ಆ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ತಂಪಾದ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ಶೃಂಗಾರದಿಂದ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದರೆ , ಆ ಚಂದಮಾಮ ಕೂಡ ನಾಚಿನೀರಾಗಿ ಮನ್ಮಥನೇ ಮೈದುಂಬಿ ಬಂದಂತೆ ಆ ಮುದ್ದುಚೆಲುವೆಯ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತಿಡಬೇಕು ಅಂತ ಹವಣಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ , ಅವಳ ಹುಬ್ಬು-ತಗ್ಗುಗಳೇ ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯದ ಗಣಿ. ಮಂದಸ್ಮಿತೆ ನಕ್ಕರೂ ಮುತ್ತೆಲಿ ಉದುರಿ ಹೋಗುವುದೆಂತಲೋ ಅಂತ ಗಾಬರಿಯಿಂದಲೇ ನಗುವಳು. ಸೌಂದರ್ಯದ ಮಹಾಪರ್ವತವೇ ಅವಳ ನಿತಂಬಗಳೇ ಭೂಷಣವಾಗಿದೆ. ಕೆಂಡ ಸಂಪಿಗೆಯಂತಹ ನಾಸಿಕಗಳಿಗೆ ಮೂಗುತಿಯ ಲೇಪಿಸಿದೊಡೆ ಅದರ ಹೊಳಪುಗಳು ಪಡ್ಡೆಹುಡುಗರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಪ್ರೇಮರಾಜನು ಮೈದುಂಬಲು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ನಿಮಿಷಗಳು ಬೇಕು. | Quote by purushotham vijay