சொற்கள் குறைந்தது
சோகங்கள் பெறுக

வேல்கள் நெஞ்சை குத்தியது
வளங்கள் குறைய

வாழ்க்கை வேடிக்கையானது
வேதம் மறைய

அறிவு குறைந்தது
அகங்காரம் ஒலிக்க

பாசம் வேஷமானது
பணம் இல்லாமல் போக

வெளிச்சம் மறைந்து போனது
நான் வெக்கி குனிய

நீரும் நீர்சனமாய் நீங்கி பெருகும்
கதிரவன் மறைந்திட
கார்மேகம் சூழ்ந்திட
வெளிச்சம் தந்தவன் வேடிக்கையாகிறான்
ஒரு நாள் பொழிந்தவன் வேந்தன் ஆகிறான்
மர்மமும் மாயமும் எதுவெனில்
அறியாமலே
நானும் வேடிக்கையாகினேனோ.