Κάποτε άγγιξα
ένα μικρό κόκκινο τριαντάφυλλο.
Τ' ακούμπησα στα χείλη απαλά.
Θαρρώ πως γίναμε ένα.
Με διάλεξε, έκλεψε τη φωνή μου,
του χάρισα όσα λόγια είχα και δεν είχα για να πω.
Τώρα πια κυκλοφορώ
μ' ένα μικρό κόκκινο τριαντάφυλλο για στόμα.
Σκορπίζω πέταλα κι αρώματα
για ν' ακουστώ

Κάποτε ήπια το νερό
μιας μικρής πράσινης λίμνης.
Έφερα ξέχειλες τις χούφτες στα χείλη με λαχτάρα.
Θαρρώ πως έγινα η δροσιά του.
Με μάγεψε, έκλεψε την αφή μου,
του έδειξα όσα τόλμησα ποτέ να ονειρευτώ.
Τώρα πια υπνοβατώ
με δυο μικρές πράσινες λίμνες για χέρια.
Στάζω δροσιά απ'τα νερά τους
για να αισθανθώ

Κάποτε είδα από κοντά
πώς γεννιέται μια γαλάζια πεταλούδα.
Δεν πρόφτασα να της απλώσω την παλάμη.
Θαρρώ πως τρύπωσε κατευθείαν στην ψυχή μου.
Φτερούγισε κι έκλεψε τη ζωή μου.
Ό,τι δικό μου κι αν της έδινα, ποτέ δεν θα 'ταν αρκετό.
Τώρα πια παραληρώ
πως έχω μια γαλάζια πεταλούδα για κορμί.
Πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι,
προσπαθώ.