" పట్టణంలో పెద్దాయన ! - 4"
" పట్టణంలో పెద్దాయన ! - 3 " కి
కొనసాగింపు...
" పట్టణంలో పెద్దాయన ! - 4 "
అలా నేను నా రెండో కొడుకు ఇంటికి వెళ్ళగానే,
గుమ్మం దగ్గరే నిలబెట్టి నా రెండో కోడలు అడిగిన మొట్ట మొదటి మాట ...
" అదేంటి అప్పుడే వచ్చేశారు ... !
ఇంకా నెల కాలేదుగా ? "
ఆ మాటతో నా మనసు ఒక్కసారిగా చివుక్కు మంది.
ఇంతలో లోపలి నుండి నా రెండో కొడుకు వచ్చి...
"అదేంటే ...
వచ్చిన మా నాన్నను గుమ్మం దగ్గరే నిలబెట్టేసి ,
ఏంటా ఆ మాట ! " అంటూ వాడు కోడలిని కసురుకోగానే
ఆమె మొహం తిప్పుకుని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
ఆమె ప్రవర్తనకు ఆశ్చర్యంగా ఆ గుమ్మం వద్దే నిలబడి చూస్తున్న నన్ను...
" లోపలికి రండి నాన్న !
దాని సంగతి మీకు తెలిసిందే కదా ...
కొంచెం వాళ్ల ఇంట్లో వాళ్ళతో ఏవో చిన్న గొడవలు ఉంటే ,
ఇంకా అదే ఆలోచనలో ఉన్నట్టు ఉంది.
మీరేం అవేం పట్టించుకోకండి ! " అంటూ నా చేతిలో ఉన్న ఆ బట్టల సంచి తీసుకుని నన్ను లోపలికి తీసుకుని వెళ్ళాడు.
కాసేపు అలా సేద తీరిన తర్వాత ...
" ఇంత సడెన్ గా అన్నయ్య ఇంటి దగ్గర నుండి రావడానికి కారణం ఏంటి నాన్న ?
కబురు పెడితే నేనే వచ్చి , మిమ్మల్ని తీసుకుని వచ్చేవాడిని కదా !" అంటూ రెండోవాడు అడిగినా...
నేను అక్కడ జరిగిన అసలు విషయం చెప్పకుండా కప్పిపుచ్చుతూ...
"వాళ్ళు ఉద్యోగం విషయంలో చాలా బిజీ గా ఉంటున్నారు రా !
పిల్లలేమో స్కూళ్లకు వెళ్లిపోతున్నారు !
నాకా అక్కడ ఏమీ తోచడం లేదు !
ఇక్కడైతే మీ పిల్లలను ఇంకా స్కూల్లో వేయలేదు గా...
మీరు లేకపోయినా ..
వాళ్ళతో అయితే కాసేపు కాలక్షేపం అవుతుందనీ
అక్కడ నుండి ..." అంటూ నా మాట పూర్తయ్యే లోపు...
" అయ్యో ... అవునా మావయ్య గారు !
ఈ మధ్య మేము కూడా వర్క్ విషయంలో బిజీగా ఉంటున్నాం...
అందుకని, పిల్లల్ని ఏదైనా చైల్డ్ కేర్ లో జాయిన్ చేయిధ్దామని అనుకుంటున్నాం !!
అప్పుడు మీకు ఇక్కడ కూడా కాలక్షేపం అవ్వదు గా మరి !" అంటూ కొట్టకుండానే దెబ్బ తగిలేట్టు నవ్వుతూ సమాధానం చెప్పింది.
దానికి రెండోవాడు ...
"అబ్బా ... !
అది ఇంకో వారం తర్వాత కదా !
అప్పుడు చూద్దాం లే, దానికెందుకంత తొందర ! " అంటూ ఆమె మీద చిరాకు పడడంతో, ఆమె మళ్ళీ మూతి బిగించుకొని కోపంగా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
అలా ఓ రెండు రోజులు అక్కడ రెండో కోడలితో కొంచెం భారంగానే గడిచింది.
కానీ, వాళ్ల పిల్లలతో కాలక్షేపం వలన ఆ భారం నన్ను పెద్దగా ఇబ్బంది పెట్టలేదు.
కానీ ఆ మరుసటి రోజు ఉదయం నేను లేచేసరికి......
కొనసాగింపు...
" పట్టణంలో పెద్దాయన ! - 4 "
అలా నేను నా రెండో కొడుకు ఇంటికి వెళ్ళగానే,
గుమ్మం దగ్గరే నిలబెట్టి నా రెండో కోడలు అడిగిన మొట్ట మొదటి మాట ...
" అదేంటి అప్పుడే వచ్చేశారు ... !
ఇంకా నెల కాలేదుగా ? "
ఆ మాటతో నా మనసు ఒక్కసారిగా చివుక్కు మంది.
ఇంతలో లోపలి నుండి నా రెండో కొడుకు వచ్చి...
"అదేంటే ...
వచ్చిన మా నాన్నను గుమ్మం దగ్గరే నిలబెట్టేసి ,
ఏంటా ఆ మాట ! " అంటూ వాడు కోడలిని కసురుకోగానే
ఆమె మొహం తిప్పుకుని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
ఆమె ప్రవర్తనకు ఆశ్చర్యంగా ఆ గుమ్మం వద్దే నిలబడి చూస్తున్న నన్ను...
" లోపలికి రండి నాన్న !
దాని సంగతి మీకు తెలిసిందే కదా ...
కొంచెం వాళ్ల ఇంట్లో వాళ్ళతో ఏవో చిన్న గొడవలు ఉంటే ,
ఇంకా అదే ఆలోచనలో ఉన్నట్టు ఉంది.
మీరేం అవేం పట్టించుకోకండి ! " అంటూ నా చేతిలో ఉన్న ఆ బట్టల సంచి తీసుకుని నన్ను లోపలికి తీసుకుని వెళ్ళాడు.
కాసేపు అలా సేద తీరిన తర్వాత ...
" ఇంత సడెన్ గా అన్నయ్య ఇంటి దగ్గర నుండి రావడానికి కారణం ఏంటి నాన్న ?
కబురు పెడితే నేనే వచ్చి , మిమ్మల్ని తీసుకుని వచ్చేవాడిని కదా !" అంటూ రెండోవాడు అడిగినా...
నేను అక్కడ జరిగిన అసలు విషయం చెప్పకుండా కప్పిపుచ్చుతూ...
"వాళ్ళు ఉద్యోగం విషయంలో చాలా బిజీ గా ఉంటున్నారు రా !
పిల్లలేమో స్కూళ్లకు వెళ్లిపోతున్నారు !
నాకా అక్కడ ఏమీ తోచడం లేదు !
ఇక్కడైతే మీ పిల్లలను ఇంకా స్కూల్లో వేయలేదు గా...
మీరు లేకపోయినా ..
వాళ్ళతో అయితే కాసేపు కాలక్షేపం అవుతుందనీ
అక్కడ నుండి ..." అంటూ నా మాట పూర్తయ్యే లోపు...
" అయ్యో ... అవునా మావయ్య గారు !
ఈ మధ్య మేము కూడా వర్క్ విషయంలో బిజీగా ఉంటున్నాం...
అందుకని, పిల్లల్ని ఏదైనా చైల్డ్ కేర్ లో జాయిన్ చేయిధ్దామని అనుకుంటున్నాం !!
అప్పుడు మీకు ఇక్కడ కూడా కాలక్షేపం అవ్వదు గా మరి !" అంటూ కొట్టకుండానే దెబ్బ తగిలేట్టు నవ్వుతూ సమాధానం చెప్పింది.
దానికి రెండోవాడు ...
"అబ్బా ... !
అది ఇంకో వారం తర్వాత కదా !
అప్పుడు చూద్దాం లే, దానికెందుకంత తొందర ! " అంటూ ఆమె మీద చిరాకు పడడంతో, ఆమె మళ్ళీ మూతి బిగించుకొని కోపంగా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
అలా ఓ రెండు రోజులు అక్కడ రెండో కోడలితో కొంచెం భారంగానే గడిచింది.
కానీ, వాళ్ల పిల్లలతో కాలక్షేపం వలన ఆ భారం నన్ను పెద్దగా ఇబ్బంది పెట్టలేదు.
కానీ ఆ మరుసటి రోజు ఉదయం నేను లేచేసరికి......