'નૈના.... '
'હા અવિ... '
'નૈના જો એક વાત કહું પણ તું ટેંશન ના લેતી... '
'શું વાત છે અવિ... ' અવિનાશની વાત પુરી થતા પહેલાજ નૈનાએ પૂછ્યું.
'નૈના કિટ્ટુ ... '
'શું થયું એને... ? જમવામાં નખરા કરે છે ? હું નથી એટલે... ચાલ વિડિઓ કોલ કરો જોઈએ મારી સાથે વાતો કરતા કરતા હમણાં ખાઈ લેશે... '
'નૈના એવી વાત નથી... '
'તો શું વાત છે અવિ.. બોલ ને... '
'નૈના કિટ્ટુ.. '
'શું કિટ્ટુ... ? કહો ને... '
'નૈના કિટ્ટુ નથી રહી... '
'વૉટ ? '
'હા નૈના... '
'અવિ આ શું મજાક છે... ? કાલે તો સહી સલામત હતી ને આમ અચાનક ? અચાનક શું થયું ? આમ કેમ બને ? નૈના ની આંખો છલકાઈ આવી.
'એ સૂતી હતી... હું જમવાનું આપવા ગયો... તો ઉઠી જ નહીં... '
'તો ભર ઊંઘમાં હશે... આમ કેમ અચાનક ?એને ઉઠાડને અવિ... '
'નૈના મેં ઘણીવાર ઉઠાડી.. મમ્મીએ પણ ઉઠાડી જોઈ ન ઉઠી...પછી ડોક્ટરને બોલાવ્યા તો ખબર પડી કે...'
'પણ અવિ... કિટ્ટુ... 'નૈના નું ગળું રૂંધાયું... શબ્દો ગળામાં જ રૂંધાતા રૂંધાતા માંડ માંડ બહાર આવ્યા...બાકીના શબ્દો ગળામાંજ અટકી ગયા...
'વિડિઓ કોલ કરું... ?'
'ના અવિ... હંમેશા રમતી રહેતી... મારી પાછળ દોડાદોડ.... કરતી મારી કિટ્ટુને સાવ શાંત...આવી હાલતમાં હું નહીં જોઈ શકું... ' નૈનામાં બોલવાનીયે તાકાત રહી નહોતી... એને ફોન કટ કરી નાખ્યો...
ફરી અવિનો ફોન આવ્યો... પણ ફોન ઉપાડવાનીયે હિમ્મત નૈનામાં નહોતી... ફોન વાગતો રહ્યો...
નૈનાની આંખોમાં કિટ્ટુની યાદોં આંસુ બની છલકાવા લાગી... કિટ્ટુ એની સહુથી વધુ નજીક હતી... બહુ થોડા સમયમાં લાગણીનો અતૂટ સબંધ બંને વચ્ચે સ્થપાયો હતો...અને પછી તો બન્ને એકબીજાને નજીક આવી ગયા હતા... હા કિટ્ટુ થોડી જિદ્દી હતી પણ નૈનાના પ્રેમ અને દેખરેખ સામે એની જીદ હારી જતી હતી...
એને હજીએ બરોબર યાદ હતું જયારે એ કિટ્ટુને પહેલીવાર મળી હતી...
એ...