രചനയിലെആദ്യവരികൾ
—----------------------------------------

വായന ഡിജിറ്റൽ ആയാലും പുസ്തകങ്ങളിൽ നിന്നായാലും കവിത വായിക്കുന്നവർ, കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് അല്ലെങ്കിൽ ആദ്യത്തെ നാലു വരികളുടെ ആകർഷണത്തിൽ, ബാക്കി കൂടി വായിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കണം. ഈ വസ്തുത പേരുകേട്ട മലയാള കവികളുടെ ഏതാനും രചനകളെടുത്ത് പരിശോധിച്ച്
ഉറപ്പിക്കാം.

1.സുഗതകുമാരി ടീച്ചറുടെ രാത്രിമഴയിൽ നിന്നാരംഭിക്കാം.

"രാത്രിമഴ,ചുമ്മാതെ
കേണും ചിരിച്ചും
വിതുമ്പിയും നിര്‍ത്താതെ
പിറുപിറുത്തും നീണ്ട
മുടിയിട്ടുലച്ചും
കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്നോരു
യുവതിയാം ഭ്രാന്തിയെപ്പോലെ."

രാത്രിമഴ എന്ന പേരുതന്നെ ആകർഷകം.
ആദ്യത്തെ വരികളിൽ തെളിയുന്ന ഭ്രാന്തി ചിത്രം വായനക്കാരെ ആകർഷിക്കും.

2. അക്കിത്തം അച്യുതൻ നമ്പൂതിരിയുടെ വെണ്ണക്കല്ലിന്‍റെ കഥയിൽ

"ഏതോ വിദൂരമാം ഗ്രാമത്തില്‍ പണ്ടൊരു
ഗാതാവു വന്നു പിറന്നുവത്രേ
കണ്‌ഠം തുറന്നവന്‍ പാടിത്തുടങ്ങവേ
കല്ലിനും കണ്ണീരുറന്നുവത്രേ"

ഇതു വായിക്കുമ്പോൾ നമുക്കു തോന്നും
കല്ലിനും കണ്ണീരു വരുത്തുന്ന ആ ഗായകന്റെ കവിത വായിക്കണമല്ലോ എന്ന്.

3. എന്‍റെ യാമിനിയ്ക്ക് എന്ന കവിതയിൽ
അനിൽ പനച്ചൂരാൻ:

"പാടാതിരിക്കുവാന്‍ ആവില്ലെനിക്കെന്‍റെ
നിനവില്‍ നിലാവ് പെയ്യുമ്പോള്‍
രാപ്പാടിയല്ലേ, രാഗാര്‍ദ്രനല്ലേ,
നിശാഗന്ധി പൂക്കുന്ന യാമമല്ലേ..."

രാപ്പാടിയല്ലേ, രാഗാർദ്രനല്ലേ എന്ന വിശേഷണം വായിച്ചു കഴിയുമ്പോൾ
രാഗാർദ്രനായ രാപ്പാടിയിൽ നമ്മൾ ആകൃഷ്ടരാകും.

4. ആറ്റൂർ രവിവർമ്മ എഴുതിയ മേഘരൂപന്‍ എന്ന കവിതയിൽ:

"സഹ്യനേക്കാള്‍ തലപ്പൊക്കം
നിളയേക്കാളുമാര്‍ദ്രത
ഇണങ്ങി നിന്നില്‍ ; സല്‍പ്പുത്ര
ന്മാരില്‍ പൈതൃകമങ്ങനെ!"

സഹ്യനേക്കാളുയരത്തിൽ, നിളയേക്കാൾ നനവുള്ള സൽപ്പുത്രനാരാണെന്നറിയുവാൻ കൗതുകമുണരും.

5. ആലങ്കോട് ലീലാകൃഷ്ണൻ 'പുഴയക്ഷരം' എന്ന കവിതയിൽ:

"ഒടുവിലത്തെ വയല്‍ പക്ഷിയും പറന്നകലുമേതോ വിഷാദസായന്തനം
തിരികെയെത്താത്ത തോണിയില്‍ ദൂരത്തു പുഴ മുറിച്ചു കടന്നുപോയ് ശ്രാവണം"

ഇവിടെ ഒടുവിലത്തെ വയൽപ്പക്ഷിയും പറന്നകന്നു കഴിയുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ശൂന്യതയാണ് എന്നെ ആകർഷിക്കുന്നത്.

6.ഇടപ്പള്ളി രാഘവൻ പിള്ളയുടെ 'മണിനാദം' എന്ന കവിതയിൽ;

"മണിമുഴക്കം! മരണദിനത്തിന്‍റെ
മണിമുഴക്കം മധുരം! വരുന്നു ഞാന്‍!
അനുനയിക്കുവാനെത്തുമെന്‍കൂട്ടരോ
ടരുളിടട്ടെയെന്നന്ത്യയാത്രാമൊഴി:"

മരണത്തിന്റെ മരണമണി മധുരമാണ്... ഞാനിതാ, വേഗം വരുന്നു എന്നുള്ള വരികൾ പറയാനിരിക്കുന്ന ഏതോ ശോക കഥയുടെ അല്ലെങ്കിൽ ദു:ഖത്തിന്റെ സൂചനയാണെന്നും,...