ప్రకృతి ఒడిలో ప్రేమ ప్రళయం 💔
మేఘం కరిగి చల్లని చిరు గాలితో చినుకు చినుకు చిటపటమంటూ,
నేలను తడిపింది...
ఆ తొలకరి జల్లుకి, భూమి మనసు పులకరించి పెదవి పలకరించెను...
వర్ణ, వర్ణ వచ్చావా నీ రాక కోసం వేయి కనులతో ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను.
నేను అంతే భూమి, నిన్ను చేరుకోవడం కోసం కోటి ఆశలతో దేవుణ్ణి కోరుకుంటూనే ఉన్నాను...
ఎంతకాలం మనకి ఈ శిక్ష వర్ణ?
ఇదంతా మన చేతులారా మనమే చేసుకున్నాము కదా భూమి.
ఓపికతో ఎదురు చూడడం తప్ప మనము ఏమి చేయలేము...
అయినా, ఆకాశం లో ఉండి నిరంతరం నిన్ను వీక్షిస్తూనే ఉన్నాను.
నీ మనసు నాకై పరితపించినప్పుడల్లా మేఘం వడిలో కరిగి తొలకరి చినుకునై నిన్ను ఇలా పలకరిస్తూ ఉన్నాను...
నేను కూడా నీలాగే వర్ణ,
భూమాతలో అంతర్భాగమై ఆకాశం నుండి చినుకై కురిసే నీ ప్రేమ వర్షంతో
అప్పుడప్పుడైనా నన్ను పలకరిస్తూ ఉంటావని నమ్మకంతో నిశ్చంతగా భూమాత గుడిలో ఊపిరి పీల్చుకుంటూ బ్రతుకుతున్నాను...
ఆకాశాన్ని భూమిని వాన చినుకు ఒకటిగా కలుపుతుంది భూమి.
అలాగే నేను వర్ణుడిలో అంతర్భాగమై ప్రేమ వర్షంతో నీకు నాకు మధ్య ఏ పరిణ ఏ అంతులేని దూరాన్ని తగ్గించే ప్రయత్నం చేస్తున్నాను...
సరే వర్ణ ఇక వెళ్ళు మనం శిక్షని అనుభవించడంతోపాటు, ప్రకృతిని కాపాడవలసిన బాధ్యతని కూడా తీసుకున్నాము...
నువ్వు ఇలాగే కుంభకోత గా కురుస్తూ ఉంటే ప్రకృతికి ప్రమాదం వాటిల్లుతుంది...
సరే భూమి వెళ్ళొస్తాను తొలకరి చినుకై మరలా నీ మోమిని ముద్దాడే క్షణం కోసం ఎన్ని వేల క్షణాలైనా ఓపికతో ఎదురు చూస్తాను.
ఎడారిగా మారిన ఈ మనసు నీ తొలకరి జల్లు కోసం ప్రతి క్షణం ఎదురుచూస్తూనే ఉంటుంది వర్ణ...
ప్రచండమైన గాలులతో వర్ణుడు విరుచుకుపడుతున్నాడు.
తెరుపు లేకుండా కురుస్తున్న వాన దారకు ప్రకృతి అతలాకుతలం అవుతుంది.
ఆవేశంతో వాన చినుకులు అగ్ని కణాలుగా మారి నేలని తడుతూ భూమి భూమి అంటూ ఆవేశంగా పిలుస్తున్నాయి...
వర్ణ వర్ణ ఏంటి ఈ ఆవేశం
కొంచెం శాంతించు...
తొలకరి జల్లుకే పులకరించి ,
నన్ను పలకరించే నా భూమి, వారం రోజుల నుండి తెరుపు లేకుండా కురుస్తూనే ఉన్నాను అయినా తన స్వరం నాకు
తారస పడలేదు తను ఎంత మౌనంగా ఎప్పుడూ ఉండదు తనకి ఏమైనా ప్రమాదం జరిగిందా ప్రకృతి మాత.
నేను పెట్టిన గడువు పూర్తవ్వనంతవరకూ మీ ఇద్దరికీ ఏ ప్రమాదం లేదు కానీ నువ్వు కొంచెం ఓపికతో ఉండాలి,
నీ ఆవేశాన్ని తగ్గించుకోవాలి ఇలా విరుచుకు పడి నీ ఆయుష్షుని తగ్గించుకోవద్దు ఇలా చేస్తే నేను ఏ విధంగా మీకు సహాయం చేయలేను...
పంచ భూతాలే సహాయం చేసి మీ ప్రేమని గెలిపించే ప్రయత్నం చేశాయి,
అప్పుడు మీ అర్థంలేని పంతాలు పట్టింపులతో మీ ప్రేమని మీరే దూరం చేసుకున్నారు ప్రకృతి ఒడిలో సమాధి అయినా మీ ప్రేమ మరలా తిరిగి ప్రకృతి ఒడిలోనే పుట్టాలి అని భగవంతుడు దీవించడంతో
అలా మీ మొదటి జన్మ ముగియగానే రెండో జన్మలో ఇలా ప్రకృతిలో భూమాతలో అంతర్భాగంగా భూమి వర్ణుడిలో అంతర్భాగంగా నువ్వు ప్రాణం పోసుకున్నారు...
ప్రకృతి మీ ప్రేమకు సహాయం కావాలి అని ఆ భగవంతుడు ఎప్పుడూ దీవించాడు అందుకే ఆ బాధ్యత ప్రకృతి మాత అయిన నాపై ఉంది.
అలాగే మొదటి జన్మలో మీరు చేసిన తప్పుకి శిక్షను విధించే బాధ్యత కూడా నా పైనే ఉంది. అందుకే ఎదురెదురుగా ఉన్న మీరు కలుసుకోలేకపోతున్నారు తాత్కాలికంగా కలిసిన మీ కలయిక శాశ్వతంగా నిలవలేక...
నేలను తడిపింది...
ఆ తొలకరి జల్లుకి, భూమి మనసు పులకరించి పెదవి పలకరించెను...
వర్ణ, వర్ణ వచ్చావా నీ రాక కోసం వేయి కనులతో ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను.
నేను అంతే భూమి, నిన్ను చేరుకోవడం కోసం కోటి ఆశలతో దేవుణ్ణి కోరుకుంటూనే ఉన్నాను...
ఎంతకాలం మనకి ఈ శిక్ష వర్ణ?
ఇదంతా మన చేతులారా మనమే చేసుకున్నాము కదా భూమి.
ఓపికతో ఎదురు చూడడం తప్ప మనము ఏమి చేయలేము...
అయినా, ఆకాశం లో ఉండి నిరంతరం నిన్ను వీక్షిస్తూనే ఉన్నాను.
నీ మనసు నాకై పరితపించినప్పుడల్లా మేఘం వడిలో కరిగి తొలకరి చినుకునై నిన్ను ఇలా పలకరిస్తూ ఉన్నాను...
నేను కూడా నీలాగే వర్ణ,
భూమాతలో అంతర్భాగమై ఆకాశం నుండి చినుకై కురిసే నీ ప్రేమ వర్షంతో
అప్పుడప్పుడైనా నన్ను పలకరిస్తూ ఉంటావని నమ్మకంతో నిశ్చంతగా భూమాత గుడిలో ఊపిరి పీల్చుకుంటూ బ్రతుకుతున్నాను...
ఆకాశాన్ని భూమిని వాన చినుకు ఒకటిగా కలుపుతుంది భూమి.
అలాగే నేను వర్ణుడిలో అంతర్భాగమై ప్రేమ వర్షంతో నీకు నాకు మధ్య ఏ పరిణ ఏ అంతులేని దూరాన్ని తగ్గించే ప్రయత్నం చేస్తున్నాను...
సరే వర్ణ ఇక వెళ్ళు మనం శిక్షని అనుభవించడంతోపాటు, ప్రకృతిని కాపాడవలసిన బాధ్యతని కూడా తీసుకున్నాము...
నువ్వు ఇలాగే కుంభకోత గా కురుస్తూ ఉంటే ప్రకృతికి ప్రమాదం వాటిల్లుతుంది...
సరే భూమి వెళ్ళొస్తాను తొలకరి చినుకై మరలా నీ మోమిని ముద్దాడే క్షణం కోసం ఎన్ని వేల క్షణాలైనా ఓపికతో ఎదురు చూస్తాను.
ఎడారిగా మారిన ఈ మనసు నీ తొలకరి జల్లు కోసం ప్రతి క్షణం ఎదురుచూస్తూనే ఉంటుంది వర్ణ...
ప్రచండమైన గాలులతో వర్ణుడు విరుచుకుపడుతున్నాడు.
తెరుపు లేకుండా కురుస్తున్న వాన దారకు ప్రకృతి అతలాకుతలం అవుతుంది.
ఆవేశంతో వాన చినుకులు అగ్ని కణాలుగా మారి నేలని తడుతూ భూమి భూమి అంటూ ఆవేశంగా పిలుస్తున్నాయి...
వర్ణ వర్ణ ఏంటి ఈ ఆవేశం
కొంచెం శాంతించు...
తొలకరి జల్లుకే పులకరించి ,
నన్ను పలకరించే నా భూమి, వారం రోజుల నుండి తెరుపు లేకుండా కురుస్తూనే ఉన్నాను అయినా తన స్వరం నాకు
తారస పడలేదు తను ఎంత మౌనంగా ఎప్పుడూ ఉండదు తనకి ఏమైనా ప్రమాదం జరిగిందా ప్రకృతి మాత.
నేను పెట్టిన గడువు పూర్తవ్వనంతవరకూ మీ ఇద్దరికీ ఏ ప్రమాదం లేదు కానీ నువ్వు కొంచెం ఓపికతో ఉండాలి,
నీ ఆవేశాన్ని తగ్గించుకోవాలి ఇలా విరుచుకు పడి నీ ఆయుష్షుని తగ్గించుకోవద్దు ఇలా చేస్తే నేను ఏ విధంగా మీకు సహాయం చేయలేను...
పంచ భూతాలే సహాయం చేసి మీ ప్రేమని గెలిపించే ప్రయత్నం చేశాయి,
అప్పుడు మీ అర్థంలేని పంతాలు పట్టింపులతో మీ ప్రేమని మీరే దూరం చేసుకున్నారు ప్రకృతి ఒడిలో సమాధి అయినా మీ ప్రేమ మరలా తిరిగి ప్రకృతి ఒడిలోనే పుట్టాలి అని భగవంతుడు దీవించడంతో
అలా మీ మొదటి జన్మ ముగియగానే రెండో జన్మలో ఇలా ప్రకృతిలో భూమాతలో అంతర్భాగంగా భూమి వర్ణుడిలో అంతర్భాగంగా నువ్వు ప్రాణం పోసుకున్నారు...
ప్రకృతి మీ ప్రేమకు సహాయం కావాలి అని ఆ భగవంతుడు ఎప్పుడూ దీవించాడు అందుకే ఆ బాధ్యత ప్రకృతి మాత అయిన నాపై ఉంది.
అలాగే మొదటి జన్మలో మీరు చేసిన తప్పుకి శిక్షను విధించే బాధ్యత కూడా నా పైనే ఉంది. అందుకే ఎదురెదురుగా ఉన్న మీరు కలుసుకోలేకపోతున్నారు తాత్కాలికంగా కలిసిన మీ కలయిక శాశ్వతంగా నిలవలేక...