ഉതിരുന്ന ചിരികണ്ടാൽ ഉണരുന്നതെന്മനം
പൊഴിയുന്ന മൊഴികേട്ടാൽ കളനാദമരുവിതൻ.

കാർക്കൊണ്ട കണ്ണതോ! കാമന്റെ ബാണമോ!
കൊണ്ടെന്റെ ചങ്കിനുദ്വേഗമുനകളിൽ.

മധുകുംഭംമൊന്നവളധരത്തിലൊഴുകുന്നു
ഭൃഗമായിമാറാനെൻ മനവുംകൊതിക്കുന്നു.

പട്ടിട്ടുമൂടിയ നെഞ്ചത്തിൽ കൊത്തിയ മകുടത്തിലെന്തിഹ! ...