5 views
தளைந்தேன் உன்னில் எம்மியிலே
மயில் 3
அவ் வழி, முழக்கு என, இடி என, முன் சமத்து ஆர்ப்ப வழக்கு மாறு கொண்டு, வருபு வருபு ஈண்டிநறையொடு துகள் எழ நல்லவர் அணி நிற்ப,
-முல்லைக்கலி கலித்தொகை
அந்த இடத்தில் முழக்கமா, இடியா என்னும்படி பறைகள் முழங்கின. அது வழக்கத்துக்கு மாறாகப் போர்க்களம் போலக் காணப்பட்டது. காளைகளை வளர்த்த மகளிர் (நல்லவர்) மணக்கும் பொடித் துகள்களையும், மணக்கும் புகைகளையும் ஏந்திக்கொண்டு அணிவகுத்து நின்றனர்.
ஒரு கூடாரத்தில் ஒரு புறம் தண்ணீர் ஊற்றி கழுவிக்கொண்டிருந்தனர். மறுபுறம் மாட்டின் தேவையற்ற கழிவுகளை அப்புறபடுத்திக் கொண்டிருந்தனர். அந்த இடமே இறைச்சி வாடை தான்... அதுவொரு மாட்டிறைச்சி விற்கப்படும் கசாப்புக்கடை.
ஆயிரம் கிலோ எடை வரையுள்ள மாடுகளின் கழுத்தை அறுத்து ரத்தம் வடிய வடிய தோலை உரித்து அங்கே தொங்கப் போட்டிருந்தனர். மாடுகளைத் தெய்வமாக பார்க்கும் ஊரில் சிலர் அதன் இறைச்சியை உண்ணவும் செய்கிறார்கள். சிலருக்கு அது தெய்வமென்றால் பலருக்கு அதுவும் உணவே
கடையின் ஓரத்தில் அங்கு அடிக்கும் நாற்றத்தையும் பொருட்படுத்தாது அந்த இறைச்சி வாடையோடு சாராயத்தையும் நுகரந்து குடித்து கொண்டிருந்தான் மகேந்திரன்..
அவனது மேசையில் சுட்ட மாட்டிறைச்சியும் சாராயமும் ஊர்காயும் இருந்தன, மகேந்திரனின் இடத்தில் அவனது நண்பன் சையது மாட்டிறைச்சி கடையை வைத்திருக்கிறான். விசாலமான கடை என்பதால், உள்ளே மாடுகளை வெட்டும் பணியும் வெளியே விற்கும் பணியும் நடக்கும்.
அவ்வூரில், இந்துக்கள் சிலரைத் தவிர மற்ற அனைவரும் மாட்டிறைச்சியை வாங்கி உண்பார்கள். ஊருக்கு ஒதுக்கு புறத்தில் இருக்கிறது இந்தக் கடை.
தன் நண்பனை குடிக்க விட்டு வேறு வேலையில் இருந்தான் சையது. மகேந்திரனின் காலுக்கடியில் அமர்ந்து ஊத்திக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தான் பச்சக்கிளி! மகேந்திரனின் வேலைக்காரன் , ஜால்ரா, ஜின்ஜாக் என்ன வேணாம் சொல்லுகிடலாம்.
"ஏணே! உன் கூட்டாளிக்கு மாட்டையும் எங்களுக்கு எப்ப உன் கண்ணலாம் விருந்தையும் போட போற?" என நெகிழி கோப்பையில் சாராயத்தை ஊற்றியவாறு கேட்டான் ... மகேந்திரனுக்கு சாராயமொரு போதை என்றால், அவனை உசுப்பேற்றி கோபமடையச் செய்வது அவனது கூட்டாளிக்களுக்கொரு போதை. எப்படியாவது தன் மாமன் மகளை கல்யாணம் செய்தே தீரவேண்டும் என்பது மகேந்திரனின் தீராத ஆசை , வெறி எனலாம். ஆனால் அதற்கு தடையாக இருப்பது அழகு தான். அழகு என்னும் அழகேந்திரன் தான்.
ஆறு வயதுள்ள அந்த மாட்டை கண்டால் ஊர் சனத்தின் குலையும் நடங்கிப் போகும். மூன்று ஊர்களுக்கும் சென்று வீரர்களின் கையில் பிடிப்படாமல் பரிசுகளை வென்று வந்திருக்கிறது... அசராது நின்று விளையாடி தன்னை நெருங்கி வரும் வீரர்களுக்கு உயிர் பயத்தை காட்டி விட்டு வரும் மாடுகளில் அழகேந்திரனின் பெரும் இடம் பெற்றது.
வீட்டிலிருந்த கறவை மாட்டொன்று ஈன்ற காளை கன்று தான் இன்று அலங்காநல்லூரே நடுங்க வைக்கும் அழகேந்திரனாக வளர்ந்திருக்கிறது...
வீட்டில் ஒரு பிள்ளையாக வளர்ந்த அந்தக் காளையை வளர்த்தது எல்லாம் மயிலினி தான்... தன் தம்பியை போலவே எண்ணி வளர்த்தாள். விடியும் போதும் அடையும் போதும் அவனை கவனித்து விட்டுத் தான் அடுத்த வேலை அவளுக்கு.
காலங்காலமாக ஊர் தலைவராக இருக்கும் குடும்பம் தான் கார்மேகக்கோனாரின் குடும்பம்... பச்சையம்மாள் வாசுதேவ கோனாரின் புதல்வர்கள் தான் கார்மேகக் கோனார், கருப்பையா கோனார். ஒரு புதல்வி கண்ணம்மா.
கார்மேகம், மீனாட்சிக்கு பிறந்த மூன்று பிள்ளைகள் தான் திருமலை, மாலினி, மயிலினி. கருப்பையா, பார்வதிக்கு பிறந்த பிள்ளைகள் மணிமேகலையும் பாண்டு ரங்கனும். கண்ணம்மா, கோபாலுக்கு பிறந்த இரண்டு பிள்ளைகள் வாசுகி, மகேந்திரன்.
வாசுகியைத் தான் திருமலைக்கு கட்டிக்கொடுத்திருக்கிறார்கள். கண்ணம்மா, மகேந்திரனுக்கு முதலில் மாலினியை தான் கேட்டது, ஆனால் அவனோ கட்டினால் மயிலினியை தான் காட்டுவேன் என்றிருந்திட, மகேந்திரனின் பெரியப்பா மகன் கஜேந்திரனுக்கு மாலினியை கட்டிக் கொடுத்தனர்.
கஜேந்திரன் சொக்க தங்கமென்றால், அதற்கு நேர் எதிர...
அவ் வழி, முழக்கு என, இடி என, முன் சமத்து ஆர்ப்ப வழக்கு மாறு கொண்டு, வருபு வருபு ஈண்டிநறையொடு துகள் எழ நல்லவர் அணி நிற்ப,
-முல்லைக்கலி கலித்தொகை
அந்த இடத்தில் முழக்கமா, இடியா என்னும்படி பறைகள் முழங்கின. அது வழக்கத்துக்கு மாறாகப் போர்க்களம் போலக் காணப்பட்டது. காளைகளை வளர்த்த மகளிர் (நல்லவர்) மணக்கும் பொடித் துகள்களையும், மணக்கும் புகைகளையும் ஏந்திக்கொண்டு அணிவகுத்து நின்றனர்.
ஒரு கூடாரத்தில் ஒரு புறம் தண்ணீர் ஊற்றி கழுவிக்கொண்டிருந்தனர். மறுபுறம் மாட்டின் தேவையற்ற கழிவுகளை அப்புறபடுத்திக் கொண்டிருந்தனர். அந்த இடமே இறைச்சி வாடை தான்... அதுவொரு மாட்டிறைச்சி விற்கப்படும் கசாப்புக்கடை.
ஆயிரம் கிலோ எடை வரையுள்ள மாடுகளின் கழுத்தை அறுத்து ரத்தம் வடிய வடிய தோலை உரித்து அங்கே தொங்கப் போட்டிருந்தனர். மாடுகளைத் தெய்வமாக பார்க்கும் ஊரில் சிலர் அதன் இறைச்சியை உண்ணவும் செய்கிறார்கள். சிலருக்கு அது தெய்வமென்றால் பலருக்கு அதுவும் உணவே
கடையின் ஓரத்தில் அங்கு அடிக்கும் நாற்றத்தையும் பொருட்படுத்தாது அந்த இறைச்சி வாடையோடு சாராயத்தையும் நுகரந்து குடித்து கொண்டிருந்தான் மகேந்திரன்..
அவனது மேசையில் சுட்ட மாட்டிறைச்சியும் சாராயமும் ஊர்காயும் இருந்தன, மகேந்திரனின் இடத்தில் அவனது நண்பன் சையது மாட்டிறைச்சி கடையை வைத்திருக்கிறான். விசாலமான கடை என்பதால், உள்ளே மாடுகளை வெட்டும் பணியும் வெளியே விற்கும் பணியும் நடக்கும்.
அவ்வூரில், இந்துக்கள் சிலரைத் தவிர மற்ற அனைவரும் மாட்டிறைச்சியை வாங்கி உண்பார்கள். ஊருக்கு ஒதுக்கு புறத்தில் இருக்கிறது இந்தக் கடை.
தன் நண்பனை குடிக்க விட்டு வேறு வேலையில் இருந்தான் சையது. மகேந்திரனின் காலுக்கடியில் அமர்ந்து ஊத்திக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தான் பச்சக்கிளி! மகேந்திரனின் வேலைக்காரன் , ஜால்ரா, ஜின்ஜாக் என்ன வேணாம் சொல்லுகிடலாம்.
"ஏணே! உன் கூட்டாளிக்கு மாட்டையும் எங்களுக்கு எப்ப உன் கண்ணலாம் விருந்தையும் போட போற?" என நெகிழி கோப்பையில் சாராயத்தை ஊற்றியவாறு கேட்டான் ... மகேந்திரனுக்கு சாராயமொரு போதை என்றால், அவனை உசுப்பேற்றி கோபமடையச் செய்வது அவனது கூட்டாளிக்களுக்கொரு போதை. எப்படியாவது தன் மாமன் மகளை கல்யாணம் செய்தே தீரவேண்டும் என்பது மகேந்திரனின் தீராத ஆசை , வெறி எனலாம். ஆனால் அதற்கு தடையாக இருப்பது அழகு தான். அழகு என்னும் அழகேந்திரன் தான்.
ஆறு வயதுள்ள அந்த மாட்டை கண்டால் ஊர் சனத்தின் குலையும் நடங்கிப் போகும். மூன்று ஊர்களுக்கும் சென்று வீரர்களின் கையில் பிடிப்படாமல் பரிசுகளை வென்று வந்திருக்கிறது... அசராது நின்று விளையாடி தன்னை நெருங்கி வரும் வீரர்களுக்கு உயிர் பயத்தை காட்டி விட்டு வரும் மாடுகளில் அழகேந்திரனின் பெரும் இடம் பெற்றது.
வீட்டிலிருந்த கறவை மாட்டொன்று ஈன்ற காளை கன்று தான் இன்று அலங்காநல்லூரே நடுங்க வைக்கும் அழகேந்திரனாக வளர்ந்திருக்கிறது...
வீட்டில் ஒரு பிள்ளையாக வளர்ந்த அந்தக் காளையை வளர்த்தது எல்லாம் மயிலினி தான்... தன் தம்பியை போலவே எண்ணி வளர்த்தாள். விடியும் போதும் அடையும் போதும் அவனை கவனித்து விட்டுத் தான் அடுத்த வேலை அவளுக்கு.
காலங்காலமாக ஊர் தலைவராக இருக்கும் குடும்பம் தான் கார்மேகக்கோனாரின் குடும்பம்... பச்சையம்மாள் வாசுதேவ கோனாரின் புதல்வர்கள் தான் கார்மேகக் கோனார், கருப்பையா கோனார். ஒரு புதல்வி கண்ணம்மா.
கார்மேகம், மீனாட்சிக்கு பிறந்த மூன்று பிள்ளைகள் தான் திருமலை, மாலினி, மயிலினி. கருப்பையா, பார்வதிக்கு பிறந்த பிள்ளைகள் மணிமேகலையும் பாண்டு ரங்கனும். கண்ணம்மா, கோபாலுக்கு பிறந்த இரண்டு பிள்ளைகள் வாசுகி, மகேந்திரன்.
வாசுகியைத் தான் திருமலைக்கு கட்டிக்கொடுத்திருக்கிறார்கள். கண்ணம்மா, மகேந்திரனுக்கு முதலில் மாலினியை தான் கேட்டது, ஆனால் அவனோ கட்டினால் மயிலினியை தான் காட்டுவேன் என்றிருந்திட, மகேந்திரனின் பெரியப்பா மகன் கஜேந்திரனுக்கு மாலினியை கட்டிக் கொடுத்தனர்.
கஜேந்திரன் சொக்க தங்கமென்றால், அதற்கு நேர் எதிர...
