ಸುಲೋಚನ
ಮಳೆ ಮರೆತು,
ಗುಮ್ಮನಿರಲು ಬಿಡುತಿಲ್ಲ,
ಮರಳಿ ಕರೆಯುತಿದೆ ಕೈಬೀಸಿ,
ಭಾವ ಬತ್ತದ ಸೆಲೆ,
ಪ್ರೇಮ ಮಾನವನ ನೆಲೆ..
ಅಲೆದಲೆದು ನೀರ ಬಿಟ್ಟು,
ಆವಿಯಾಗಲಿ ಭಾರ ಹೊರೆ,
ನಲ್ದಾಣವು ಬಾಳಿಗೆ,
ಮಳೆ ಕಾವ್ಯದ ಅಲೆ..
ಮಳೆಯಲಿ ನೆನೆವ ತ್ರಾಣ
ಮನದ ಒಳಗೇ ಮುದುಡಿದೆ,
ಆಗಾಗ ಹಳೆಯ ವಿಚಿತ್ರಗಳ
ನೆನಪು ಮೀಟಿ ಕಣ್ಣಾಲಿ ತುಂಬುವವು,
ಚಂದದೊಂದು ಸುಲೋಚನ
ಒದಗಿ ತಾ,
ಯಾರ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಬೀಳದ ಹಾಗೆ
ನಗುತಲಿರಲು
ಗುಮ್ಮನಿರಲು ಬಿಡುತಿಲ್ಲ,
ಮರಳಿ ಕರೆಯುತಿದೆ ಕೈಬೀಸಿ,
ಭಾವ ಬತ್ತದ ಸೆಲೆ,
ಪ್ರೇಮ ಮಾನವನ ನೆಲೆ..
ಅಲೆದಲೆದು ನೀರ ಬಿಟ್ಟು,
ಆವಿಯಾಗಲಿ ಭಾರ ಹೊರೆ,
ನಲ್ದಾಣವು ಬಾಳಿಗೆ,
ಮಳೆ ಕಾವ್ಯದ ಅಲೆ..
ಮಳೆಯಲಿ ನೆನೆವ ತ್ರಾಣ
ಮನದ ಒಳಗೇ ಮುದುಡಿದೆ,
ಆಗಾಗ ಹಳೆಯ ವಿಚಿತ್ರಗಳ
ನೆನಪು ಮೀಟಿ ಕಣ್ಣಾಲಿ ತುಂಬುವವು,
ಚಂದದೊಂದು ಸುಲೋಚನ
ಒದಗಿ ತಾ,
ಯಾರ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಬೀಳದ ಹಾಗೆ
ನಗುತಲಿರಲು