കാലങ്ങളേറെ കഴിഞ്ഞുവെങ്കിലും
ശോഭിച്ചു നിൽപ്പാത താഴ്‌വാരമേ
പുൽതകിടിൽമേൽ ചിന്നി ചിതറിയ
വെള്ളാരം കല്ലുപോലെവൾ ചിരി തൂകി
പൊയിപ്പോയ കാലങ്ങളേറെ
കഴിഞ്ഞിട്ടും
ഇന്ന് നീ വന്നില്ല എൻ ഓമനേ
വ്യാഴവട്ടത്തിലൊരിക്കൽ വന്നെത്തുമി
നിത്യഹരിതമാം പെൺ കൊടിയേ
നിന്നിൽ പുതു നാമ്പുകൾതുടിക്കുന്ന
വേളയിൽ അത് നിന്നിലെ ആത്മാവിൽ
അലിഞ്ഞു ചേർന്നിടുന്നു
ഒരു നോക്ക് കാണുവാൻ...