அன்றும் சூரியன் வழக்கம் போலதான் உதித்தது. ஆனால் ஜனனி சற்று முன்னரே விழித்துக்கொண்டாள். வழக்கம்போல தொற்றிக்கொண்ட பரபரப்பு ஏனோ அவளுக்கு வழக்கத்துக்கு மாறாக தோன்றியது. புன்னகை பூத்த முகத்துடன் குளிர்ந்த நீரில் முகம் அலம்பி வெதுவெதுப்பான நீர் அருந்தி புறப்பட ஆயத்தமானாள். அன்றாடம் அணியும் பருத்தி புடவை இன்று டிராக் சூட்டாக மாறி இருந்தது. காலுக்கு அணியும் மெட் ப்ளஸ் செப்பல் இன்று ஸ்போர்ட்ஸ் ஷூவாக அவள் கால்களில் பொருந்தியது. எப்போதும் கட்டும் டைட்டன் வாட்ச் ஃபிட்னஸ் வாட்ச் ஆனது. மொத்தத்தில் அன்று ஜனித்த சூரியன் மட்டுமே அதே சூரியன், ஜனனி புது ஜனனி.

புறப்பட்டு வெளியே வந்தவள் ஒரு வினாடி கார் பைக் இரண்டு சாவியையும் உற்று பார்த்தாள். ஏதோ நினைத்தவளாக பைக் சாவியை எடுத்துக் கொண்டு சத்தமின்றி தன்னிடம் இருந்த இன்னொரு சாவி கொண்டு வீட்டை பூட்டி புறப்பட்டாள். அதிகாலை நேரம் ஆள் ஆரவாரமற்று ஒரு சில வாகனங்கள் மனிதர்கள், சில நாலு கால் பிராணிகள் தவிர அவள் பயணத்துக்கு இடையூறாக எதுவும் இல்லை.

கடற்கரை சாலையை நெருங்கும் போது கொஞ்சம் கை விட்டு வாகனத்தை ஓட்டும் ஆசை எட்டிப்பார்த்தது நல்ல வேலையாக பக்கத்தில் இன்னொரு வாகனம் வந்து அந்த ஆசையை தற்காலிகமாக தள்ளிப்போட்டது. நடைபாதை தாண்டி ஜனனி தனது வாகனத்தை உட்புறசாலையோரம் நிறுத்தியவள், உடனே நடக்க துவங்காமல் அங்கிருந்த கல் நாற்காலியில் அமர்ந்தாள். தூரத்தில் அலைகள் அவளை கண்டு சற்று உற்சாக மிகுதியில் துள்ளி குதிப்பது போல் இருந்தது. பத்தாம் வகுப்பு படிக்கும் போது தேர்ச்சி அடைந்ததாக செய்தி வந்ததும் அவள் அந்த அலை போல் தான் துள்ளினாள். இப்போது நினைத்தாலும் சிரிப்பு வருகிறது. மற்ற பெண்கள் மதிப்பெண் கண்டு கண்ணீர் வடிக்க இவளோ தேர்ச்சி பெற்றதையே கொண்டாடினாள்.

ஆரஞ்சு நிறத்தில் கதிரவன் மேலெழும்பி நின்ற போதும் அவளுக்கு நடைபயிற்சி தொடங்க தோன்றவில்லை. பக்கத்தில் கேட்ட அலைபேசி குரல் கல்லூரி நண்பன் விதர்வாவை நினைவுபடுத்தியது. விதர்வா வேற்று மொழி மாணவன் கொஞ்சம் அதிக அறிவு, அடக்கம், ஆற்றல், பேச்சுத்திறன் மிக்கவன். ஜனனி விதர்வாவின் பரம ரசிகை. ஒருநாளிலும் அவனுடன் சேர்ந்தார் போல் இருவார்த்தை பேசியதில்லை ஆனாலும் அவனை பற்றிய அனைத்து விவரங்களும் அவள் விரல் நுனியில். ஒரு சில ஆண்டுகளுக்கு முன் ஒரு விழாவில் அவனை கண்டபோது...