" അവിടെ മുതൽ അവരുടെ പ്രണയത്തിന്റെ കഥ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.. കൃഷ്ണ ക്ക് യോ ദിവ്യ ക്ക് കൃഷ്ണയോ ഇല്ലാതെ ഒരു ജീവിതം ഇല്ലാ എന്ന അവസ്ഥ. ഞാനും അങ്ങനെ തന്നെയാണ് കരുതിയത്. പക്ഷെ. എല്ലാ പ്രണങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ ഉണ്ടാവുമല്ലോ, കുടുംബ പരമായ പ്രശ്നങ്ങൾ.. അതു തന്നെ ഇവിടെയും സംഭവിച്ചു.. അവരുടെ പ്രണയം ദിവ്യ യുടെ വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞു. അതോടെ അവളുടെ ജോലിയും പോയ്. അവളുടെ അച്ഛൻ നേരിട്ട് വന്ന് ആണ് അവളെ കൊണ്ടുപോയത്.. വലിച്ചിഴച്ച്.. കൃഷ്ണയെ കുറേ ചീത്ത വിളിച്ചു.. പാവം.. അവൻ ആ സംഭവം കഴിഞ്ഞ പാടെ ഒരു...... ഒരു പ്രത്യേക അവസ്ഥയിലായ്.. ആരോടും മിണ്ടാതെ... എന്നോട് പോലും... പിന്നെ ഒരു ദിവസം അവനെ കാണാതായ്,, കുറേ അന്യോഷിച്ചു.. ഒരു വിവരവും ഇല്ലായിരുന്നു.. "
ഷെറിൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തി, എന്നെയൊന്ന് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ തീ ജ്വലിക്കുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.. ആകെ ഒരു തരം മരവിപ്പ്.. ഈ കഥയുമായ് എനിക്കെന്തോ ബന്ധമുണ്ട്, അത് കൂട്ടി വായിക്കാൻ മാത്രം പറ്റുന്നില്ല..
മുല്ലവള്ളികൾക്കിടയിലൂടെ തേനീച്ച പറന്ന് നടക്കുന്നു. തണുപ്പോട് കൂടിയ ഇളം കാറ്റ് അവരെ തഴുകി അകന്ന് പോയി. ഈ മാന്ത്രിക ലോകം എന്നെ ശരിക്കും മയക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒപ്പം ഷെറിൻ പറഞ്ഞ കഥയും..
" എന്നിട്ട്.... കൃഷ്ണ, തിരിച്ച് വന്നോ,,,? അവര് തമ്മിൽ കണ്ടുമുട്ടിയോ..?"
എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഷെറിൻ വീണ്ടും തലയുയർത്തി എന്നെ നോക്കി.. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ എന്നോടുള്ള സഹതാപം മുറ്റി നിന്നിരുന്നു.
"കൃഷ്ണ,,, അവൻ പാവമായിരുന്നു.. എന്റെ.. എനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്ത്, കൂടപ്പിറപ്പ് അങ്ങനെയൊക്കെ...
അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഞാൻ അവനെ തിരക്കി ഇറങ്ങിയതും. പക്ഷെ ഒരു ഫലവുമുണ്ടായില്ല.. പതിയെ പതിയെ ഞാനും അവനെ മറന്ന് തുടങ്ങുകയായിരുന്നു..
അങ്ങനെയിരിക്കയാണ് ആ ഫോൺ കോൾ എന്നെ തേടി വന്നത്.."


നിർത്താതെ ഫോൺ ശബ്ദിക്കുന്ന കേട്ടാണ് ഷെറിൻ റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നത്. ഫോൺ എടുത്തപ്പോഴേക്കും കാൾ കട്ടായിരുന്നു.. പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പറാണ്. മൂന്ന് നാല് പ്രാവിശ്യം വിളിച്ചിരിക്കുന്നു. ഏതായാലും തിരിച്ച് വിളിക്കാൻ തന്നെ ഷെറിൻ തീരുമാനിച്ചു.
നീണ്ട ബെല്ലിന് ശേഷമാണ് മറുതലയ്ക്കൽ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തത്.
"ഹലോ.. ആരാണ്, ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചിരുന്നല്ലോ..?"
" ഷെറിനല്ലേ.. ഇത് ഞാനാ..." മറുതലയ്ക്കൽ നിന്നുള്ള ശബ്ദം കേട്ട് ഷെറിന് സന്തോഷം അടക്കാനായില്ല, അവളുടെ കണ്ണ് നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
" കൃഷ്ണാ... നീ എവിടാ... എത്ര നാളായി... നീയെന്താ എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കാത്തെ..''
മറുതലയ്ക്കൽ ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദമായിരുന്നു.
" കൃഷ്ണാ.. നീ കേൾക്കുന്നില്ലേ,, എന്തേലുമൊന്ന് പറയട.." അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു.
" ഷെറിൻ, ഞാൻ ... അവളെ കണ്ടു... അവളിപ്പോ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ട്.. "
" എട.. നീ എന്നൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ.. നിങ്ങളിപ്പം എവിടെയാ.. "
" ഞങ്ങൾ പോവുകയ.. ഞങ്ങളെ പിരിക്കാനിനി ആർക്കും പറ്റില്ല, അതിന് ഞാൻ ആരെയും സമ്മതിക്കില്ല.. "
" കൃഷ്ണാ.... "
" ഷെറിൻ, നിന്നെ കാണാതെ പറയാതെ എനിക്ക് പോകാൻ കഴിയില്ല,, പോകുന്നതിന് മുമ്പ് എനിക്ക് നിന്നെയൊന്ന് കാണണം.. അന്ന് നമ്മൾ എന്നും ചായ കുടിച്ചിരുന്ന കുമളിയിലെ ആ തട്ടുകടയില്ലെ, നീ അവിടെ വരണം.. നാളെ ഉച്ചകഴിയുമ്പോൾ...