெயிலில் எட்டு மணிநேர முதல் 10 மணி நேரம் வரை அயராது உழைப்பவர்கள் நெற்றி வியர்வை நிலத்தில் சிந்த தன் குடும்பத்திற்காக பாடுபடுபவர்கள். சுட்டெரிக்கும் வெயிலில் உப்பு கற்களை பார்க்கும் போது கதிர்வீச்சின் எதிரொளிப்பில் கண்கள் மிகவும் சூடாகும். வேலை பார்க்கும் ஊழியர்களுக்கு ஊதியம் வழங்கும் ஒப்பந்தத்தின்படி தினசரி கூலி ஆனது 150 ரூபாய் என்று பல வருடங்களாக வேலை பார்த்து வாங்கி வருகின்றனர். இப்பொழுது ஒப்பந்த காண்ட்ராக்டர்கள் மாறிவிட்டன. காலச்சக்கரம் சுழன்று கொண்டிருக்கிறது. குழந்தைகளுக்கு தின்பண்டம் வாங்கி செல்வது மனைவிக்கு காய்கறி பலசரக்கு வாங்கி செல்வது மற்றும் கடன் வாங்கியதற்கு வட்டி கட்டுவது என்று பல பொறுப்புகள். இவருடைய சம்பள நாள் சனிக்கிழமை. சனிக்கிழமை வந்துவிட்டால் அவர்களுக்கு மனதில் மகிழ்ச்சி பொங்கும். அப்படி இருக்கும் நிலைமையில் சம்பளம் வழங்கும் அதிகாரி அதிர்ச்சி தரும் வகையில் இனிமேல் தினசரி 100 ரூபாய் விதம் கணக்கில் சம்பளம் என்று சொன்னார். இது கேட்டு அனைவரும் மனம் துவண்டு வேதனை அடைந்தனர். கணேசன் என்ற ஒருவர் மட்டும் சம்பளம் வழங்கும் அதிகாரியிடம் சென்று என்ன ஐயா எங்களுக்கு சம்பளம் குறைத்தால் குடும்பத்தை எப்படி காப்பாற்றுவோம்? வாங்கிய கடனுக்கு எவ்வாறு வட்டி கட்டுவோம் என்று கேட்டார். அதற்கு அந்த அதிகாரியோ இஷ்டம் இருந்தால் வேலையை பார் இல்லையெனில் வேறு இடம் பார்த்து சென்று விடு என்று சொன்னார். கணேசன் மனமுடைந்து மயக்கமாகி கீழே விழுந்தார்.
உடனிருந்த சக தொழிலாளர்கள் அவருக்கு தண்ணீர் தெளித்து தண்ணீர் கொடுத்து ஆசுவாசப்படுத்தினர் .கணேசனிடம் அவருடன் பணிபுரிந்தவர்கள் வேலை...