-CHAPTER 1-
Manila, Philippines 2019 8+
Ika labing anim ng Nobyembre at hikahos na agad ang binatang si Raim. 27 anyos. Kagagaling lang nya sa Day off at wala na syang pasenyang simulan ang trabahong panggabi.
Masakit ang katawan, mainit ang dugo na animo'y nagbabaga o kumukulong putik sa loob ng kanyang systema. Ilang araw na syang hindi nakakatulog.
Buntong hininga syang lumabas ng silid.
Tapos na syang maghanda para sa pagpasok sa trabaho.
Tapos na rin ang mga ritual na itinutulak ng kanyang utak para ulit uliting gawin.
Ligtas ka na Raim.
Patay na ang kalan.
Patay na ang ilaw.
Nabilang mo na yung mga bariya sa bulsa. 1 0 1 0 1 1 1 1. Hindi tumigil ang utak nyang mag bilang.
1, 2, 3, 4. Huminga. 5. 1 1 0 1 1 1 0 1 Mga ilang beses na nyang dinalawang sipat kung naikandado nya ang pintuan. Ligtas ka na. Sabi sa sarili para paalisin ang mga walang basehang pangambang igigiit ng utak. Isa, dalawa, isa, isa.. patuloy na nagbibilang ang utak nya. Nagkukusa.
Tagumpay nyang nilisan ang bahay, para salubungin ng mas mahirap na balakid.
Kinakailangan nyang tahakin ang isang mahabang byahe.
Mahaba ang listahan ng binata. Puno ng mga bagay na ayaw nya sa tuwing papasok ng trabaho, mula sa kaligtasan sa loob ng kanyang silid sa Las Piñas patungong Makati.
Elevator.
Pagsakay sa crowded na bus, jeep, lrt, mrt.
Makakita ng kumpol na tao sa kalsada na nakatingin sa kanya.
Pinapataas nito ang alarma sa utak.
"Pa-cute". Isang grupo ng batang babae ang nagparinig sa binata. Grade 9. Mga Estudyante. Napansin ni Raim na intense na naman ang pagtitig nya sa mga nakakasalubong. Mabigat ang balikat at parang may cellophane ang mukha. Naninigas ang mga kalamnan sa palibot ng mata. Hindi nya makontrol ang mga compulsion na ito ng katawan. Compulsions na nakakaapekto sa ibang tao na syang dahilan ng kanilang mga negatibong reaksyon sa kanya.
Defence mechanism. At ito ang pinaka nagbibigay ng sakit sa kanyang puso. Ang rejeksyon ng mga tao. 1 1 1 0 1 1 1 0 1 ...
"ID sir? Bag inspection din po". Nahimasmasan sya ng marinig ang Security Guard sa bungad ng gusali kung saan sya nagtatrabaho. Isa sila sa mga nasabing mahabang listahan nya. Hindi siya galit sa tao, ngunit sa mga protocol na kanilang sinusundan. Kalimitan nyang nararamdaman o marahil ay ipinaparamdam ng kanyang utak na sya ay pinagsususpetsahang magnanakaw o masamang tao ng mga ito dahil sa intense na reaksyon. Isang histerikal na pangamba. Illogical. Hindi tuloy mapigilang isumpa ang sarili. O matakot sa sarili.. Lalo na't mas masidhi ang kanyang tic o compulsion sa araw na ito dahil sa mga nangyari 20 oras na ang nakalipas.
Marahil ay natuluyan nang nawala ang katinuan ng utak. Tahimik na naglalakad si Raim kahapon ng gabi ng maaninag nya ang liwanag.
Kalimitan syang gising ng madaling araw dahil sa maraming bagay. Trabaho, body clock, makaiwas sa mga tao... Malamig ang hangin at naaayun ito sa nalalapit na kapaskuhan na syang naging dahilan upang isipin ang mga plano nya sa nasabing okasyon... At hindi ito biglaan, pero hindi maitatangging nagulat ang binata sa unti unting pagsulpot ng aparisyon mula sa kawalan, kaya nabitawan ang mga biniling dalahin mula sa 7eleven.
"ID sir?". Bumalik na naman ang isip nya sa kasalukuyan. Malapit na sya sa gate at di nya pa nasusuot ang kanyang ID. Gulilat nyang ginalugod ang loob ng bag para hanapin ito ngunit tila naghahanap sya ng maliit na bato sa isang bilao ng palay. Inis nyang tinignan ang bulsa ng bagahe.
Ramdam na niya ang tingin ng mga tao. Ito ang pinaka ayaw nyang maramdaman. Ang maging sentro ng atensyon. Inis sya sa mga pagkakataong ito sapagkat para bang nananadya ang sanlibutan para magtagal sya sa ganoong sitwasyon.
Nasaan ka na. Nasaan ka na!
Kaginhawaan ang naramdaman ng makita na rin ang hinahanap.
Sa tuwa'y naitaas nya ang ID na animoy ulo ng napugutang kalaban.
Nga lang, napalitan agad ng sindak ang pakiramdam ng mapansin nya ang isang lalaking nakatitig na sa kanya.
5'7", may katangkaran na ito para sa isang pinoy. Pero mas matangkad ng bahagya si Raim. 5'10". May kaputian ang lalaki at sya nama'y kayumanggi. Naihalintulad din ng binata ang kanilang ilong. Hindi man matangos ngunit hindi rin sobrang pango.
Sa distansya ng dalawa, masasabi ng binatang si Raim na ang lalaki ay may itsura dahil sa makinis nitong mukha, unat na maikling buhok, balbas na dugtong sa patilya at di man kamaskulado ay masasabi mong proporsyonado nitong katawan. Kabaligtaran ng kanyang kulot na buhok, walang balahibong mukha at sobrang matabang katawan.
Nga lang ay hindi ito nakatulong para hindi matakot ang binata na ngayo'y nakapila na tungong loob ng gusali. Ang lalaki ay tila madumi o walang ligo. Meron din itong gusgusing damit. Isang taong grasa.
Mas sumidhi ang pagtingin ng lalaki. Desperado sa atensyon ni Raim.
"Ma'am sa kaliwang room lang po, para kumuha ng visitor's pass. Sa 4th floor kayu pupunta mamaya...
Ika labing anim ng Nobyembre at hikahos na agad ang binatang si Raim. 27 anyos. Kagagaling lang nya sa Day off at wala na syang pasenyang simulan ang trabahong panggabi.
Masakit ang katawan, mainit ang dugo na animo'y nagbabaga o kumukulong putik sa loob ng kanyang systema. Ilang araw na syang hindi nakakatulog.
Buntong hininga syang lumabas ng silid.
Tapos na syang maghanda para sa pagpasok sa trabaho.
Tapos na rin ang mga ritual na itinutulak ng kanyang utak para ulit uliting gawin.
Ligtas ka na Raim.
Patay na ang kalan.
Patay na ang ilaw.
Nabilang mo na yung mga bariya sa bulsa. 1 0 1 0 1 1 1 1. Hindi tumigil ang utak nyang mag bilang.
1, 2, 3, 4. Huminga. 5. 1 1 0 1 1 1 0 1 Mga ilang beses na nyang dinalawang sipat kung naikandado nya ang pintuan. Ligtas ka na. Sabi sa sarili para paalisin ang mga walang basehang pangambang igigiit ng utak. Isa, dalawa, isa, isa.. patuloy na nagbibilang ang utak nya. Nagkukusa.
Tagumpay nyang nilisan ang bahay, para salubungin ng mas mahirap na balakid.
Kinakailangan nyang tahakin ang isang mahabang byahe.
Mahaba ang listahan ng binata. Puno ng mga bagay na ayaw nya sa tuwing papasok ng trabaho, mula sa kaligtasan sa loob ng kanyang silid sa Las Piñas patungong Makati.
Elevator.
Pagsakay sa crowded na bus, jeep, lrt, mrt.
Makakita ng kumpol na tao sa kalsada na nakatingin sa kanya.
Pinapataas nito ang alarma sa utak.
"Pa-cute". Isang grupo ng batang babae ang nagparinig sa binata. Grade 9. Mga Estudyante. Napansin ni Raim na intense na naman ang pagtitig nya sa mga nakakasalubong. Mabigat ang balikat at parang may cellophane ang mukha. Naninigas ang mga kalamnan sa palibot ng mata. Hindi nya makontrol ang mga compulsion na ito ng katawan. Compulsions na nakakaapekto sa ibang tao na syang dahilan ng kanilang mga negatibong reaksyon sa kanya.
Defence mechanism. At ito ang pinaka nagbibigay ng sakit sa kanyang puso. Ang rejeksyon ng mga tao. 1 1 1 0 1 1 1 0 1 ...
"ID sir? Bag inspection din po". Nahimasmasan sya ng marinig ang Security Guard sa bungad ng gusali kung saan sya nagtatrabaho. Isa sila sa mga nasabing mahabang listahan nya. Hindi siya galit sa tao, ngunit sa mga protocol na kanilang sinusundan. Kalimitan nyang nararamdaman o marahil ay ipinaparamdam ng kanyang utak na sya ay pinagsususpetsahang magnanakaw o masamang tao ng mga ito dahil sa intense na reaksyon. Isang histerikal na pangamba. Illogical. Hindi tuloy mapigilang isumpa ang sarili. O matakot sa sarili.. Lalo na't mas masidhi ang kanyang tic o compulsion sa araw na ito dahil sa mga nangyari 20 oras na ang nakalipas.
Marahil ay natuluyan nang nawala ang katinuan ng utak. Tahimik na naglalakad si Raim kahapon ng gabi ng maaninag nya ang liwanag.
Kalimitan syang gising ng madaling araw dahil sa maraming bagay. Trabaho, body clock, makaiwas sa mga tao... Malamig ang hangin at naaayun ito sa nalalapit na kapaskuhan na syang naging dahilan upang isipin ang mga plano nya sa nasabing okasyon... At hindi ito biglaan, pero hindi maitatangging nagulat ang binata sa unti unting pagsulpot ng aparisyon mula sa kawalan, kaya nabitawan ang mga biniling dalahin mula sa 7eleven.
"ID sir?". Bumalik na naman ang isip nya sa kasalukuyan. Malapit na sya sa gate at di nya pa nasusuot ang kanyang ID. Gulilat nyang ginalugod ang loob ng bag para hanapin ito ngunit tila naghahanap sya ng maliit na bato sa isang bilao ng palay. Inis nyang tinignan ang bulsa ng bagahe.
Ramdam na niya ang tingin ng mga tao. Ito ang pinaka ayaw nyang maramdaman. Ang maging sentro ng atensyon. Inis sya sa mga pagkakataong ito sapagkat para bang nananadya ang sanlibutan para magtagal sya sa ganoong sitwasyon.
Nasaan ka na. Nasaan ka na!
Kaginhawaan ang naramdaman ng makita na rin ang hinahanap.
Sa tuwa'y naitaas nya ang ID na animoy ulo ng napugutang kalaban.
Nga lang, napalitan agad ng sindak ang pakiramdam ng mapansin nya ang isang lalaking nakatitig na sa kanya.
5'7", may katangkaran na ito para sa isang pinoy. Pero mas matangkad ng bahagya si Raim. 5'10". May kaputian ang lalaki at sya nama'y kayumanggi. Naihalintulad din ng binata ang kanilang ilong. Hindi man matangos ngunit hindi rin sobrang pango.
Sa distansya ng dalawa, masasabi ng binatang si Raim na ang lalaki ay may itsura dahil sa makinis nitong mukha, unat na maikling buhok, balbas na dugtong sa patilya at di man kamaskulado ay masasabi mong proporsyonado nitong katawan. Kabaligtaran ng kanyang kulot na buhok, walang balahibong mukha at sobrang matabang katawan.
Nga lang ay hindi ito nakatulong para hindi matakot ang binata na ngayo'y nakapila na tungong loob ng gusali. Ang lalaki ay tila madumi o walang ligo. Meron din itong gusgusing damit. Isang taong grasa.
Mas sumidhi ang pagtingin ng lalaki. Desperado sa atensyon ni Raim.
"Ma'am sa kaliwang room lang po, para kumuha ng visitor's pass. Sa 4th floor kayu pupunta mamaya...