मन फिरतं फिरतं घारीवाणी,
एकटे असताना डोळ्यात येतं पाणी
स्तब्ध बसले असता खिडकीतून बघत
येताय विचार अनेक मनात वाकत.....*

आठवतात आनंदात गेलेले बालपण
आताचे नको झालेले हे तरूणपण
कसं आनंदाचं जगणे होते बालपण
मरत मरत जगायचे ते तरुणपण.....*

नाही लिहिलं सुख माझ्या नशिबात
कुटून कुटून जगणं माझ्या आयुष्यात
नंतर हळू हळू आलं म्हातारपण
ते विचारत होत कसं गेलं तरुणपण.....*

म्हातारपण हळूच हसुन म्हणाले अरे बाबा
देवानचं लिहिलंय नशिब फुटक जरा
म्हातारपण म्हणाल का काही केलं नाही
सगळं करून पहिलं पण कधी यश आले नाही....*

                       माझं मन
                    लेखिका
                 मनिषा मिसाळ ( लोखंडे)