1 views
Sri Ramana Maharshi ll Satvidya 40 ll 36
Sri Ramana Maharshi ll Satvidya 40
உள்ளது நாற்பது
36. If we think we are the body, then to tell ourselves, ‘No, I am That’, is helpful to abide as That. Yet — since ever we abide as That — why should we always think, ‘I am That?’ Does one ever think, ‘I am a man’?
Exegesis
Verse 36 of Sri Ramana Maharishi's "There Are Forty" reflects the central concepts of self-enquiry and Advaita Vedanta. This verse tells us that saying 'I am that' helps us to get rid of thinking of ourselves as the body. But since we are always that 'it', it asks whether we should always think that 'I am that'. Does one always think of oneself as 'I am a man'?
This verse is a spiritual achievement that helps in realizing the eternal truth of the soul. This verse indicates that the body is only a temporary state that we experience and it is important to realize that the real us is 'it' - i.e. the soul. We don't always have to think 'I am that' because we are always in that real state. As such, one need not often think of oneself as 'I am a man', for the fact that he is a man is a basic fact.
This verse helps us to realize what we really are, and to get out of the temporary states of body and mind. It engages us in introspection and helps us realize the eternal truth of the soul.
ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி அவர்களின் "உள்ளது நாற்பது" என்ற நூலில் 36வது வசனம், ஆத்ம விசாரணை மற்றும் அத்வைத வேதாந்தத்தின் மையக் கருத்துகளை பிரதிபலிக்கிறது. இந்த வசனம் நம்மை உடல் என்று நினைப்பதிலிருந்து மீள, 'நான் அதுவே' என்று சொல்வது உதவுகிறது என்கிறது. ஆனால், நாம் எப்போதும் அந்த 'அது'வாகவே இருப்பதால், அந்த 'நான் அதுவே' என்று எப்போதும் நினைக்க வேண்டுமா என்பதை வினாக்கிறது. ஒருவர் தன்னை 'நான் ஒரு மனிதன்' என்று எப்போதும் நினைக்கிறாரா?
இந்த வசனம் ஆத்மாவின் நிலையான சத்தியத்தை உணர்ந்து கொள்வதில் உதவும் ஒரு ஆன்மிக சாதனை ஆகும். உடல் என்பது நாம் அனுபவிக்கும் ஒரு தாத்காலிக நிலை மட்டுமே என்றும், உண்மையான நாம் 'அது' - அதாவது ஆத்மா - என்பதை உணர்ந்து கொள்வது முக்கியம் என்பதை இந்த வசனம் குறிப்பிடுகிறது. நாம் எப்போதும் 'நான் அதுவே' என்று நினைக்க வேண்டியதில்லை, ஏனெனில் அந்த உண்மையான நிலையில் நாம் எப்போதும் இருக்கிறோம். அது போன்று, ஒருவர் தன்னை 'நான் ஒரு மனிதன்' என்று அடிக்கடி நினைக்க வேண்டியதில்லை, ஏனெனில் அவர் மனிதன் என்பது ஒரு அடிப்படை உண்மை ஆகும்.
இந்த வசனம் நமக்கு உண்மையான நாம் என்ன என்பதை உணர்ந்து கொள்ள உதவுகிறது, மற்றும் உடல் மற்றும் மனம் என்ற தாத்காலிக நிலைகளிலிருந்து மீள உதவுகிறது. இது நம்மை ஆத்ம விசாரணையில் ஈடுபடுத்தி, ஆத்மாவின் நிலையான சத்தியத்தை உணர உதவுகிறது.
உள்ளது நாற்பது
36. If we think we are the body, then to tell ourselves, ‘No, I am That’, is helpful to abide as That. Yet — since ever we abide as That — why should we always think, ‘I am That?’ Does one ever think, ‘I am a man’?
Exegesis
Verse 36 of Sri Ramana Maharishi's "There Are Forty" reflects the central concepts of self-enquiry and Advaita Vedanta. This verse tells us that saying 'I am that' helps us to get rid of thinking of ourselves as the body. But since we are always that 'it', it asks whether we should always think that 'I am that'. Does one always think of oneself as 'I am a man'?
This verse is a spiritual achievement that helps in realizing the eternal truth of the soul. This verse indicates that the body is only a temporary state that we experience and it is important to realize that the real us is 'it' - i.e. the soul. We don't always have to think 'I am that' because we are always in that real state. As such, one need not often think of oneself as 'I am a man', for the fact that he is a man is a basic fact.
This verse helps us to realize what we really are, and to get out of the temporary states of body and mind. It engages us in introspection and helps us realize the eternal truth of the soul.
ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி அவர்களின் "உள்ளது நாற்பது" என்ற நூலில் 36வது வசனம், ஆத்ம விசாரணை மற்றும் அத்வைத வேதாந்தத்தின் மையக் கருத்துகளை பிரதிபலிக்கிறது. இந்த வசனம் நம்மை உடல் என்று நினைப்பதிலிருந்து மீள, 'நான் அதுவே' என்று சொல்வது உதவுகிறது என்கிறது. ஆனால், நாம் எப்போதும் அந்த 'அது'வாகவே இருப்பதால், அந்த 'நான் அதுவே' என்று எப்போதும் நினைக்க வேண்டுமா என்பதை வினாக்கிறது. ஒருவர் தன்னை 'நான் ஒரு மனிதன்' என்று எப்போதும் நினைக்கிறாரா?
இந்த வசனம் ஆத்மாவின் நிலையான சத்தியத்தை உணர்ந்து கொள்வதில் உதவும் ஒரு ஆன்மிக சாதனை ஆகும். உடல் என்பது நாம் அனுபவிக்கும் ஒரு தாத்காலிக நிலை மட்டுமே என்றும், உண்மையான நாம் 'அது' - அதாவது ஆத்மா - என்பதை உணர்ந்து கொள்வது முக்கியம் என்பதை இந்த வசனம் குறிப்பிடுகிறது. நாம் எப்போதும் 'நான் அதுவே' என்று நினைக்க வேண்டியதில்லை, ஏனெனில் அந்த உண்மையான நிலையில் நாம் எப்போதும் இருக்கிறோம். அது போன்று, ஒருவர் தன்னை 'நான் ஒரு மனிதன்' என்று அடிக்கடி நினைக்க வேண்டியதில்லை, ஏனெனில் அவர் மனிதன் என்பது ஒரு அடிப்படை உண்மை ஆகும்.
இந்த வசனம் நமக்கு உண்மையான நாம் என்ன என்பதை உணர்ந்து கொள்ள உதவுகிறது, மற்றும் உடல் மற்றும் மனம் என்ற தாத்காலிக நிலைகளிலிருந்து மீள உதவுகிறது. இது நம்மை ஆத்ம விசாரணையில் ஈடுபடுத்தி, ஆத்மாவின் நிலையான சத்தியத்தை உணர உதவுகிறது.
