"माझ बाळ माझ बाळ "महणत हाडाची काड करते..!
लेकरा बाळाच्या सुखासाठी रात्र दिन मरमर मरते....!उठल्या पासुन झोपे पर्यत सगळी कामं आईच करते....!
आणि जनम दिला महनुन संगोपन करते,बस एवढचं ना ..!
अगदी बरोबर ...मग जावुन विचारा एखाद्या आई विना जगणार्या अनाथ मुलाला ....!
की जीवनात ...
" आई कुठे काय करते"....?
आयुष्यात एक गोष्ट लक्षात ठेवा....
आईच आपल्या घराचा जीवनाचा परीवाराचा खरा आधारवड आसते.....
आईच आपल्या सुखाच पहील आणि शेवटचं पान आसते..... आईच आपल्या आयुष्यातील सकाळच्या संध्याकाळ च्या भुकेतील पोटाचा अगनी शांत करणारी चुल आसते......

घरातल्या प्रत्येका साठी निरविवाद पणे केलेली प्राथना आहे...
स्वकियां साठी समर्पित करनारी निसवारथी गृहीणी आहे....

आईच नवरा आणि सासु याच्या तील
जोडणार्य सेतुवर अगदी तारेवरची कसरत आहे .तरीही कठोर प्रवास करनारी सहजतेने समतोल राखत आपला संसार सगळ्याच्या आपुलकीने फुलवनारी राणी आहे....

आईच कुरुपता धारन करुन प्रतेक क्षणाला विचार बुदधीने सौदर्य प्राप्ती करणारी Universe असते...

आईच पहाटे समय धरनी मातेला सडा घालुन तृप्त करणारी गृहदेवता आहे.....
आईच धरनी मातेला रांगोळी घालुन सौदर्याचा एक पवित्र ठेवा बहाल करुन
पहाटेच्या कोवळ्या काळोखात लृपत पावनारी चांदनी आहे .....
आईच प्रतेक लेकराच्या आोठातील मायाळु वात्सल्य मुर्ती आहे....

तिच्या मुळेच आपल्या मातीच्या घराला ही गोकुळ प्राप्त होते......
आपल्या मते भलेही सकाळचा सुर्य आकाशात उजडत आसेल परंतु
आपल्या साठी तीच आनंदाने प्रत्येक सकाळ उजाडणारी तळपनारी सुर्यदायिनी आसते.....
जस जेवनाच्या प्रत्येक गोष्टीत मिठाची साथ आसल्या शिवाय जेवन रुचकर होउ शकत नाही....
तसच आईच महत्व आहे.?आईच्या प्रेमाशिवाय सगळी सृष्टी अधुरी आहे....
जस शनिदेवाची आई संध्याच प्रतिरुप छाया होती .....
कृषणाची माता देवकी होती. पालन पोषन करनारी यशोदा होती ......
तशीच आपल्याला जीवापाड जपनारी आईच आसते.....
आपन जगात कुठेही असो आपल्या वर निससीम प्रेम करणारी ममता आणि वात्सल्य शोधुनही मिळनार नाही......
खरतर आईची सेवाश्रुषा करणारा धन्यच आसतो .....
पन या जगात सगळेच श्रावण बाळ होऊ शकत नाहीत ....
पन तिची अंगाई , आईची काळजी ,लाख मोलाचं , साम्राज्य आहे....
आईच महत्व प्रत्येका ला लगना नंतर कळते....
मुलाला बायकोच्या रुपात व मुलीला सासुच्या रुपात कळते.....
तिला नकळत कळते आपन किती त्रास दयायचो तिला...
पन आई आपल्या साठी जेवढं करते ना तेवढं आपन तिच्या साठी काहीच करत नाही.....
किवां करु शकनार नाही .....
ती नेहमीच कामाला आपल्या हातात घेउन आपल्या वर संस्काराची बीजे रोवत आसते.....
"ती एक गृहीणी " आसुन देखील आयुष्यातल्या कुठल्याही कामाला कधीच सुटटी घेत नाही.....
ती कधीच थकत नाही....
कोणत्याही कामाचा मोबदला मागत नसते.....
या उलट सणासुदीच्या काळातही एकत्र सगळ्याना जमवुन एकोपा
निर मान करुन नाती जपते....
व आपल्या कुटूंबाला आनंदाने पोट भरुन जेवन देउन ती माय माऊली तृप्त होते.....!
शेवटी "आई ही आईच आसते"
ती जीवन आहे महनुन तर आपन आहोत....!
ती मायेचा सागर आहे महनुन तर आपली तहान भागते...!
ती एक सुरक्षा आपन तिचे बंधन आहे...!

आपुलकीची ऊब देनारी
दिवस रात्र आपल्या साठी चुल पेटवनारी
तरीही हा प्रश्न का पडतो मुलांना
" आई कुठे काय करते"🙏
"तरीही महणावसं वाटतं "मित्रानो " ती आहे महनुन तर आपन आहोत हे लक्षात ठेवा.....! 🙏🙏

😘आई तुझीच लाडकी
अनामिका ....🍁