तुला गमावण्याचे दुःख
​म्हणजे जीवंत
​अस्तित्वातील
​जगण्याच्या
​मरणयातना जणू...
​क्षण तो प्रत्येक
​युगासमान भासे..
​त्या दुःखाचे बघता रौद्ररूप
​माझ्यातला नरवीर
​अगदी कूचकामी दिसे...
​गलबलून येता हृदयात
​हुंदका ही मनातला
​फुटू पाहे बाहेर...
​​दिसू नये कोणास ​म्हणून...
​दुःखाचा बोळा तोंडात
​अगदी कोंबून
​ठेवतो मी नजर...
​आयुष्यातील युद्धात
​ना हरलो मी कधी
​आजतागायत जगाशी
​तुला गमावण्याच्या
​दुःखात लढतांना
​मात्र सुकलेला
​पाचोळा होऊन
​हरलो मी स्वतःशी...
​
​ शोभा मानवटकर...
​
​
​
© All Rights Reserved