"హేయ్ హనీ ఆగు వర్షం వస్తుంది,తడిస్తే జలుబు చేస్తుంది ..నా మాట వినమ్మ " అంటూ శృతి తన కూతురికి హెచ్చరిస్తూ....వంట గదిలోకి వెళ్ళింది....అప్పుడే శృతి భర్త అమర్ ఆఫీస్ నుండి ఇంటికి వచ్చాడు....వర్షం పడుతుంటే త్వరగా వచ్చాను అని శృతి తో చెప్పాడు అమర్..హనీ అప్పుడే డాడీ డాడీ అంటూ ఇంటి వరండాలోకి పీల్చుకొని పోయి వర్షాన్ని ఆస్వాదిస్తూ ఉన్నారు.ఇక శృతి వేడి వేడిగా శ్రీవారికి పకోడీలు చేసి తీసుకొని వచ్చింది...ముగ్గురు అల వర్షపు బిందువు లని చల్లుకుంటూ,పకోడీలు తింటూ..ఉన్నారు.

కొద్దిగా వర్షం తగ్గాక ఇంటి గేట్ తోసుకుంటూ....శృతి వయసులో ఉన్న ఒక ఆడమనిషి..వచ్చింది,అమర్ చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు.ఒక పది నిమిషాలు తరువాత "నువ్వేంటి దివ్య ఇక్కడ?,ఏమైంది?" అంటూ ఆమెను పరామర్శించారు.శృతి,హనీ ఎవరా అనుకుంటూ ఒకరి ముఖాలు ఒకరు తెగ చూసుకుంటున్నారు.శృతి ఇంట్లోకి రండి అని పిలిచి హాల్ లో కూర్చో పెట్టింది,అమర్ కూడా కొంచెం అయోమయంగా మొఖం పెట్టీ మళ్లీ "దివ్య ఏమైంది చెపు" అంటూ అడిగాడు. అప్పుడు దివ్య ఏడుస్తూ "నా కళని నిజం చేసుకోవడానికి నేను నిన్ను వదిలేసి ఇంకో మార్గం వేతుక్కున్నందుకు ప్రతి రోజూ నాలుగు గోడల మధ్య నలిగి పోతున్నాను.ఆ నరకం చూడలేక నా సహనం చచ్చి పోయింది..నీ కోసం వెతికి వెతికి ఇదిగో నీ ఇంటి అడ్రస్ కనుక్కొని ఈరోజు ఇలా నీ ముందు ఒక ప్రశ్నగా మిగిలిపోయాను" అంటూ దివ్య అమర్ కి చెప్తున్న బాధను విన్న శృతి ఇద్దరినీ అర్థం చేసుకొని....కుదుట పడింది..

అమర్ నీ పిలిచి శృతి "చూడండి ఆమె ఒకప్పటి నీ ప్రియురాలు , అప్పుడు నీ విలువ తెలియక నిన్ను వదిలేసింది.ఇప్పుడు తన భర్త విలువకి నోచుకోక నీ కోసం వచ్చింది.దివ్య సమస్యను పూర్తిగా కనుక్కొని ఆమె భవిష్యత్తు నీ కొత్త దారిలో నడిపించాలని కోరుకుంటున్నాను.." అంటూ చెప్పింది.శృతి మాటలు విన్న అమర్ ఒక్కసారిగా ఆమె ఓర్పుకి ఏమీ ఎదురు చెప్పలేక సరే అంటూ తల ఊపాడు.

అమర్ దివ్యను "నీ సమస్య ఏంటి నీ కాళ్ళ మీద నువ్వు...