കഥയുടെ ദിക്കിൽ നിന്ന്
ഒരു കവിതയെ കടംവാങ്ങിച്ചു..
വരികളിൽ തങ്ങി നിന്നിരുന്ന
അർത്ഥം ജ്വലിപ്പിച്ച മുറിവിന്
ഇപ്പോൾ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ സ്വരം ഉണ്ട്..
കണ്ണുകൾ പകർത്തിയ ചിത്രങ്ങളിൽ
വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ വർണ്ണനയും
ചലനം മറന്നുപ്പോയവരുടെ ഒപ്പീസും
വീണ്ടും ആവർത്തിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്..
യുദ്ധവും സമാധാനവും വേഷം കെട്ടിയ
സാമൂഹിക പാഠങ്ങളിൽ നിന്നും
സ്വന്തമെന്ന വിഹിതം അലമുറയിടുന്നു..
മനുഷ്യൻ യന്ത്രങ്ങളുടെ മന്ത്രം ഉരുവിടുമ്പോൾ
പ്രകൃതിയും ഒരു വികൃതിക്ക് കൂട്ടുനിൽക്കുന്നു..
പ്രസവത്തിന്റെ ചുമരിൽ നിന്ന്
പ്രസ്താവനകളാണ്...