0 views
બે અનોખી જુડવા બહેનો-૯
“ખરેખર આદિત્ય ?”
“હા રીમા.”
“ચાલ હવે મૂકું આદિત્ય.”
“તને કેમ ઉતાવળ છે રીમા મારી સાથે નથી ગમતું ?"
“ના ના એવું નથી આદિત્ય આપણે સાથે હોઈએ ત્યારે વાંધો નથી આવતો. ઘરે છું એટલે ચિંતા રહે. મેં રુમ બંધ કર્યો છે એટલે અવાજ નહીં જાય."
"તો પછી વાતો કરને રીમા. મને ગમે છે વાતો કરવી. ધીમે ધીમે કરને કાંઈ નહીં થાય. હું દૂર ચાલ્યો જઈશ તો વાત નહીં કરે મારી સાથે. મને ભૂલી જઈશ એમ કહીશ ઘરમાં છું એટલે વાત નહીં કરું.”
“ ના ના આદિત્ય એમ નહીં બોલો. તમે ચાલ્યા જશો તો હું પાછી એકલી થઈ જઈશ. તમારા વગર મને થોડું ગમશે ”
“અરે બીજી વાર નહીં બોલો તું ઉદાસ નહીં થા. મને નહીં ગમે. “
“તમને શું ગમે આદિત્ય ?”
“તારો સાથ ને તારી ખુશી. “
“કેમ પણ આદિત્ય ?”
“ખબર નહીં રીમા હું તને દુઃખી નથી જોઈ શકતો. હું તને હસતાં જોવા માંગુ છું.”
“એવું છે આદિત્ય.”
“હા, હા રીમા.”
“મને ખબર છે. હું તમે મને પહેલા દિવસથી ઓળખી ગઈ જયારે તમે મારું ધ્યાન રાખેલું. “
“તને બધું યાદ છે રીમા ?.
“એ હું કેવી રીતે ભૂલું. આપણી વાતચીત ત્યારથી તો શરુ થઈ.”
“હા બરાબર છે રીમા.”
“હવે હું ઉતાવળ નહીં કરું આદિત્ય બસ ધીમેથી વાત ચાલુ રાખો જેટલી વાર કરવી હોય કરો. એટલું તો તમારા માટે હું કરી શકું “
“હું તમને કહું અવાજ આવે છે ત્યારે મૂકી દેજો”.
“હું વાત ચાલુ રાખી શકું રીમા ?”
“હા, હા ધીમેથી આદિત્ય"
"મને લાગતું નથી તું મને મળી નથી રીમા.તું મારી સાથે જ સતત હોય એવું જ લાગ્યા કરે છે તારા લીધે વાત કરી શક્યો."
“કેમ મારા લીધે આદિત્ય ?”
“તે ફોન નહીં કર્યું હોત તો મને કેવી રીતે એટલી બધી વાર તારી સાથે વાત કરવા મળત.”
“એમાં શું આદિત્ય એ તો આપણે નક્કી કર્યું હતું એટલે કરવાની જ હતી.”
“તે યાદ રાખીને ફોન કર્યો તે મને બહુ ગમ્યું.”
“તને ન ગમ્યું લાગે છે રીમા”.
“ના ના એવું નથી આદિત્ય, ઘરમાં છું એટલે ધ્યાન રાખવું પડે. આજે ઘરમાં છું એટલે મારી બહેન કાંઈને કાંઈ બડબડ કર્યા કરશે. લાગે નહીં હું મોટી છું. મને હેરાન કરવાના કંઈ બહાના કાઢશે.”
તું શું કામ સાંભળી લે છે રીમા ?”
“મેં બધી કોશિશ કરી પણ તે સુધરતી નથી.”
“ઓ અહીંયા આવી જાય હું તને હેરાન કરું.”
“તમે મને હેરાન કરો જ નહીં.”
“એવી વાત છે રીમા ?
“હા આદિત્ય”
“પછી ફરી નહીં જતી રીમા.”
“ના ક્યારે નહીં.
“આજે સવારથી ફોનોમાં કરું છું એ શું છે ?”
“એને હેરાન ન કહેવાય.”
“તો શું કહેવાય ?”
“મીઠી સમજણ.”
“એમ રીમા ? “
“હા, હા આદિત્ય.”
“તમને શું લાગ્યું ?”
“મીઠો સમય ?”
“ એમ આદિત્ય કોની સાથે ?
“તારી સાથે રીમા.”
“અરે આવી રીતે બહુ મજા પડી લાગે છે આદિત્ય ? “હા હા. બહુ જ રીમા.
“તમને બહુ ગમ્યું એટલે હવે દર રવિવારે કરવું પડશે આદિત્ય.”
“હું તો તૈયાર છું રીમા.
“તુ તૈયાર છે ?”
“તમે તૈયાર તો હું તૈયાર આદિત્ય.”
“શું વાત છે મજા આવ શે રીમા”.
“સાચે જ આદિત્ય.”
“હા. તારી બહેનનું જવા દે ધ્યાન નહીં આપતી એક ને એક દિવસ એને એની ભૂલનો અહેસાસ થશે”. “હા તમે મળ્યા પછી તમારી સાથે હોઉં છું એટલે એ અલગ રસ્તે ને હું અલગ રસ્તે એટલે વાત થતી જ નથી. “
“સારી વાત છે રીમા. મારી સાથે રહે. મને એમ પણ ગમે છે.”
“એ તો રહીશ તમે ના પાડશો તો પણ. તમારા લીધે મારું બધું સરસ થઈ રહ્યું છે.”
“રહેને કોણ ના પાડે છે. મને કોઈ વાંધો નથી. મારી તો મજા જ છે. “
“કરી લો જેટલી મજા કરવી હોય. મારું બસ ચાલત તો હું ત્યાંજ રહી જાત.”
“આવી જા કોણ ના પાડે છે રીમા”.
“હમણાં નહીં એક વરસમાં આવી જઈશ. તમે મારી રાહ જોશો ને ?
“જોઈશ ને હા અવશ્ય રીમા.”.
“તમે નાસ્તો કર્યો આદિત્ય ?
“નહીં કેમ ?”
“તારા વગર કેમ કરું રીમા.”
“અરે એમ નહીં કરો આદિત્ય કરી લે.”
“એમ પણ આપણે રોજ સાથે કરીએ છે એટલે મને એકલી મજા નથી આવતી. ચાલ આવી જા સાથે કરીએ."
“કાશ આવી શકત. રવિવાર સિવાય તો સાથે કરી શકીએ છીએ એની ખુશી છે.”
“હા મને પણ ખુશી છે રીમા.”
“તે નાસ્તો કર્યો કે નહીં રીમા”
“ના તમારી વાત પૂરી થશે એટલે કરીશ.”
“હવે બોલો મારી સાથે ક્યાં બહાર ફરવાનું જવાનું તમને ફાવશે ? “
“કેમ નહીં. રીમા”
“સાચે ને આદિત્ય ? “
“હા હા. બોલ તારે ક્યાં જવું છે હું તને લઈ જઈશ.” “તમે જ્યાં લઈ જશો બસ તમે સાથે હોવા જોઈએ.” “સાચે ?”
“હા હા બહુ ગમશે.”
“મને પણ બહુ મજા આવશે રીમા”.
“એક શનિવારે જઈશું મહાવિદ્યાલય પછી તું બસ જગ્યા કેજે. “
“પછી તમને એમ નહીં લાગે ને વિદ્યાર્થી સાથે કેમ જવાય ?
“ના એવું કેમ કહે છે. મને તો ગમશે તારી સાથે જવું.”
“ ખરેખર ?”
“હા હા. હવે શનિવાર આવે ત્યારે જઈએ. હું તને લઈ જાવ પણ ઘરમાં શું કઈશ ?”
“હું સંભાળી લઈશ. બસ તમે મને લઈ જાવ.”
“પાકું લઈ જઈશ. બસ જગ્યા નક્કી કરી રાખજે એટલે સીધા મહાવિદ્યાલયથી જવાય.”
“આપણે એસસેલ વર્લ્ડ જઈએ.”
“ હા પણ તે જલ્દી બંધ થઈ જાય છે એમ મને ખબર પડી. આપણે પહોંચી નહીં શકીએ.”
“ઠીક છે તમારા ઉપર છે તમે ક્યાં પણ લઈ જજો બસ મારે તમારી સાથે ફરવું છે ને મજા કરવી છે.”
“ પાકું જઈશું હું તારી માટે જે લાવું એ પહેરવું પડશે.” ઘરમાં શું કઈશ ? એમને ખબર પડી ગઈ તો. ?”
જો આપણે મહાવિદ્યાલય પછી મારા ઘરે
જવાનું પછી તારે ત્યાં આ ડ્રેસ પહેરવાનું. આવતા પાછું મારા ઘરે આવવાનું ને પછી તે પહેરેલું
પહેરી લેવાનું ને હું તને ઘરે મૂકી જઈશ. તને ચાલશે તો હું લઈ જઈશ.
“તમે છો પછી મને શેની ચિંતા ?”
“હા મને ચાલશે. તમારી સાથે રહેવા તો મળશે. “
“હવે પાકું ના નહીં પાડતી.”
“ હા પાકું”
“તમને મને છેવટ સુધી ભણવવાનું છે . આ વર્ષ પૂરું થાય ત્યાં સુધી. એ બહાને આપણે મળીશું.”
“ હા હા અવશ્ય રીમા મને તું નહીં મળે તો નહીં ચાલે.”
“મને પણ નહીં ચાલે આદિત્ય.”
“મને ખબર પડી છે આદિત્ય મહાવિદ્યાલય માંથી પિકનિક જવાની છે બન્નેની શિક્ષક ને વિદ્યાર્થીની.”
“તમે ચાલશો મારે જવું છે. ?
“હા હા ચાલીશ.”
“થોડા વખતમાં બધી વિગત ખબર પડશે.”
“હું ત્યાં કંઈ નહીં બતાવું. તમારે મારી બાજુમાં બેસવું પડશે.”
“બીજા કોઈ વિદ્યાર્થીને બાજુમાં નહીં બેસાડતા. મારે તમારી બાજુમાં બેસવું છે. મને આ પિકનિકમાં તમારી જોડે જ જોઈએ. બેસવાનું, નાસ્તો, જમવાનું મસ્તી બધું સાથે જ. બસ તમારે એમ કરવાનું કે હું તમારી બાજુમાં જ આવી જાઉં
“એમ કેમ થાય રીમા ?”
“બધું થઈ શકે. બોલો કરશો ?
“તું જ કહે કેવી રીતે રીમા ?”
“હું ન આવું ત્યાં સુધી આદિત્ય ક્યાં પણ બેસવાનું નહીં બાકી હું કરી લઈશ. તમને નહીં ગમે મારી જોડે ?
“ના ના એવું કઈ નથી. હવે હું સમજી ગયો. આપણે સાથે જ બેસશું. તું નહીં આવે ત્યાં સુધી હું ક્યાં પણ નહીં બેસું."
“સાચે ને ? નહીં તો મને પિકનિકમાં મજા નહીં આવે.”
“ હા" સાચે મને બીજું કાંઈ નથી જોઈતું બસ મને
તમારી જોડે બેસવું છે. હું કોઈને પણ ખબર નહીં પડવા દઉં “
“મને તને ખુશ જોવી છે. તને મજા ન આવે એમ હું થવા ન દઉં”
સાચે ?એક કામ કરજો. બધા ફોટા તમારે લેવાના છે મારી જોડે કોઈ ન જોય એમ.”
“એ તો હું કરી લઈશ ફોટા ને વિડિઓ પણ લઈ લઈશ તું બેફિકર રહે “
“મને તો બહુ મજા પડી જશે.”
" મને પણ મજા પડી જશે રીમા. હું એમ જ કરીશ જેમાં તને ત્યાં મજા પડી જાય.”
“અરે વાહ. થૅન્કયુ.”
“થૅન્કયુ નહીં કહેવાનું સમજી.”
“ હા સમજી ગઈ. હવે નહીં કઈશ આદિત્ય. હવે તમારે તે દિવસે મને લેવા આવવું પડશે. પછી તમે આગળ જજેા ને હું પાછળ આવીશ.”
“તું નહીં પહોંચે ત્યાં સુધી હું બેઠક પર નહીં બેસું. હવે સમજી ગયો. તારી ખુશી માટે હું બધું કરીશ.” “હવે મને ક્યારે પણ છોડી ને ન જતા. તમારા લીધે મારું જીવન બદલાઈ ગયું”.
“ક્યારે પણ નહીં જઈશ. જવું પડે અહીંયાથી તો તને સાથે લઈ જઈશ.”
“ખરેખર આદિત્ય ?”
“હા પાકું”.
“થોડા વખત પછી હું તમારી પાસે આવી જઈશ.
“અરે વાહ હું તે દિવસની આતુરતાથી રાહ જોઉં છું.” “હું પણ આતુરતાથી રાહ જોઉં છું.”
“હવે મુકું તમે પણ નાસ્તો કરી લો હું પણ કરી લઉં.”
“ ખબર નહીં મને ફોન મુકવાનું મન નથી થતું રીમા.”
એમ આદિત્ય ?
“હા હા રીમા.
“કાલે મળું જ છું. આખો દિવસ તમારી સાથે જ રહીશ.“
“મુકું ફોન ?”
“ ના નહીં મુક રીમા.
“કેમ આદિત્ય ? હવે ઘણી વાર થઈ. મને મુકવા દયો. આમ કેમ કરો છો આદિત્ય ?”
“તે તો જ આદત લગાવી છે રીમા.”
“કાલે વધારે સમય રહીશ તમારી સાથે ઘરે કહી ને આવીશ.”
“સાચે ને રીમા.”
“હા ,હા પાકું હવે મુકું ?”
“હા તારું ધ્યાન રાખજે.”
”હા. તમે પણ રાખજો. કાલે મળીશું જલ્દી આવી જજો.”
“હા હા આવી જઈશ રીમા.” ક્રમશ:
“હા રીમા.”
“ચાલ હવે મૂકું આદિત્ય.”
“તને કેમ ઉતાવળ છે રીમા મારી સાથે નથી ગમતું ?"
“ના ના એવું નથી આદિત્ય આપણે સાથે હોઈએ ત્યારે વાંધો નથી આવતો. ઘરે છું એટલે ચિંતા રહે. મેં રુમ બંધ કર્યો છે એટલે અવાજ નહીં જાય."
"તો પછી વાતો કરને રીમા. મને ગમે છે વાતો કરવી. ધીમે ધીમે કરને કાંઈ નહીં થાય. હું દૂર ચાલ્યો જઈશ તો વાત નહીં કરે મારી સાથે. મને ભૂલી જઈશ એમ કહીશ ઘરમાં છું એટલે વાત નહીં કરું.”
“ ના ના આદિત્ય એમ નહીં બોલો. તમે ચાલ્યા જશો તો હું પાછી એકલી થઈ જઈશ. તમારા વગર મને થોડું ગમશે ”
“અરે બીજી વાર નહીં બોલો તું ઉદાસ નહીં થા. મને નહીં ગમે. “
“તમને શું ગમે આદિત્ય ?”
“તારો સાથ ને તારી ખુશી. “
“કેમ પણ આદિત્ય ?”
“ખબર નહીં રીમા હું તને દુઃખી નથી જોઈ શકતો. હું તને હસતાં જોવા માંગુ છું.”
“એવું છે આદિત્ય.”
“હા, હા રીમા.”
“મને ખબર છે. હું તમે મને પહેલા દિવસથી ઓળખી ગઈ જયારે તમે મારું ધ્યાન રાખેલું. “
“તને બધું યાદ છે રીમા ?.
“એ હું કેવી રીતે ભૂલું. આપણી વાતચીત ત્યારથી તો શરુ થઈ.”
“હા બરાબર છે રીમા.”
“હવે હું ઉતાવળ નહીં કરું આદિત્ય બસ ધીમેથી વાત ચાલુ રાખો જેટલી વાર કરવી હોય કરો. એટલું તો તમારા માટે હું કરી શકું “
“હું તમને કહું અવાજ આવે છે ત્યારે મૂકી દેજો”.
“હું વાત ચાલુ રાખી શકું રીમા ?”
“હા, હા ધીમેથી આદિત્ય"
"મને લાગતું નથી તું મને મળી નથી રીમા.તું મારી સાથે જ સતત હોય એવું જ લાગ્યા કરે છે તારા લીધે વાત કરી શક્યો."
“કેમ મારા લીધે આદિત્ય ?”
“તે ફોન નહીં કર્યું હોત તો મને કેવી રીતે એટલી બધી વાર તારી સાથે વાત કરવા મળત.”
“એમાં શું આદિત્ય એ તો આપણે નક્કી કર્યું હતું એટલે કરવાની જ હતી.”
“તે યાદ રાખીને ફોન કર્યો તે મને બહુ ગમ્યું.”
“તને ન ગમ્યું લાગે છે રીમા”.
“ના ના એવું નથી આદિત્ય, ઘરમાં છું એટલે ધ્યાન રાખવું પડે. આજે ઘરમાં છું એટલે મારી બહેન કાંઈને કાંઈ બડબડ કર્યા કરશે. લાગે નહીં હું મોટી છું. મને હેરાન કરવાના કંઈ બહાના કાઢશે.”
તું શું કામ સાંભળી લે છે રીમા ?”
“મેં બધી કોશિશ કરી પણ તે સુધરતી નથી.”
“ઓ અહીંયા આવી જાય હું તને હેરાન કરું.”
“તમે મને હેરાન કરો જ નહીં.”
“એવી વાત છે રીમા ?
“હા આદિત્ય”
“પછી ફરી નહીં જતી રીમા.”
“ના ક્યારે નહીં.
“આજે સવારથી ફોનોમાં કરું છું એ શું છે ?”
“એને હેરાન ન કહેવાય.”
“તો શું કહેવાય ?”
“મીઠી સમજણ.”
“એમ રીમા ? “
“હા, હા આદિત્ય.”
“તમને શું લાગ્યું ?”
“મીઠો સમય ?”
“ એમ આદિત્ય કોની સાથે ?
“તારી સાથે રીમા.”
“અરે આવી રીતે બહુ મજા પડી લાગે છે આદિત્ય ? “હા હા. બહુ જ રીમા.
“તમને બહુ ગમ્યું એટલે હવે દર રવિવારે કરવું પડશે આદિત્ય.”
“હું તો તૈયાર છું રીમા.
“તુ તૈયાર છે ?”
“તમે તૈયાર તો હું તૈયાર આદિત્ય.”
“શું વાત છે મજા આવ શે રીમા”.
“સાચે જ આદિત્ય.”
“હા. તારી બહેનનું જવા દે ધ્યાન નહીં આપતી એક ને એક દિવસ એને એની ભૂલનો અહેસાસ થશે”. “હા તમે મળ્યા પછી તમારી સાથે હોઉં છું એટલે એ અલગ રસ્તે ને હું અલગ રસ્તે એટલે વાત થતી જ નથી. “
“સારી વાત છે રીમા. મારી સાથે રહે. મને એમ પણ ગમે છે.”
“એ તો રહીશ તમે ના પાડશો તો પણ. તમારા લીધે મારું બધું સરસ થઈ રહ્યું છે.”
“રહેને કોણ ના પાડે છે. મને કોઈ વાંધો નથી. મારી તો મજા જ છે. “
“કરી લો જેટલી મજા કરવી હોય. મારું બસ ચાલત તો હું ત્યાંજ રહી જાત.”
“આવી જા કોણ ના પાડે છે રીમા”.
“હમણાં નહીં એક વરસમાં આવી જઈશ. તમે મારી રાહ જોશો ને ?
“જોઈશ ને હા અવશ્ય રીમા.”.
“તમે નાસ્તો કર્યો આદિત્ય ?
“નહીં કેમ ?”
“તારા વગર કેમ કરું રીમા.”
“અરે એમ નહીં કરો આદિત્ય કરી લે.”
“એમ પણ આપણે રોજ સાથે કરીએ છે એટલે મને એકલી મજા નથી આવતી. ચાલ આવી જા સાથે કરીએ."
“કાશ આવી શકત. રવિવાર સિવાય તો સાથે કરી શકીએ છીએ એની ખુશી છે.”
“હા મને પણ ખુશી છે રીમા.”
“તે નાસ્તો કર્યો કે નહીં રીમા”
“ના તમારી વાત પૂરી થશે એટલે કરીશ.”
“હવે બોલો મારી સાથે ક્યાં બહાર ફરવાનું જવાનું તમને ફાવશે ? “
“કેમ નહીં. રીમા”
“સાચે ને આદિત્ય ? “
“હા હા. બોલ તારે ક્યાં જવું છે હું તને લઈ જઈશ.” “તમે જ્યાં લઈ જશો બસ તમે સાથે હોવા જોઈએ.” “સાચે ?”
“હા હા બહુ ગમશે.”
“મને પણ બહુ મજા આવશે રીમા”.
“એક શનિવારે જઈશું મહાવિદ્યાલય પછી તું બસ જગ્યા કેજે. “
“પછી તમને એમ નહીં લાગે ને વિદ્યાર્થી સાથે કેમ જવાય ?
“ના એવું કેમ કહે છે. મને તો ગમશે તારી સાથે જવું.”
“ ખરેખર ?”
“હા હા. હવે શનિવાર આવે ત્યારે જઈએ. હું તને લઈ જાવ પણ ઘરમાં શું કઈશ ?”
“હું સંભાળી લઈશ. બસ તમે મને લઈ જાવ.”
“પાકું લઈ જઈશ. બસ જગ્યા નક્કી કરી રાખજે એટલે સીધા મહાવિદ્યાલયથી જવાય.”
“આપણે એસસેલ વર્લ્ડ જઈએ.”
“ હા પણ તે જલ્દી બંધ થઈ જાય છે એમ મને ખબર પડી. આપણે પહોંચી નહીં શકીએ.”
“ઠીક છે તમારા ઉપર છે તમે ક્યાં પણ લઈ જજો બસ મારે તમારી સાથે ફરવું છે ને મજા કરવી છે.”
“ પાકું જઈશું હું તારી માટે જે લાવું એ પહેરવું પડશે.” ઘરમાં શું કઈશ ? એમને ખબર પડી ગઈ તો. ?”
જો આપણે મહાવિદ્યાલય પછી મારા ઘરે
જવાનું પછી તારે ત્યાં આ ડ્રેસ પહેરવાનું. આવતા પાછું મારા ઘરે આવવાનું ને પછી તે પહેરેલું
પહેરી લેવાનું ને હું તને ઘરે મૂકી જઈશ. તને ચાલશે તો હું લઈ જઈશ.
“તમે છો પછી મને શેની ચિંતા ?”
“હા મને ચાલશે. તમારી સાથે રહેવા તો મળશે. “
“હવે પાકું ના નહીં પાડતી.”
“ હા પાકું”
“તમને મને છેવટ સુધી ભણવવાનું છે . આ વર્ષ પૂરું થાય ત્યાં સુધી. એ બહાને આપણે મળીશું.”
“ હા હા અવશ્ય રીમા મને તું નહીં મળે તો નહીં ચાલે.”
“મને પણ નહીં ચાલે આદિત્ય.”
“મને ખબર પડી છે આદિત્ય મહાવિદ્યાલય માંથી પિકનિક જવાની છે બન્નેની શિક્ષક ને વિદ્યાર્થીની.”
“તમે ચાલશો મારે જવું છે. ?
“હા હા ચાલીશ.”
“થોડા વખતમાં બધી વિગત ખબર પડશે.”
“હું ત્યાં કંઈ નહીં બતાવું. તમારે મારી બાજુમાં બેસવું પડશે.”
“બીજા કોઈ વિદ્યાર્થીને બાજુમાં નહીં બેસાડતા. મારે તમારી બાજુમાં બેસવું છે. મને આ પિકનિકમાં તમારી જોડે જ જોઈએ. બેસવાનું, નાસ્તો, જમવાનું મસ્તી બધું સાથે જ. બસ તમારે એમ કરવાનું કે હું તમારી બાજુમાં જ આવી જાઉં
“એમ કેમ થાય રીમા ?”
“બધું થઈ શકે. બોલો કરશો ?
“તું જ કહે કેવી રીતે રીમા ?”
“હું ન આવું ત્યાં સુધી આદિત્ય ક્યાં પણ બેસવાનું નહીં બાકી હું કરી લઈશ. તમને નહીં ગમે મારી જોડે ?
“ના ના એવું કઈ નથી. હવે હું સમજી ગયો. આપણે સાથે જ બેસશું. તું નહીં આવે ત્યાં સુધી હું ક્યાં પણ નહીં બેસું."
“સાચે ને ? નહીં તો મને પિકનિકમાં મજા નહીં આવે.”
“ હા" સાચે મને બીજું કાંઈ નથી જોઈતું બસ મને
તમારી જોડે બેસવું છે. હું કોઈને પણ ખબર નહીં પડવા દઉં “
“મને તને ખુશ જોવી છે. તને મજા ન આવે એમ હું થવા ન દઉં”
સાચે ?એક કામ કરજો. બધા ફોટા તમારે લેવાના છે મારી જોડે કોઈ ન જોય એમ.”
“એ તો હું કરી લઈશ ફોટા ને વિડિઓ પણ લઈ લઈશ તું બેફિકર રહે “
“મને તો બહુ મજા પડી જશે.”
" મને પણ મજા પડી જશે રીમા. હું એમ જ કરીશ જેમાં તને ત્યાં મજા પડી જાય.”
“અરે વાહ. થૅન્કયુ.”
“થૅન્કયુ નહીં કહેવાનું સમજી.”
“ હા સમજી ગઈ. હવે નહીં કઈશ આદિત્ય. હવે તમારે તે દિવસે મને લેવા આવવું પડશે. પછી તમે આગળ જજેા ને હું પાછળ આવીશ.”
“તું નહીં પહોંચે ત્યાં સુધી હું બેઠક પર નહીં બેસું. હવે સમજી ગયો. તારી ખુશી માટે હું બધું કરીશ.” “હવે મને ક્યારે પણ છોડી ને ન જતા. તમારા લીધે મારું જીવન બદલાઈ ગયું”.
“ક્યારે પણ નહીં જઈશ. જવું પડે અહીંયાથી તો તને સાથે લઈ જઈશ.”
“ખરેખર આદિત્ય ?”
“હા પાકું”.
“થોડા વખત પછી હું તમારી પાસે આવી જઈશ.
“અરે વાહ હું તે દિવસની આતુરતાથી રાહ જોઉં છું.” “હું પણ આતુરતાથી રાહ જોઉં છું.”
“હવે મુકું તમે પણ નાસ્તો કરી લો હું પણ કરી લઉં.”
“ ખબર નહીં મને ફોન મુકવાનું મન નથી થતું રીમા.”
એમ આદિત્ય ?
“હા હા રીમા.
“કાલે મળું જ છું. આખો દિવસ તમારી સાથે જ રહીશ.“
“મુકું ફોન ?”
“ ના નહીં મુક રીમા.
“કેમ આદિત્ય ? હવે ઘણી વાર થઈ. મને મુકવા દયો. આમ કેમ કરો છો આદિત્ય ?”
“તે તો જ આદત લગાવી છે રીમા.”
“કાલે વધારે સમય રહીશ તમારી સાથે ઘરે કહી ને આવીશ.”
“સાચે ને રીમા.”
“હા ,હા પાકું હવે મુકું ?”
“હા તારું ધ્યાન રાખજે.”
”હા. તમે પણ રાખજો. કાલે મળીશું જલ્દી આવી જજો.”
“હા હા આવી જઈશ રીમા.” ક્રમશ:
