ઝાંપો ઉદાસ છે... (પ્રકરણ -11)
એ સુહાગરાતે પિનાકીને મને એવો આંચકો આપ્યો હતો કે મને એમ લાગ્યું કે મારું હૃદય ક્યાંક બંધ થઇ જશે..
એ રાતે પિનાકીન આવ્યો. એણે નશો કર્યો હતો. મને નવાઈ લાગી. આંખો પર વિશ્વાસ ન થયો... એને આ રીતે ક્યારેય જોયો નહોતો... એનું આ રૂપ મારા માટે બિલકુલ નવું હતું... પલંગ પર ધડામ દઈને બેસતાં જ એણે કહ્યું...
' સુધા, તને આ પહેલો અનુભવ છે ? કે પછી... ' એ વધુ બોલે એ પહેલા મેં હથેળીથી એનું મોં દબાવી દીધું. હું બોલી...'શું કહી રહ્યા છો એનું ભાન છે... કેવો વિચિત્ર સવાલ છે... હદ છે... '
પણ એ ભાન ભુલ્યો હતો એણે આગળ કહ્યું... ' શું વિચારમાં પડી ગઈ છે ?એમાં વળી શી શરમ ?તું મારી પત્ની છે... તને સાચું કહું તો મેં તો અનેક વાર અનુભવ કરી લીધો છે... કહેતાં એણે અટ્ટહાસ્ય કર્યું.... એના આ આસુરી રૂપે મારા બધાએ અરમાનો ને ચકનાચૂર કરી દીધા. મારી આંખોમાં આંસુ આવી ગયા...
એ જોઈ એ બોલ્યો... 'અરે ચૂપ થા બાબા... હું તો મજાક કરતો હતો... '
હું ચૂપ તો થઇ પણ એજ સમયે મારા દિલમાં એક અસહ્ય ડર ઘર કરી ગયો. ક્યાંક આ સાચું તો નહીં હોયને... મારો બધો ઉન્માદ ઉતરી ગયો. હું એ કડવા ઘૂંટડાને ગળી ગઈ. ને પ્રથમ રાત્રીએ જ પિનાકીન પ્રત્યે મને અણગમો થઇ ગયો. પણ એ અણગમાને સંતાડીને હું પત્નીધર્મ બજાવતી હતી. પણ દિલમાં ઘર કરી ગયેલો ડર હંમેશા કાળા નાગની જેમ ફૂંફાડા મારતો... ને ડરે હવે દરેક વાતમાં શક કરવાની લત લગાડી દીધી. એને એ શક થી વારંવાર ઝગડા થવા લાગ્યાં. અમુક દોસ્તોની પૂછતાછ કરતા જાણવા મળ્યું કે સુહાગરાતે કહેલી વાતો બિલકુલ સાચી હતી... લગ્ન પહેલા એ અનેકવાર સુહાગરાત મનાવી ચુક્યો હતો.
હવે તો પિનાકીન વાતવાતમાં અન્ય યુવતીઓનો ઉલ્લેખ કરતો... 'સુધા પેલી બાજુવાળી સંધ્યા કેવી રૂપાળી છે ! અને પેલી મધુની અદા જોઈ ? શું અદા છે વાહ.... ને અત્યારે કોલેજમાં એક નવી છોકરી આવી છે... આ હા... શું એના હોઠ છે... બસ એકવાર એ હોઠોનું રસપાન કરવા મળી જાય તો... '
હું ગુસ્સાથી ધુઆ-પુઆ થઇ ગઈ.
આ કેવો વિચિત્ર માણસ છે...લેક્ચરર છે કે હજામ... કેવી વાત કરે છે... એક લેક્ચરર થઈને સ્ટુડન્ટ પર નજર બગાડે છે... છી... લાનત છે...
હું ગમ ખાઈ ગઈ. દિવસે -દિવસે એ વધુને વધુ બગડતો જતો હતો. એક દિવસ મારાથી સહન ન થયું... મેં કહ્યું... ' છી કેવો માણસ છે તું પહેલે થી...
એ રાતે પિનાકીન આવ્યો. એણે નશો કર્યો હતો. મને નવાઈ લાગી. આંખો પર વિશ્વાસ ન થયો... એને આ રીતે ક્યારેય જોયો નહોતો... એનું આ રૂપ મારા માટે બિલકુલ નવું હતું... પલંગ પર ધડામ દઈને બેસતાં જ એણે કહ્યું...
' સુધા, તને આ પહેલો અનુભવ છે ? કે પછી... ' એ વધુ બોલે એ પહેલા મેં હથેળીથી એનું મોં દબાવી દીધું. હું બોલી...'શું કહી રહ્યા છો એનું ભાન છે... કેવો વિચિત્ર સવાલ છે... હદ છે... '
પણ એ ભાન ભુલ્યો હતો એણે આગળ કહ્યું... ' શું વિચારમાં પડી ગઈ છે ?એમાં વળી શી શરમ ?તું મારી પત્ની છે... તને સાચું કહું તો મેં તો અનેક વાર અનુભવ કરી લીધો છે... કહેતાં એણે અટ્ટહાસ્ય કર્યું.... એના આ આસુરી રૂપે મારા બધાએ અરમાનો ને ચકનાચૂર કરી દીધા. મારી આંખોમાં આંસુ આવી ગયા...
એ જોઈ એ બોલ્યો... 'અરે ચૂપ થા બાબા... હું તો મજાક કરતો હતો... '
હું ચૂપ તો થઇ પણ એજ સમયે મારા દિલમાં એક અસહ્ય ડર ઘર કરી ગયો. ક્યાંક આ સાચું તો નહીં હોયને... મારો બધો ઉન્માદ ઉતરી ગયો. હું એ કડવા ઘૂંટડાને ગળી ગઈ. ને પ્રથમ રાત્રીએ જ પિનાકીન પ્રત્યે મને અણગમો થઇ ગયો. પણ એ અણગમાને સંતાડીને હું પત્નીધર્મ બજાવતી હતી. પણ દિલમાં ઘર કરી ગયેલો ડર હંમેશા કાળા નાગની જેમ ફૂંફાડા મારતો... ને ડરે હવે દરેક વાતમાં શક કરવાની લત લગાડી દીધી. એને એ શક થી વારંવાર ઝગડા થવા લાગ્યાં. અમુક દોસ્તોની પૂછતાછ કરતા જાણવા મળ્યું કે સુહાગરાતે કહેલી વાતો બિલકુલ સાચી હતી... લગ્ન પહેલા એ અનેકવાર સુહાગરાત મનાવી ચુક્યો હતો.
હવે તો પિનાકીન વાતવાતમાં અન્ય યુવતીઓનો ઉલ્લેખ કરતો... 'સુધા પેલી બાજુવાળી સંધ્યા કેવી રૂપાળી છે ! અને પેલી મધુની અદા જોઈ ? શું અદા છે વાહ.... ને અત્યારે કોલેજમાં એક નવી છોકરી આવી છે... આ હા... શું એના હોઠ છે... બસ એકવાર એ હોઠોનું રસપાન કરવા મળી જાય તો... '
હું ગુસ્સાથી ધુઆ-પુઆ થઇ ગઈ.
આ કેવો વિચિત્ર માણસ છે...લેક્ચરર છે કે હજામ... કેવી વાત કરે છે... એક લેક્ચરર થઈને સ્ટુડન્ટ પર નજર બગાડે છે... છી... લાનત છે...
હું ગમ ખાઈ ગઈ. દિવસે -દિવસે એ વધુને વધુ બગડતો જતો હતો. એક દિવસ મારાથી સહન ન થયું... મેં કહ્યું... ' છી કેવો માણસ છે તું પહેલે થી...