હવે નક્કી થયું હતું તેમ બંને મળ્યા મહાવિદ્યાલયથી દૂર છેડા પર. આદિત્યયને તો રીમાને મળવામાં રસ હતો રીમાએ સામેથી કીધું હતું એટલે તે તો ખુશ ખુશાલ થઈ ગયો.

રીમાએ આદિત્યયને પૂછ્યું “તમે મને ભણાવશો ?” આદિત્યે પૂછ્યું “ક્યાં ?”

રીમાએ કહ્યું, "તમને ફાવે ને કોઈ જોય નહી શકે પણ મહાવિદ્યાલયથી દૂર.

આદિત્યય બોલ્યો, "તુંજ કહે “એ જગ્યા ક્યાં છે.” ?

રીમાએ બાેલી, “મહાવિદ્યાલયથી દૂર એક જગ્યા છે મને ખબર પડી તમે ત્યાં રહી પણ શકશો. તમને વાંધો ન હોય તો બતાવું ?”

આદિત્યે હર્ષમાં કહ્યું “બતાવ.”

રીમાએ કહ્યું “જઈશું કેવી રીતે ? મારી પાસે તો બાઈક ને ગાડી નથી.”

રીમાને તો એની સાથે જવું હતું પણ આદિત્યના મોઢેથી સાંભળવા માંગતી હતી. આદિત્ય બોલ્યો,“મારી પાસે બાઈક છે. રીમા બાેલી, “તમને ચાલશે ?”

આદિત્યે કહ્યું, “હા કેમ નહીં.”

રીમાએ કહ્યું “હું તમારી વિદ્યાર્થી છું એટલે પૂછું છું ?”

આદિત્યએ કહ્યું, “એમાં શું થઈ ગયું ?ચાલ બેસ." રીમા રીમા બાેલી,"જો કોઈ ને ખબર ન પડે.”

આદિત્ય બોલ્યો, “હા હા નહીં ખબર પડે.”

રીમાએ કહ્યું ,“હું તમને પકડીને બેસું ?”

આદિત્યએ કહ્યું, “કેમ નહીં બેસ તને જેમ ફાવે એમ બેસ.”

રીમા બાેલી,"હું પહેલી વાર બાઈક પર બેઠી છું.”

આદિત્ય બોલ્યો,"જો તું કંઈ વિચારતી નહીં મને કશું વાંધો નથી.”

પછી બંનેને એક...