ജീവിതത്തിന്റെ നിറങ്ങാളിൽ ദൈവം വിധിക്കപ്പെട്ട നെൽ കതിർ വരമ്പിലൂടെ ഞാൻ നടന്നു അരികിലേയ്ക്ക് എത്തുമ്പോഴേയ്ക്കും എനിക്ക് എല്ലാം നഷ്‍ടമായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു....

സ്നേഹത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കവിളിൽ ഉമ്മ തരാൻ അമ്മയും...
വത്സല്യത്തോടെ കൈകൾ പിടിച്ചു ഉയരങ്ങളിലേക്ക് നടത്തേണ്ട അച്ഛനും...

ഈ സൗഭാഗങ്ങൾ എല്ലാം എനിക്ക് നഷ്ടങ്ങളുടെ താഴ്‌ചയിലേക്ക് എത്തുമ്പോഴേയ്ക്ക്..
എങ്ങോ എവിടെയോ ഒരു നുള്ള് പ്രതിക്ഷാ എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു

സ്നേഹത്തിന്റെ മൂടൽ പടങ്ങളാൽ എന്നെ കെട്ടിപുണരാൻ എന്റെത് എന്നു പറയാൻ ഒരാൾ
എത്തുംമെന്ന്..

അപ്പോഴാ ഇതാ എന്റെ...