ಅಮಲು ಏರಿತ್ತು ಎಲ್ಲವೂ ನನ್ನದೆಂದು
ಇಂದೇಕೋ ಪರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಮಲಗಿರುವೆನು
ನಾನು ನನ್ನದೆಂದು ಅಹಂಕಾರದಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ
ಆದರೇನಾಯಿತೆನಗೀಗ ಕಣ್ಣು ಬಿಡಲಾಗದೆ

ಎನ್ನವರೆದಂರಿಯದೆ ಅಪಹಾಸ್ಯವಗೈದೆ
ಇಂದವರೆನ್ನ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದರೂ ಮಾತನಾಡಲಾರೆ
ಜೊತೆಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದವರನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಕೀಳಾಗಿಕಂಡೆ
ಆಸೆ,ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳ ದಾಸನಾಗಿ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಮರೆತ್ತಿದೆನಲ್ಲ

ಈಗೇಕೋ ಎಲ್ಲವ...