விடியாத
விளக்கில்
திரியாக
தினம் காலை…

கொடியாகப் படரும்
கொடுமைகள்,
படியாமல் தொடரும்
பகைமைகள்…

நெடியாகவே
நீள்கின்றதே…
நொடியாகவே
வாழ்கின்றதே…

வெடியாக
வெடிக்கவா நான் அதை?
முட்செடியாக
முறிப்பாயோ நீ அதை?

எண்ணத்தில் எரிகின்ற
வண்ணத்து மின்விளக்கை
பண்ணொற்று பார்க்காமல்
கிண்ணத்தில் கேழ்வரகாய்
கிடைப்பதென்று தின்பாயோ?

இறக்கத்தில்
இழிவு கொண்டவனே
இரவு உறக்கத்தில்
ஊனம் கொள்வாயே…

உறவு நெருக்கத்தில்
துறவு கொண்டவனே
உணர்வு தர்க்கத்தில்
உடைந்து செல்வாயே…

நேரத்தை வீணாக்கும்
ஓரத்தில்
உன் படுக்கை,
வீரத்தை ஊணாக்க
தன்மானத்தை
தலை நெருப்பாக்கு…
...