എന്തിനായിരുന്നെന്ന് ഞാൻ ചോദിക്കുന്നില്ല
അനുവാദം ചോദിച്ചിട്ടല്ലല്ലോ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നെത്തിയത്...!!

ഒരുവാക്കിൽ ഒരായിരം കവിതകളെ ഹൃദയംകൊണ്ട് എഴുത്തിച്ചേർത്തവൻ...

വിരസമായ ജീവിതത്തിൽ അർത്ഥങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുത്തവൻ...
മിഴിനീരൊഴുക്കിയ ഇന്നിലെ അവശേഷിപ്പായവൻ...

അവൻ ആരായിരുന്നു...??

കേവലം ഉത്തരങ്ങളായിരുന്നില്ല അനേകമനേകം അജ്ഞതയിലമർന്ന ചോദ്യങ്ങളായിരുന്നു അവൻ...!!

വിരൽച്ചൂടുകൾ പരസ്പരം തൊട്ടറിഞ്ഞ് എത്രയോ രാവുകളെ പകൽവിഴുങ്ങുന്നത് കണ്ടിരുന്നു...

ആ നിമിഷങ്ങളെ പകരംവെക്കാൻ കഴിയാത്തവിധം സുന്ദരമായിരുന്നു ...ഏറെയേറെ സുന്ദരം...

ഇവിടെ ഒച്ചപാടുകളില്ല അവളുടെ ചലനമറ്റഹൃദയമുണ്ട് ആരാലൊക്കെയോ ചവിട്ടിമെരിച്ച ഒരുമനസ്സുണ്ട് ...

തോരാതെ പെയ്തിറങ്ങിയ മിഴികൾ നിശ്ചലമായിരിക്കുന്നു കണ്ടവർ കണ്ടവർ ഇന്നോളം ചേർത്തുപിടിക്കാത്തത്ര ചേർത്തിപിടിക്കുന്നുണ്ട്...!!

...... അവനോ...??

അറിഞ്ഞിരിക്കില്ല...... അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയാതെ പോയൊരുവനെ ആരറിയിക്കാൻ ...

സൗഹൃദമായിരിക്കെ ഹൃദയം തീറെഴുതി കൊടുത്തുപോയൊരു തെറ്റായിരുന്നു ഇരുവരിലും അവസാനംവരെ നിലനിന്നിരുന്നത് ...

ഇനി സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ നാളുകളാണ്... അവനെ ബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തനാക്കിയിരിക്കുന്നു ചിറകുകൾ അനായാസം ചലിപ്പിക്കാം വേഗമേറി പറന്നകലുക

" അവൾക്കുള്ള മണ്ണിതാ അവളെപ്പൊതിയാൻ വ്യഗ്രതകൂട്ടുന്നു..നീല വിസ്മയമായിരുന്ന ആകാശത്തെ ഇരുൾ വിഴുങ്ങുന്നനേരം...അവളും ആവർത്തന വിരസമായ ഇന്നലകളിൽ പോയവരിൽ ഒരാൾക്കൂടിയെന്നപോൽ...!! "

❤️ ഹൃദയതൂലിക ❤️


© ❤ഹൃദയതൂലിക ❤