அவளுடன் அந்த நிமிடம் கையில் ஆயுதம் மனதில் அவளின்  முகம், வந்த காரணமோ போர்க்களம் அவள் விழியில் விழுந்த பொழுதில் என்னை மறந்தேன் நானென ராஜா மனதில் கவிதை எழுதிட , அவரைப் பார்த்த தீபா என்ன ஆச்சு எனக் கேட்க அதற்க்கு அவர் எதும் இல்லையெனக் கூறினார் 

அங்கே ஒரு கூட்டம் தண்ணீர் நடுவே வித்தை காட்ட ராஜா இவளின் அழகில் மொத்தமாய் வீழந்து இருந்தார் 

ராஜா மனதில் இருந்த காதலை ஒரு புறம் தள்ளி வைத்து விட்டு அடுத்து என்ன செய்யலாமென யோசிக்க தீபா வைப்பார்த்தது இங்க என்ன இருக்கு எனக் கேட்கத் தீபா எனக்குத் தெரிந்து இங்க மூணு டீம் இருக்கணும் துறைமுகம் பகுதியிலிருந்து கொஞ்சம் தள்ளி இருக்கிற கப்பல் தான் சரக்குக் கப்பல் அந்தக் கப்பல் எங்க இருந்து வருது எனக் கண்டுபிடிக்கணும் எனக் கூற அதற்க்கு ராஜா நீ ஒண்ணு பண்ணு நீ அந்தக் கப்பல் பத்தி விசாரிக்கப் பாரு நான் இங்க இருக்கிற மக்கள் நடுவுல ஒரு முறை போய்ட்டு வாரேன் எனக் கூறினான் 

அதைக் கேட்ட தீபா எதற்க்கு எனக் கேட்க அதற்க்கு ராஜா இந்த மாதிரி குருப் இந்த ஊர் காரங்க லா இருக்க வாய்ப்பு ரொம்ப கம்மி மாசத்துல ரெண்டு முறை இல்லை ஒரு முறை வர இந்த மாதிரிச் சரக்கை எடுக்க இந்த ஊர் மக்கள் பெரும்பாலும் முன்வரமாட்டாங்க அவங்க எண்ணம் எல்லாமே மீன் கடலுள்ள இருந்து கிடைக்கிற பொருள் தான் இந்த மாதிரி சரக்குக் கப்பல் சார்ந்த பொருள் எல்லாமே எதாவது ஒரு பெரிய தலை தான் செய்யும் அவங்க யாரும் அவளோ முட்டாள் இல்லையேயென ராஜா கூறினான் 

அதைக் கேட்ட தீபா இப்போ என்ன சொல்ல வாரிங்க எனக் கேட்க இந்த இடம் நமக்கு ரொம்ப புதுசு நாம இதுவரை கப்பல் கடல் வணிகம் மூலமா வர எந்தப் பொருள் எந்தச் சம்பவம் பார்த்தது இல்லை இது நமக்கு ரொம்ப முக்கியமான ஒண்ணு அதுக்கு தானெனக் கூறி விட்டுத் தாங்கள் வந்த கார் இருக்கும் இடம் நோக்கி இருவரும் சென்றார் உடனே தீபாவை காரில் ஏறச் சொல்லிவிட்டு இருவரும் அவர்கள் அலுவலகம் செல்லத் தீபா இதுவரை யார் கூறியதையும் கேட்டுப் பொறுமையாகச் செயல் படமாட்டாள் அவளைப் பொறுத்த வரை அவள் தான் அவளுக்கு அவள் மட்டுமே பொதும் என நினைப்பாள் ஆனால் என்னவோ ராஜா வைப்பார்த்தபின் அவளிடம் சில மாற்றம் இருந்தது .. 

இருவரும்...