7 views
ஜென்மத்தின் தேடல் 4
செம்பியனை தேடிச் சென்ற நாச்சியார் பதறிப் போய் இடி விழுந்தது போல் நின்று கொண்டிருந்தாள்.
"அம்மா... " என்று செம்பியன் அவளுக்கு பின்பு ஓடி வந்து அவளின் சேலையை பிடித்து இழுத்தான்.
அவனின் கையை பிடித்தவாறு நாச்சியார் வண்டியில் ஏறச் சென்றாள்.
"என்ன நாச்சியார், வண்டியில் ஏறியதிலிருந்து ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை. காப்பு கட்டுதல் நன்முறையில் நிறைவேறியதல்லவா?... " என்று கேட்டார் ஜமீன்
"ம்ம்ம்ம்.... ஆமாம்" என்று சற்று அமைதியாக கூறினாள் நாச்சியார்.
" நாச்சியார், நானும் பார்த்து கொண்டே இருக்கிறேன். ஏதோ யோசனையில் இருக்கிறாய் போல... "என்று கேட்டார் ஜமீன்.
" இல்லை... திருவிழாவை பற்றி தான் யோசித்து கொண்டு வந்தேன் " என்றாள் நாச்சியார்.
"ம்ம்ம்... இருக்கட்டும்... இருக்கட்டும்... " என்று கோபமாக கூறினார்.
ஜமீன் குடும்பம் அரண்மனையில்..
"நாச்சியார், களங்கண்டான் எங்கே?... "
என்று கேட்டார் ஜமீன்.
"அவன்... இங்கே தான்... " என்று வார்த்தைகள் தடுமாறியது.
"நாச்சியார், உன் வார்த்தை தடுமாறுவதிலேயே நான் புரிந்து கொண்டேன். உன் மகன் களங்கண்டானின் வாழ்க்கை பாதை தடுமாறுவது உனக்கு தெரிந்திருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.. " என்று கேட்டார் ஜமீன்.
கண்களில் கண்ணீர் மல்க ஜமீனை பார்த்து கதறி அழுகிறாள். பேச்சு வரவில்லை...
நாச்சியார், இப்போது அழுவதால் ஒன்றும் நடக்காது. அழுவதை நிறுத்தி விட்டு உன் மகனிடம் பேசு. நீ சொல்வதை புரிந்து கொள்கிறானா என்று பார்ப்போம். ஆனால், திருவிழா முடியும் வரை சற்று பொறுமையாக இருக்க வேண்டும். திருவிழா முடிந்த பிறகு அவனுக்கு எடுத்து சொல்.."என்று ஆறுதல் கூறினார் ஜமீன்.
" நான் சொன்னால் அவன் கேட்பான் என்று நம்புகிறேன். நம் ஜமீன் பரம்பரை எப்படிப்பட்ட கோட்பாடுகளை கொண்டது என்று அவனுக்கு இன்னும் புரியவில்லை. ஜமீன் வம்சத்தின் அடுத்த வாரிசு இவன் தான். இப்படி இருக்கிறான். அவன் தடம்புரண்டு போகிறான் என்பது உங்களுக்கு எப்படி... " என்று கேட்டாள் நாச்சியார்.
"நானும் கணக்குபிள்ளையும் உனக்கும் முன்பே பார்த்து விட்டோம்... " என்று கூறினார் ஜமீன்.
" இந்த விஷயத்தில் கணக்குபிள்ளை
என்ன சொல்கிறார்... " என்று கேட்டாள் நாச்சியார்.
" அவர் எப்படி பேசுவார். அவருக்கும் வருத்தம் தான். நான் தான் சற்றே பொறுமையாக முடிவு எடுக்க வேண்டும் என்று கூறியிருக்கிறேன்... ஆனால் உன்னை...
"அம்மா... " என்று செம்பியன் அவளுக்கு பின்பு ஓடி வந்து அவளின் சேலையை பிடித்து இழுத்தான்.
அவனின் கையை பிடித்தவாறு நாச்சியார் வண்டியில் ஏறச் சென்றாள்.
"என்ன நாச்சியார், வண்டியில் ஏறியதிலிருந்து ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை. காப்பு கட்டுதல் நன்முறையில் நிறைவேறியதல்லவா?... " என்று கேட்டார் ஜமீன்
"ம்ம்ம்ம்.... ஆமாம்" என்று சற்று அமைதியாக கூறினாள் நாச்சியார்.
" நாச்சியார், நானும் பார்த்து கொண்டே இருக்கிறேன். ஏதோ யோசனையில் இருக்கிறாய் போல... "என்று கேட்டார் ஜமீன்.
" இல்லை... திருவிழாவை பற்றி தான் யோசித்து கொண்டு வந்தேன் " என்றாள் நாச்சியார்.
"ம்ம்ம்... இருக்கட்டும்... இருக்கட்டும்... " என்று கோபமாக கூறினார்.
ஜமீன் குடும்பம் அரண்மனையில்..
"நாச்சியார், களங்கண்டான் எங்கே?... "
என்று கேட்டார் ஜமீன்.
"அவன்... இங்கே தான்... " என்று வார்த்தைகள் தடுமாறியது.
"நாச்சியார், உன் வார்த்தை தடுமாறுவதிலேயே நான் புரிந்து கொண்டேன். உன் மகன் களங்கண்டானின் வாழ்க்கை பாதை தடுமாறுவது உனக்கு தெரிந்திருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.. " என்று கேட்டார் ஜமீன்.
கண்களில் கண்ணீர் மல்க ஜமீனை பார்த்து கதறி அழுகிறாள். பேச்சு வரவில்லை...
நாச்சியார், இப்போது அழுவதால் ஒன்றும் நடக்காது. அழுவதை நிறுத்தி விட்டு உன் மகனிடம் பேசு. நீ சொல்வதை புரிந்து கொள்கிறானா என்று பார்ப்போம். ஆனால், திருவிழா முடியும் வரை சற்று பொறுமையாக இருக்க வேண்டும். திருவிழா முடிந்த பிறகு அவனுக்கு எடுத்து சொல்.."என்று ஆறுதல் கூறினார் ஜமீன்.
" நான் சொன்னால் அவன் கேட்பான் என்று நம்புகிறேன். நம் ஜமீன் பரம்பரை எப்படிப்பட்ட கோட்பாடுகளை கொண்டது என்று அவனுக்கு இன்னும் புரியவில்லை. ஜமீன் வம்சத்தின் அடுத்த வாரிசு இவன் தான். இப்படி இருக்கிறான். அவன் தடம்புரண்டு போகிறான் என்பது உங்களுக்கு எப்படி... " என்று கேட்டாள் நாச்சியார்.
"நானும் கணக்குபிள்ளையும் உனக்கும் முன்பே பார்த்து விட்டோம்... " என்று கூறினார் ஜமீன்.
" இந்த விஷயத்தில் கணக்குபிள்ளை
என்ன சொல்கிறார்... " என்று கேட்டாள் நாச்சியார்.
" அவர் எப்படி பேசுவார். அவருக்கும் வருத்தம் தான். நான் தான் சற்றே பொறுமையாக முடிவு எடுக்க வேண்டும் என்று கூறியிருக்கிறேன்... ஆனால் உன்னை...
