குளிர்ச்சியான நவம்பர் மாத மழை பொழியா ஆனால் மேகமூட்ட காலத்தில் காலையில் எழுந்ததும் காப்பியோ டியோ குடித்தால் எப்படி இருக்கும்?!

விடிந்து விடியாத வெளிச்சத்தில் அதன் குளிர்ச்சியில் சுடச்சுட ஒரு கோப்பையை கையில் ஏந்தி குடித்தால் எப்படி இருக்கும்?

என் மனதிற்குள் நான் சொல்வதை நீங்கள் இப்பொழுது தாராளமாக ஒட்டு கேட்கலாம்.

நான் பருகும் எழுச்சி பானங்களுக்கான கோப்பை உருளையாக நேராக இருக்காது. முக்கால் வாசி வெட்டிய ஒரு ஆப்பிள் பழத்தின் வடிவத்தில் அதேபோன்று வழவழப்பாக மினுமினுப்புடன் தான் இருக்கும்.

அதில் சுட சுட காபியோ டியோ நிரப்பி வைத்து முதலில் பார்க்க பார்க்க அதன் வடிவமே ஒரு ருசியாக இருக்கும்.

விழிகளால் வாசித்து ரசிப்பில் வசித்தால் போதுமா?! வாசம் என்று ஒன்று உண்டல்லவா. மேல் மூச்சையும் கீழ் மூச்சையும் இணைத்து உள்நாசி வரை இழுத்து ரசித்தேன் அதன் வாசனையை!

பார்த்தேன் அழகை ரசித்தேன். சுவாசித்தேன் அதன் வாசனையை ருசித்தேன். பசிக்கு ருசியாற பழகிப் பார்க்க வேண்டாமா அதனோடு?!

வலது கையால் அதன் காதுகளை பிடித்து கையில் எடுத்து இடது கையோடு அனைத்தவாறே கொஞ்ச நேரம் பிடிக்க அதன் வழவழப்பும் சூடும்...