"வடிவுடை நாச்சியார்...வடிவுடை நாச்சியார் ..... " என்று கண்களில் ஆவலோடு ஜமீன் செங்கோடன்.

சடைநாகம் கூந்தலில் சூடி, நெற்றியில் பிறை நிலா திலகமிட்டு, கோப்பு, டோலாக்கு, புல்லாக்கு, முறுக்கு குச்சி ஒனப்பத்தட்டு என ஆங்காங்கே காதணிகள் விளையாட, அழகிய கலைநயம் கொண்ட போல்கி , ஜடாவ் நகைகள், மீனாக்கரி வேலைப்பாட்டுடன் கூடிய அட்டிகை, சோக்கர் கழுத்தை அலங்கரிக்க, ஒட்டியாணம், காற் சிலம்பு, கான் மோதிரத்துடன் கூடிய கால் விரல்கள் மற்றும் மஞ்சள் நிற முகா பட்டு அணிந்து சிலம்பொலி கேட்க வெண்கலச் செம்பில் கடுக்காய் தண்ணீருடன் நளினமாக வந்து நின்றாள் வடிவுடை நாச்சியார்.

நாச்சியார், " யானை வரும் பின்னே மணியோசை வரும் முன்னே இந்த பழமொழி கேள்விபட்டிருப்பாய் என்று நினைக்கிறேன். " என்றார் சிரித்து கொண்டே ஜமீன்.

"ஏன், திடீரென சொல்கிறீர்கள்?.. " என்றார் நாச்சியார்.

"நீ வருவதை உன் அணிகலன்களே வெகு விரைவில் தெரியப்படுத்து விடுகிறது... " என்று சிரித்தார் ஜமீன்.

"தினமும் என் அணிகலன்களை கேலி செய்யாவிட்டால் பொழுது போகாது நம் ஜமீனுக்கு... "

சரி, நம் ஜமீன் வாரிசுகள் எங்கே?.. என்று கேட்டார் ஜமீன் செங்கோடன்.

செம்பியன்... செம்பியன்... என்றார் பாசமாக ஜமீன்.

"இதோ குட்டி ஜமீன் மரக்குதிரையில் ஊரை சுற்றி பார்க்க சென்று...