शिवता आली तर, गोधडी ही पांघरली,
असती जन्मभर, आपुलकीने सजवली.
हसण्याच्या कडा, गहिवरलेल्या नजरा,
साथीच्या प्रेमाने, भरलेली होती सारा.

आठवणींच्या जणू, नाजुक लहरात,
कधी काढली होती, गोड गोधडी रंगात.
पुन्हा पुन्हा वळणं, त्या दिवसांच्या वाटा,
विसरली सारे दु:ख, आनंदीला चालता.

साजरे झालं प्रेम, त्या नात्यांच्या बाळांत,
पण उसवली ती गोधडी, कधी विचारलं नाही तातांत.
काळाच्या धूसर चित्रात, हरवलेले दिवस,
अधुरे राहिले क्षण, गोड...