बी इन्फोटेकमध्ये आजही परिस्थिती तिच होती. नवीन मागवलेले यंत्रमानव आजही उलट काम करत होते. कंपनीतील इंजिनियर्स नी खूप प्रयत्न केले. पुन्हा पुन्हा त्यांची सिस्टीम्स चेक केल्या परंतु कुठे अडचण आहे हे समजत नव्हते. बी इनफोटेक चे सी. ई. ओ. डॉ. देशमुख चिंतामग्न अवस्थेत आपल्या केबीनमध्ये बसले होते. त्यांनी बांधलेले सर्व आडाखे चुकीचे ठरले होते. डॉक्टर देशमुख यांच्या पूर्ण देशात बावीस कंपनीज होत्या. त्याही विविध क्षेत्रातील जसे की लोखंड, स्टील, कापड उत्पादन इ. डॉ. देशमुख यांना यांत्रिक गोष्टीवर जास्त विश्वास असल्याने त्यानी नुकतेच आपल्या एका फॅक्टरीसाठी वीस यंत्रमानव परदेशाहून मागवले होते. दहा यंत्रमानवांची चाचणी घेण्यात आली सुरवातीला ती चाचणी यशस्वी ठरली. मेमरी मध्ये फीड केलेल्या सुचना, कामाची पूर्ण आणि अचूक माहिती, मशिन्स ऑपरेट करण्याचे नियम. कोणत्यावेळी कोणते काम करायचे याचे वेळापत्रक, शिफ्ट्सच्या वेळा सारं काही त्या यंत्रमानवांमध्ये फीड केलं गेलं. फॅक्टरीमध्ये दोन चार ते पाच दिवस काम उत्तम चालू होतं. बी इन्फोटेकच्या या निर्णयामुळे त्यांच्या शेअर्सची व्हल्यूही वाढली. काही दिवसांनी पुन्हा जे बाकी दहा यंत्रमानवांमध्ये शेअर मार्केट आणि शेअर्सची सर्व माहिती फिड करण्यात आली. शेअर मार्केट मधील लहानातली लहान गोष्ट व त्याबद्दलची माहितीही यंत्रमानवांच्या मेमरी मध्ये फीड करण्यात आली. ते यंत्रमानव आधीच्या यंत्रमानवांसारखेच व्यवस्थित काम करत होते. कुठेही चूक न होता. एक महिना सारं काही व्यवस्थित चालू होतं.

अचानक असं काय झालं असावं ?? डॉ. देशमुख केबीनच्या खिडकी बाहेर पहात विचार करत होते. तोच केबीनला असलेल्या काचेच्या दारावर टकटक झाली.
"कम इन.." देशमुखांचे पी. ए. वागळे आत आले.
"सर, आता सारं काही व्यवस्थित आहे. आपण येऊन पहावे."
"वागळे, हे आधीही दोन तीन वेळा सांगितले आहे तुम्ही मला. अँण्ड यु नो व्हॉट हॅपन्ड."
"सर, रिक्वेस्ट आहे प्लीज."
"ओके." असं म्हणून डॉ. देशमुख,...