"శ్రీ కృష్ణ మహా భారతం - 53"
. "శ్రీ కృష్ణ మహా భారతం - 52" కి
కొనసాగింపు...
"శ్రీ కృష్ణ మహా భారతం - 53"
ఇక కాసేపు మన కృష్ణుడు కథ కాసేపు పక్కన పెడితే,
ఇక్కడ హస్తినా రాజ్యంలో ప్రజలంతా చాలా సంతోషంగా ఉంటారు.
యుధిష్ఠిరుడు వంటి గొప్పవాడు, మంచివాడు ఈ రాజ్యానికి రాజుగా ఉండడం వల్లనే సకాలంలో వర్షాలు పడి, పంటలు సమృద్ధిగా పండుతున్నాయని వారు విశ్వసిస్తున్నారు.
అలా ఒకరోజు యుధిష్ఠిరుడు రాజు అయిన పిదప శకుని వద్దకు ఆశీర్వాదం తీసుకోవడానికి వెళ్లి అతని చరణముల పై పడి అతని ఆశీస్సులు తీసుకుంటాడు.
శకుని పైకి మంచి మనసుతోనే యుధిష్ఠిరుడిని ఆశీర్వదించినట్టు దీవించి, లోపల మాత్రం ఈర్ష్యతో రగిలిపోతుంటాడు.
శకుని వద్దే ఉన్న దుర్యోధనుడు, దుశ్శాసనుడు కూడా యుధిష్ఠిరుడి కాళ్ళకు నమస్కరించి వారి ఆశీర్వాదం తీసుకుంటారు.
ఇదంతా దూరం నుండి గమనిస్తున్న మహా మంత్రి విదురుడుతో ఆస్థాన గురువు కృపాచార్యుడు...
"కురు కుమారులు మరియు పాండు కుమారుల మధ్య సౌభ్రాతృత్వం పెరిగింది, ఇదంతా చూస్తుంటే నా మనసంతా ఆనందంతో ఉప్పొంగుతుంది మహా మంత్రీ..!" అని అంటాడు
దానికి,
"మీరన్నది నిజమే గురువర్యా..!
కానీ, ఆ గాంధార రాజు ఇక్కడ లేకపోతే నా మనసు కూడా ఈ సన్నివేశం చూసి ఉప్పొంగేది. అతను ఇక్కడ ఉన్నంత కాలం కురు రాజ్యానికి వినాశనమే" అంటూ శకుని యొక్క కుయుక్తులు పసిగట్టిన విదురుడు కృపాచార్యుడితో అంటాడు.
ఇక శకుని, దుర్యోధనుడిని మరియు దుశ్శాసనుడిని తీసుకుని రాజ్యంలో ఉన్న తన ఏకాంత మందిరానికి వస్తాడు.
అక్కడ ఒక సాలి పురుగు అల్లిన వలయాన్ని చూపిస్తూ...
శకుని దుశ్శాసనుడిని...
"ఆ సాలి పురుగు అంత కష్టపడి ఎందుకు అలా వలయాన్ని అల్లిందో ఎప్పుడైనా గమనించావా దుశ్శాసనా ?" అని అడుగుతాడు.
దానికి దుశ్శాసనుడు లేదని బదులు ఇస్తాడు.
అప్పుడు శకుని...
"దానికి కారణం లేకపోలేదు...
శత్రువులు వచ్చి తన ఆ వలలో చిక్కుకునిపోతారు. పిదప అందులోనుండి బయట పడలేక విలవిలలాడిపోతారు, అలసిపోయి శక్తి హీనులవుతారు, చివరికి చేసేదేం లేక తమ ప్రాణాలను సైతం త్యజిస్తారు." అని అంటాడు...
అప్పుడు దుశ్శాసనుడు చిన్నగా నవ్వుతూ...
"నాకు ఇప్పుడు అర్థమైంది మామా ...!
సైనికులు అన్ని ఏర్పాట్లు చేశారు
పాండవులు వారనా వర్తం అయితే వెళతారు కానీ,
వాళ్ళు హస్థినా పురం తిరిగి వచ్చే అవకాశమే లేదు మావయ్య..!" అని అంటాడు.
దానికి ఆనందంతో శకుని, దుర్యోధనుడు కూడా నవ్వుతారు.
అంతలోనే దుశ్శాసనుడు...
"ఒకవేళ పాండవులు వారణావర్తం వెళ్లకపోతేనూ..?" అంటూ తన సందేహాన్ని బయటపెడతాడు.
"ఎందుకంటే యువరాజుకు స్వయంగా మహారాజు వారే ఆదేశించాలి" అంటూ తన సందేహం వెనకున్న ఆంతర్యాన్ని చెప్తాడు.
"అంతేకదా...!
అది నేను చూసుకుంటాను. మహారాజు ఆదేశించే విధంగా కాదు, స్వయంగా యువరాజు యుధిష్ఠిరుడే వారణా వర్తం వెళ్లడానికి అనుమతి అడిగే విధంగా చేయగలను" అంటూ దుర్యోధనుడు వాళ్ళకి చెప్తాడు.
దానికి దుశ్శాసనుడు...
"అదెలా సాధ్యం అగ్రజా..!" అని అడగ్గా...
"మేనల్లుడా దుశ్శాసునా..!
మీ సోదరుడు బుద్ది బలం నీకు ఇంకా తెలిసినట్టు లేదు. అతను అనుకుంటే అది తప్పక నెరవేర్చి తీరుతాడు." అంటూ పెద్దగా నవ్వుతాడు.
అతడి ప్రశంశకి దుర్యోధనుడు కూడా ఉప్పొంగిపోతాడు.
శకుని మాటలు అర్ధమయ్యి అర్థమవ్వని అయోమయ స్థితిలో దుశ్శాసనుడు అమాయకంగా వారి వైపు చూస్తూ...
కొనసాగింపు...
"శ్రీ కృష్ణ మహా భారతం - 53"
ఇక కాసేపు మన కృష్ణుడు కథ కాసేపు పక్కన పెడితే,
ఇక్కడ హస్తినా రాజ్యంలో ప్రజలంతా చాలా సంతోషంగా ఉంటారు.
యుధిష్ఠిరుడు వంటి గొప్పవాడు, మంచివాడు ఈ రాజ్యానికి రాజుగా ఉండడం వల్లనే సకాలంలో వర్షాలు పడి, పంటలు సమృద్ధిగా పండుతున్నాయని వారు విశ్వసిస్తున్నారు.
అలా ఒకరోజు యుధిష్ఠిరుడు రాజు అయిన పిదప శకుని వద్దకు ఆశీర్వాదం తీసుకోవడానికి వెళ్లి అతని చరణముల పై పడి అతని ఆశీస్సులు తీసుకుంటాడు.
శకుని పైకి మంచి మనసుతోనే యుధిష్ఠిరుడిని ఆశీర్వదించినట్టు దీవించి, లోపల మాత్రం ఈర్ష్యతో రగిలిపోతుంటాడు.
శకుని వద్దే ఉన్న దుర్యోధనుడు, దుశ్శాసనుడు కూడా యుధిష్ఠిరుడి కాళ్ళకు నమస్కరించి వారి ఆశీర్వాదం తీసుకుంటారు.
ఇదంతా దూరం నుండి గమనిస్తున్న మహా మంత్రి విదురుడుతో ఆస్థాన గురువు కృపాచార్యుడు...
"కురు కుమారులు మరియు పాండు కుమారుల మధ్య సౌభ్రాతృత్వం పెరిగింది, ఇదంతా చూస్తుంటే నా మనసంతా ఆనందంతో ఉప్పొంగుతుంది మహా మంత్రీ..!" అని అంటాడు
దానికి,
"మీరన్నది నిజమే గురువర్యా..!
కానీ, ఆ గాంధార రాజు ఇక్కడ లేకపోతే నా మనసు కూడా ఈ సన్నివేశం చూసి ఉప్పొంగేది. అతను ఇక్కడ ఉన్నంత కాలం కురు రాజ్యానికి వినాశనమే" అంటూ శకుని యొక్క కుయుక్తులు పసిగట్టిన విదురుడు కృపాచార్యుడితో అంటాడు.
ఇక శకుని, దుర్యోధనుడిని మరియు దుశ్శాసనుడిని తీసుకుని రాజ్యంలో ఉన్న తన ఏకాంత మందిరానికి వస్తాడు.
అక్కడ ఒక సాలి పురుగు అల్లిన వలయాన్ని చూపిస్తూ...
శకుని దుశ్శాసనుడిని...
"ఆ సాలి పురుగు అంత కష్టపడి ఎందుకు అలా వలయాన్ని అల్లిందో ఎప్పుడైనా గమనించావా దుశ్శాసనా ?" అని అడుగుతాడు.
దానికి దుశ్శాసనుడు లేదని బదులు ఇస్తాడు.
అప్పుడు శకుని...
"దానికి కారణం లేకపోలేదు...
శత్రువులు వచ్చి తన ఆ వలలో చిక్కుకునిపోతారు. పిదప అందులోనుండి బయట పడలేక విలవిలలాడిపోతారు, అలసిపోయి శక్తి హీనులవుతారు, చివరికి చేసేదేం లేక తమ ప్రాణాలను సైతం త్యజిస్తారు." అని అంటాడు...
అప్పుడు దుశ్శాసనుడు చిన్నగా నవ్వుతూ...
"నాకు ఇప్పుడు అర్థమైంది మామా ...!
సైనికులు అన్ని ఏర్పాట్లు చేశారు
పాండవులు వారనా వర్తం అయితే వెళతారు కానీ,
వాళ్ళు హస్థినా పురం తిరిగి వచ్చే అవకాశమే లేదు మావయ్య..!" అని అంటాడు.
దానికి ఆనందంతో శకుని, దుర్యోధనుడు కూడా నవ్వుతారు.
అంతలోనే దుశ్శాసనుడు...
"ఒకవేళ పాండవులు వారణావర్తం వెళ్లకపోతేనూ..?" అంటూ తన సందేహాన్ని బయటపెడతాడు.
"ఎందుకంటే యువరాజుకు స్వయంగా మహారాజు వారే ఆదేశించాలి" అంటూ తన సందేహం వెనకున్న ఆంతర్యాన్ని చెప్తాడు.
"అంతేకదా...!
అది నేను చూసుకుంటాను. మహారాజు ఆదేశించే విధంగా కాదు, స్వయంగా యువరాజు యుధిష్ఠిరుడే వారణా వర్తం వెళ్లడానికి అనుమతి అడిగే విధంగా చేయగలను" అంటూ దుర్యోధనుడు వాళ్ళకి చెప్తాడు.
దానికి దుశ్శాసనుడు...
"అదెలా సాధ్యం అగ్రజా..!" అని అడగ్గా...
"మేనల్లుడా దుశ్శాసునా..!
మీ సోదరుడు బుద్ది బలం నీకు ఇంకా తెలిసినట్టు లేదు. అతను అనుకుంటే అది తప్పక నెరవేర్చి తీరుతాడు." అంటూ పెద్దగా నవ్వుతాడు.
అతడి ప్రశంశకి దుర్యోధనుడు కూడా ఉప్పొంగిపోతాడు.
శకుని మాటలు అర్ధమయ్యి అర్థమవ్వని అయోమయ స్థితిలో దుశ్శాసనుడు అమాయకంగా వారి వైపు చూస్తూ...