ਐਤਕੀਂ ਸਾਉਣ ਰੂਪ ਵਟਾਇਆ,
ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਪੀਂਘਾਂ ਚੜ੍ਹੀਆਂ,
ਮੋਹ ਪ੍ਰੇਮ ਫੁੱਲ ਖਿੜਨ ਜਿਸ ਰੁੱਤੇ,
ਰੋਹ ਦੀਆਂ ਕਿਉਂ ਵਰ੍ਹਾਈਆਂ ਝੜੀਆਂ,
ਅਕਲੋਂ ਊਣੇ ਮੰਨਿਆ ਕੁਝ ਕਰਨ ਨਦਾਨੀ,
ਪਰ ਇੰਝ ਤਾਂ ਮਾਵਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਨੀਂ ਅੜੀਆਂ,
ਮਾਂ ਹੋ ਕੇ ਮਾਂ ਨੂੰ ਤੜਫਾਵੇਂ,
ਬੱਚੇ ਦੇ ਨਾਲ ਝੋਲੀ ਬਿਪਤਾ ਦੀਆਂ ਘੜੀਆਂ,
ਫ਼ਰਿਸ਼ਤੇ ਹੀ ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਦਿਸਦੇ,
ਮਨੁੱਖਤਾ...