1 views
Sri Ramana Maharshi ll Satvidya 40 ll 30
Sri Ramana Maharshi ll Satvidya 40 ll உள்ளது நாற்பது
40. If asked, ‘Which of these three is final liberation: With form, without form, or with-and-without-form?’ I say, Liberation is the extinction of the ego which enquires ‘With form, without form, or with-and-without-form?’
Exegesis
Sri Ramana Maharishi's book 'Ullattu Sappadu', verse 40 gives a profound explanation of the essence of Mukti. Here, when asked whether Mukti is beyond the question of whether it is formless, formless, or both, Maharishi says that the questioning ego, the 'I', is the true state of Mukti.
With this reference, Maharishi explains the central concept of Advaita Vedanta, namely that true Mukti has no form or aspect, but is the complete annihilation of ego or the sense of individual 'I'. This state is the pinnacle of salvation.
Mukti is not a static experience, rather it is a perfect clarity of knowledge, in which there are no boundaries of local and foreign, and only knowing oneself is true knowledge¹². In this clarity of knowledge, the illusions of form or formlessness disappear¹².
It conveys a profound spiritual truth that true salvation is only the complete annihilation of personal feelings and ego. In this case, knowing oneself is the only real knowledge, and this knowledge is one that has no boundaries or limitations.
ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி அவர்களின் 'உள்ளது நாற்பது' என்ற நூலில் 40வது குறிப்பு முக்தியின் சாரம் பற்றிய ஆழ்ந்த விளக்கத்தை அளிக்கிறது. இங்கு, முக்தி என்பது உருவம் கொண்டதா, உருவம் அற்றதா, அல்லது இரண்டும் கொண்டதா என்ற கேள்விக்கு மேலானது என்று கேட்கப்படும்போது, மகரிஷி கூறுகிறார் கேள்வி கேட்கும் அந்த 'நான்' என்ற அகங்காரமே முக்தியின் உண்மையான நிலை என்கிறார்.
இந்த குறிப்பு மூலம், மகரிஷி அத்வைத வேதாந்தத்தின் மையக் கருத்தை விளக்குகிறார், அதாவது உண்மையான முக்தி என்பது எந்த வடிவமும் அல்லது அம்சமும் கொண்டது அல்ல, மாறாக அகங்காரம் அல்லது தனிப்பட்ட 'நான்' என்ற உணர்வின் முற்றிலும் அழிவே ஆகும். இந்த நிலையே முக்தியின் உச்சக்கட்டமாகும்¹².
முக்தி என்பது ஒரு நிலையான அனுபவம் அல்ல, மாறாக அது ஒரு பரிபூரண அறிவுத் தெளிவு ஆகும், இதில் உள்ளூர் மற்றும் வெளியூர் என்ற எல்லைகள் இல்லை, மற்றும் ஒருவர் தன்னையே அறிந்து கொள்வது மட்டுமே உண்மையான அறிவு ஆகும்¹². இந்த அறிவுத் தெளிவில், உருவம் கொண்டது அல்லது உருவம் அற்றது என்ற பேதங்கள் மறைந்து விடுகின்றன¹².
இது ஒரு ஆழ்ந்த ஆன்மிக உண்மையை உணர்த்துகிறது, அதாவது உண்மையான முக்தி என்பது தனிப்பட்ட உணர்வுகள் மற்றும் அகங்காரத்தின் முற்றிலும் அழிவு மட்டுமே ஆகும். இந்த நிலையில், ஒருவர் தன்னையே அறிந்து கொள்வது மட்டுமே உண்மையான அறிவு ஆகும், மற்றும் இந்த அறிவு எல்லைகள் அல்லது பேதங்கள் இல்லாத ஒன்று ஆகும்.
40. If asked, ‘Which of these three is final liberation: With form, without form, or with-and-without-form?’ I say, Liberation is the extinction of the ego which enquires ‘With form, without form, or with-and-without-form?’
Exegesis
Sri Ramana Maharishi's book 'Ullattu Sappadu', verse 40 gives a profound explanation of the essence of Mukti. Here, when asked whether Mukti is beyond the question of whether it is formless, formless, or both, Maharishi says that the questioning ego, the 'I', is the true state of Mukti.
With this reference, Maharishi explains the central concept of Advaita Vedanta, namely that true Mukti has no form or aspect, but is the complete annihilation of ego or the sense of individual 'I'. This state is the pinnacle of salvation.
Mukti is not a static experience, rather it is a perfect clarity of knowledge, in which there are no boundaries of local and foreign, and only knowing oneself is true knowledge¹². In this clarity of knowledge, the illusions of form or formlessness disappear¹².
It conveys a profound spiritual truth that true salvation is only the complete annihilation of personal feelings and ego. In this case, knowing oneself is the only real knowledge, and this knowledge is one that has no boundaries or limitations.
ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி அவர்களின் 'உள்ளது நாற்பது' என்ற நூலில் 40வது குறிப்பு முக்தியின் சாரம் பற்றிய ஆழ்ந்த விளக்கத்தை அளிக்கிறது. இங்கு, முக்தி என்பது உருவம் கொண்டதா, உருவம் அற்றதா, அல்லது இரண்டும் கொண்டதா என்ற கேள்விக்கு மேலானது என்று கேட்கப்படும்போது, மகரிஷி கூறுகிறார் கேள்வி கேட்கும் அந்த 'நான்' என்ற அகங்காரமே முக்தியின் உண்மையான நிலை என்கிறார்.
இந்த குறிப்பு மூலம், மகரிஷி அத்வைத வேதாந்தத்தின் மையக் கருத்தை விளக்குகிறார், அதாவது உண்மையான முக்தி என்பது எந்த வடிவமும் அல்லது அம்சமும் கொண்டது அல்ல, மாறாக அகங்காரம் அல்லது தனிப்பட்ட 'நான்' என்ற உணர்வின் முற்றிலும் அழிவே ஆகும். இந்த நிலையே முக்தியின் உச்சக்கட்டமாகும்¹².
முக்தி என்பது ஒரு நிலையான அனுபவம் அல்ல, மாறாக அது ஒரு பரிபூரண அறிவுத் தெளிவு ஆகும், இதில் உள்ளூர் மற்றும் வெளியூர் என்ற எல்லைகள் இல்லை, மற்றும் ஒருவர் தன்னையே அறிந்து கொள்வது மட்டுமே உண்மையான அறிவு ஆகும்¹². இந்த அறிவுத் தெளிவில், உருவம் கொண்டது அல்லது உருவம் அற்றது என்ற பேதங்கள் மறைந்து விடுகின்றன¹².
இது ஒரு ஆழ்ந்த ஆன்மிக உண்மையை உணர்த்துகிறது, அதாவது உண்மையான முக்தி என்பது தனிப்பட்ட உணர்வுகள் மற்றும் அகங்காரத்தின் முற்றிலும் அழிவு மட்டுமே ஆகும். இந்த நிலையில், ஒருவர் தன்னையே அறிந்து கொள்வது மட்டுமே உண்மையான அறிவு ஆகும், மற்றும் இந்த அறிவு எல்லைகள் அல்லது பேதங்கள் இல்லாத ஒன்று ஆகும்.
Related Stories
