Intro: hello, this is a fictional story with a fictional character from my imagination. Wala po akong tinutukoy na kahit Sino dito Kaya Kung meron man pong pagkakapareho sa mga pangalan, I didn't mean it po so.... lamsss na!!! 😂😂 ..

#evilqueen_10 from Philippines.



PART 1

"NO NO NO NO NO!!!! PLEASE!!! Wag po!! Maawa po kayo saakin!!" pagsusumamo ni Flordeliza.

"Ang dinadala mo Ang tatapos sa Amin!! Kaya ngayon palang, mas mabuti nang patayin namin sya hanggat Hindi pa naisisilang!" bulyaw nang General nang hukbong sandatahan ng kahariang Maharlika.


"Lahat gagawin ko! Kahit ako nalang Ang patayin niyo! hintayin na lamang na maisilang ko Ang aking anak. Please! Ilalayo ko Ang anak ko dito! Hindi nya matutupad Ang propesiya!" Pagsusumamo nya sa sundalong NASA harap nya na ano nang oras ay hands syang saksakin ng hawak nitong matalim na espada.

"See you in hell Flordeliza" Sabi nito saka tumawa ng malakas.

"Hindi!! hwaggggggggggg!!!!!!" sigaw Niya nang akmang sasaksakin na sya ng general. Wala na syang magawa kundi Ang pumikit at hintayin Ang nakabadyang kamatayan.


Pero ilang sigundo na Ang lumipas ay Wala syang naramdaman na Kung ano. Kaya iminulat nya Ang kanyang mga mata.

Nasa harapan nya si Don Philip na inakala niyang patay na dahil nakahandusay na lamang Ito matapos saksakin ng tatlong beses.

"walang mananakit sa mag Ina ko! lalong Lalo na sa anak ko!" nanggagalaiting wika nito habang hawak-hawak Ang talim ng espada.

"buhay kapa pala?" wika nito sabay ngiti "huwag Kang mag alala, uunahin Kita." wika ng general saka hinila Ang espadang hawak no Don Philip.

"Philip! Arggghhhh!! Philip!" sigaw ni Flor nang naramdaman Ang paghilab ng kanyang tyan Kasabay ng pagputok ng kanyang panubigan. "manganganak na yata ako" dagdag pa nya.

Itinulak ni Don Philip Ang general saka inalalayan so Flor paalis sa Lugar na iyon habang Wala pang Malay Ang kalaban dahil sa pagkakauntog ng ulo nito sa bato.

"Phi-Philip!!! ahhhhhhhhhhh L-l-lalabas na!!!! Nakakapa ko na Ang ulo!!" sigaw nya Kasabay ng Isang malakas na pag ire.
Ilang sandali pa ay maririnig na Ang alingawngaw ng pag iyak ng Isang sanggol na lalaki sa buong paligid.

"anak ko" sambit ni Flor saka hinalikan Ang noo ng kanyang anak. Pinagmasdan nyang mabuti Ang Muka ng kanyang anak sa loob ng maikling sandali hanggang sa unti-unting nagdilim Ang kanyang paningin at tuluyan ng bawian ng buhay.

Samantala ay Hindi halos matanggap ni Don Philip na Patay na Ang kanyang pinakamamahal na Asawa. Iniisip nya Kung kanino nya pweding iwan Ang kanyang anak dahil Hindi na din nya Kaya Ang bigat ng katawan dahil sa dami ng dugong nawala sa kanya. Pinilit nyang maglakad upang maghanap ng Lugar na pwede nyang pag iwanan sa Bata. Lugar Kung saan Ito magiging ligtas, malayo sa banta ng mga kaaway.

ilang oras din Ang tiniis nya hanggang makarating sya sa Isang ilog Kung saan may Nakita syang Isang tribo na naglalakbay. Dali-dali syang lumapit at nakiusap.

"pakiusap, tulungan ninyo ako."

agad Naman siyang nilapitan at tinulungan.

"Sino npang pinuno ninyo?" tanong nya.

agad na lumapit Ang Isang magandang babae at Isang lalaki na syang namumuno sa samahan.

"Ano Ang kailangan mo?"tanong ng babae.

"pakiusap! Kunin ninyo Ang anak ko. Ilayo niyo sya dito. Ilayo niyo sa mga kaaway. Ang batang Ito Ang nakatakdang magligtas sa inyong lahat. Pakiusap palakihin niyo sya ng maayos, alagaan at ituring na tunay niyong anak. Palakihin niyo syang mabuting tao. Hindi mapagmataas at laging pinipili Ang Tama. pakiusap, pagod na Ang aking katawang lupa. Wala na akong upang maglakbay pa." wika nya .

Nagkatinginan Ang mag-asawa at saka kinuha Ang Bata.

"Ang batang nakasulat sa propesiya?? totoo nga! totoo Ang propesiya?? ". manghang wika ng lalaki.

"alagaan namin sya ng mabuti at sasanayin.", wika ng babae kAy Don Philip.

Napangiti si Don Philip saka lumapit sa kanyang anak. Hinubad Ang kanyang kwintas at isinuot sa Bata.

"sabihin niyo sa aking anak. Nawala man kami ng kanyang Ina sa Mundong Ito, ay Hindi parin nagbabago Ang kanyang kapalaran. Ikaw, si Zed Christopher ang nag-iisang anak ni Don Philip at Donya Flordeliza. Isuot mo palagi Ang kwintas na Ito, simbolo ng iyong pinagmulan. ikaw ay kikilalanin na nag-iisang tagapamuno at tagapagmana! Ikaw na nag-iisang anak ng Haring si Don Philip. Bawiin mo Ang dapat ay para sayo anak." wika nito saka tuluyan ng binawian ng buhay.

25 YEARS LATER

Kinuwento ng kanyang kinalakihang magulang na Sina Ashe at Ezreal Ang lahat ng nang yari. Walang labis walang kulang maging Ang huling habilin ng kanyang ama ay nasunod.

pinalaki sya ng mag-asawa na Isang mabuting tao. May malasakit sa kapwa at bihasa sa pakikidigma.

matapos marinig ni Zed Ang buong kwento ay nagpasya syang maglakbay pabalik s kahariang Maharlika upang tuklasin Ang katotohanan. Napakaraming tanong Ang gumugulo sa kanyang isipan na kailangan ng sagot.

'sino Ang pumatay s mga magulang ko?'
'bakit Sila trinaidor?'
'sino Ang may pajama ng lahat'

pero sa kabila ng maraming tanong, iisa Kang Ang tumatak sa kanyang puso't isipan.

"KAILANGAN KONG MABAWI ANG KAHARIAN. BABAWIIN KO ANG DAPAT AY SA AKIN!" wika nito saka humayo.

part 2 to be continued.