மெல்லிய முனகல் !!
ஒரு தொந்தரவும் தராத ,
நல்லதொரு
கிராமத்தினருகில் ,
அடர்த்தியான ஒரு மாந்தோப்பிலுள்ள ,
ஒரு மாமரத்தின் கிளையில்
அழகான ,
ஒரு பறவை , சுமாரான ஒரு கூடுகட்டி சுகமாக வாழ்ந்து வந்தது !
அந்தப் பறவைக் கூட்டில் தினம் ,
ஒரு மின்மினிப் பூச்சி வெளிச்சம் தந்து கொண்டிருந்தது !
எனவே,
அந்த பறவையின் கூடு,
ஒரு இரவு கூட ,
இருளாய் இருந்ததில்லை !
இப்படியே நாட்கள் நகர்ந்தன !
பறவைக்கு வயதாகி விட்டது !
முன்பு போல ,
வெளியில் போவதும் கிடையாது !
கூட்டுக்குள் வெளிச்சமும் கிடையாது !
இருளும் தனிமையும் அதை சூழ்ந்திருந்தன !
கூட்டுக்கு அருகில் கிடைக்கும் , சிறுசிறு
பூச்சிகள் போதிய வலிமையைத் தரவில்லை !
ஆகவே,
வலுவிழந்து ,
உடல் மெலிந்து,
படுத்தப்படுக்கையாகக் கிடந்தது - !
ஆபத்துக்கு உதவ அக்கம் பக்கம் யாருமில்லை !
வறண்ட தொண்டையில் சத்தம் அடங்கி விட்டிருந்த நிலையில் ,
காலை வேளையில் ,
மாங்கிளையின் இலையில் ,
சொட்டும் பனித்துளி ,
ஆறுதலை தந்து, உயிராய் ஓடிக்கொண்டிருந்தது !
காலம் வந்தால் போய்ச் சேரலாம் - எனக் காத்துக்கொண்டிருந்த ,
நேரம் ,
பூ வைத்தது மாமரம் !
அதைத் தொடர்ந்து ,
தேனீக்கள் வந்தன !
கிளிகளும் வந்தன !
அதனால், ஒரு மெல்லிய ரிதம் , மாமரத்தைச் சுற்றி ஒலிக்கத் தொடங்கியது !
ஒரு பேரழகு புயல் வசந்தமாய்
வீசியது !
அந்த வசந்த புயலில் - அந்தப் பறவைப் பரவசமாகி -மிதந்து -மிதந்து -
ஆனந்த மோட்ச பதவி அடைந்தது !
முற்றும் .
நீதி:
மின்மினி பூச்சி பட்ட கஷ்டத்தைப் போல,
வாழ்வு கஷ்டபடுத்தும் - என்றாலும் ,
இளமை உள்ளபோதே , கடவுளுக்கு அஞ்சி ,
பணிவோடு வாழ் !
© s lucas
நல்லதொரு
கிராமத்தினருகில் ,
அடர்த்தியான ஒரு மாந்தோப்பிலுள்ள ,
ஒரு மாமரத்தின் கிளையில்
அழகான ,
ஒரு பறவை , சுமாரான ஒரு கூடுகட்டி சுகமாக வாழ்ந்து வந்தது !
அந்தப் பறவைக் கூட்டில் தினம் ,
ஒரு மின்மினிப் பூச்சி வெளிச்சம் தந்து கொண்டிருந்தது !
எனவே,
அந்த பறவையின் கூடு,
ஒரு இரவு கூட ,
இருளாய் இருந்ததில்லை !
இப்படியே நாட்கள் நகர்ந்தன !
பறவைக்கு வயதாகி விட்டது !
முன்பு போல ,
வெளியில் போவதும் கிடையாது !
கூட்டுக்குள் வெளிச்சமும் கிடையாது !
இருளும் தனிமையும் அதை சூழ்ந்திருந்தன !
கூட்டுக்கு அருகில் கிடைக்கும் , சிறுசிறு
பூச்சிகள் போதிய வலிமையைத் தரவில்லை !
ஆகவே,
வலுவிழந்து ,
உடல் மெலிந்து,
படுத்தப்படுக்கையாகக் கிடந்தது - !
ஆபத்துக்கு உதவ அக்கம் பக்கம் யாருமில்லை !
வறண்ட தொண்டையில் சத்தம் அடங்கி விட்டிருந்த நிலையில் ,
காலை வேளையில் ,
மாங்கிளையின் இலையில் ,
சொட்டும் பனித்துளி ,
ஆறுதலை தந்து, உயிராய் ஓடிக்கொண்டிருந்தது !
காலம் வந்தால் போய்ச் சேரலாம் - எனக் காத்துக்கொண்டிருந்த ,
நேரம் ,
பூ வைத்தது மாமரம் !
அதைத் தொடர்ந்து ,
தேனீக்கள் வந்தன !
கிளிகளும் வந்தன !
அதனால், ஒரு மெல்லிய ரிதம் , மாமரத்தைச் சுற்றி ஒலிக்கத் தொடங்கியது !
ஒரு பேரழகு புயல் வசந்தமாய்
வீசியது !
அந்த வசந்த புயலில் - அந்தப் பறவைப் பரவசமாகி -மிதந்து -மிதந்து -
ஆனந்த மோட்ச பதவி அடைந்தது !
முற்றும் .
நீதி:
மின்மினி பூச்சி பட்ட கஷ்டத்தைப் போல,
வாழ்வு கஷ்டபடுத்தும் - என்றாலும் ,
இளமை உள்ளபோதே , கடவுளுக்கு அஞ்சி ,
பணிவோடு வாழ் !
© s lucas