மருதாணியும் மாயவளும்
செந்நிற காலை சூரியன் மெல்ல வான் வர அதிகாலை கண் விழித்த தாரகை தனியே கையில் இலை சூழ்ந்து இடை அசைந்து நடந்து வருகையில் வான் மேகம் முதல் நில மரம் வரை அவள் நடையில் தன்னை மறந்து இருக்க.
கையில் வைத்திருந்த மருதாணி இலையும் இவள் வசம் தஞ்சம் அடைந்தேன் என பெருமை கொள்ள.
யார் அந்த அழகி யோ!
மாயவள் அவள் இரு விழி பார்வையில் ஒரு நொடியில் யாவும் அவள் வசம் இருக்க,
விரல் அசைவில் பூலோகம் அவள் திசை திரும்ப இதழ்...
கையில் வைத்திருந்த மருதாணி இலையும் இவள் வசம் தஞ்சம் அடைந்தேன் என பெருமை கொள்ள.
யார் அந்த அழகி யோ!
மாயவள் அவள் இரு விழி பார்வையில் ஒரு நொடியில் யாவும் அவள் வசம் இருக்க,
விரல் அசைவில் பூலோகம் அவள் திசை திரும்ப இதழ்...