ప్రియమైన నాకు,

ఎలా ఉన్నావ్ ?
బాగుంటావ్ లే..!
ఆకలి విలువ తెలియకుండా పెంచిన తల్లి,
కష్టం విలువ తెలియకుండా పెంచిన తండ్రి తోడుగా ఉన్నంత కాలం బాగోకుండా ఎలా ఉంటావ్ ?
అది నీ చిరునవ్వు చూస్తేనే తెలుస్తుంది !

లేక, ఇంత వయసొచ్చినా ఇంకా తల్లిదండ్రుల మీద ఆధారపడుతున్నానన్న సిగ్గుతో ...
ఏమి చెయ్యలేని ఓ నిస్సహుయిడిలా ...
నీలో నువ్వే దిగులు పడుతూ, లోలోపల బాధ పడుతూ...
పైకి మాత్రం నలుగురితో నవ్వుతూ నటిస్తున్నావా?

ఎందుకీ నటన !

ఎప్పుడో జరిగినపోయిన చేదు గతం దగ్గరే ఆగిపోయావా ?
లేక, మళ్ళీ అలాంటిది పునరావృతం కాకుండా భవిషత్తు బాగుండాలని సరైన ప్రణాలికలు రచిస్తూ వర్తమానాన్ని వృధా చేస్తూ ఇక్కడే నిశ్చలంగా అలాగే కూర్చున్నావా ?

ఎందుకు, ఏదో సాధించాలని భీష్మించుకుని కూర్చుని నిన్ను నువ్వే...