ഇരുളിലെ അലങ്കാരമാം
നക്ഷത്രം താഴെ വീഴുമെന്നിരുന്നാലും
മൊഴിയും ഞാൻ നിന്നോട്
എൻ പ്രണയം

മനസ്സിൽ നൂറു
വാക്കുകൾ
ഉണ്ട് മൊഴിയാൻ
എന്നാലുംമുറിവാക്കായ് വീഴുന്നു നിൻ തിരുമുമ്പിൽ

ദേവി ഞാൻ
നിൻ കരങ്ങളിൽ
പിടിച്ചുയർത്താം എന്റെ
കതിർ മണ്ഡപത്തിലേക്കായ്
എന്നും ഇനിയെന്നും

നെഞ്ചിൽ നഖം
കൊണ്ട് മുറിഞ്ഞൊരാ
വേദനാ സമമാണ്
ദേവികേ നി
നൽകാത്ത പ്രണയം