ज्या ज्या वेळी मी फक्त एकटीच असते. त्यावेळी मी स्वतःशी बोलते संवाद करते. आणि माझ्या मनातील प्रश्नांची उत्तरं शोधण्याचा प्रयत्न करत असते. मग माझ्या मनात प्रत्येक क्षणी हा विचार येतो की, "क्षणांना वेळ नाव कोणी दिले असेल" किंवा कसे पडले असेल...

आज आपला प्रत्येक क्षण म्हणजेच वेळ ही आपल्या श्र्वासा प्रमाणे चालू आहे आणि श्वासा इतकीच महत्वाची आहे... मला खरंतर प्रत्येक नावाचचं कुतूहल वाटतं. आपण जे आयुष्य जगत आहोत माणसं, ते आपल्याला आयते म्हणजेच फुकटचे मिळालेले जीवन आहे... आपण जर विचार केला की मला...