ക്ലോക്കിൽ മണി പത്തടിച്ചു. റശീദ അടുക്കളയിൽ പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്., ഉറങ്ങാനായി മുറിയിലേക്ക്‌ കടക്കുന്നതിനിടെ പുറത്ത് നിന്നും പതിവില്ലാത്ത ശബ്ദം.. ജനൽ പാളി യിലൂടെ പുറത്തേക് നോക്കി, "ജമാൽക യുടെ "കടത്തിണ്ണയിൽ ആരോ കിടന്നുറങ്ങാൻ ഉള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്,
വേഷം കണ്ടപ്പോൾ സ്ത്രീയാണെന്ന് മനസിലായി,
രാത്രിയിൽ കട അടച്ച് പോകുന്ന "ബാപ്പുട്ടി ക്കാ "ടോർച്ചിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്.. ആരാ... ഈ നേരത്ത് എന്താ ഇവിടെ..?
ചോദ്യം കേട്ട്..
ഇത് ഞാനാ.. കാളി.. !
ങ്ഹാ.. കാളിയോ.. എന്ത് പറ്റി..
മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ പരിഭവത്തോടെ കാളി പുതച്ചു മൂടി കിടന്നു..
എന്തോ പന്തികേട് തോന്നിയപ്പോൾ ബാപ്പു ട്ടിക്കാ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു..
പാവം കീരന്റെ അമ്മ.. വല്ലാതെ ക്ഷീണിചിരിക്കുന്നു,, അന്ന് കണ്ടപ്പോൾ പറഞ്ഞിരുന്നു.. തടികൊണ്ട് വയ്യാതായി.. ഇപ്പോ എങ്ങോട്ടും പോകാറില്ല എന്നൊക്കെ..
വരുമ്പോഴോക്കെ വല്ലതും കൊടുക്കാറുണ്ട്, വാങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് എന്റെ മുഖത്തേകൊന്ന് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കും.. ചിലപ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് കാണാം.. !
"കീരനെ "കുറിച്ചുള്ള ഓർമകളാണ് കാ ളിയുടെ മനസ്സ് നിറയെ.. !എങ്ങനെ ഇല്ലാതിരിക്കും... നേർച്ചയും വഴിപാടുകളും നടത്തി ദൈവത്തിന്റെ വരദാനം പോലെ കിട്ടിയതായിരുന്നില്ലേ...