कविता
सांजवेळी त्या एकांतात बसून
नयनरम्य दृश्य न्याहाळतांना...
समुद्र किनारा तो हितगुज
करी मनाशी माझ्या...
असंख्य भावनांची ती तगमग
अस्वस्थ करी अंतर्मनात तेव्हा...
हळूच मग संवाद करी तो समुद्र
हाल हवाल पुसत...
सुख दुःखाशी एकरूप होत
जणू जाणवत असावं त्यालाही...
माझ्या मनाची अस्वस्थता
मनाला वास्तवाशी अवगत करत...
सांगू लागला तो
बघ माझ्या कडे जरा...
नयनरम्य दृश्य न्याहाळतांना...
समुद्र किनारा तो हितगुज
करी मनाशी माझ्या...
असंख्य भावनांची ती तगमग
अस्वस्थ करी अंतर्मनात तेव्हा...
हळूच मग संवाद करी तो समुद्र
हाल हवाल पुसत...
सुख दुःखाशी एकरूप होत
जणू जाणवत असावं त्यालाही...
माझ्या मनाची अस्वस्थता
मनाला वास्तवाशी अवगत करत...
सांगू लागला तो
बघ माझ्या कडे जरा...