ஜமீனின் கண்கள் குளம் போல் காட்சி அளித்தது. ஜமீன் வம்சத்தின் கௌரவம் பரம்பரை பரம்பரையாக ஊரே மெச்சும் படி திகழ்ந்தது. இப்போது அனைத்தும் காற்றில் கரைந்தது போலாயிற்றே...
இப்படி ஒரு செயல் செய்தவனை எப்படி
ஏற்றுக் கொள்வது என்று ஒருபுறம் ஜமீன் பரம்பரை கௌரவம் மறுபுறம் பாசவலை என்ற தவிப்பில் நாட்டரையர் ஜமீன்.

சற்று நேரத்தில் மனதை இரும்பாக்கிக் கொண்டு " அரண்மனையின் நியாய பீடத்திற்கு செல்லலாம் " என்று வேகமாக எழுந்தார் ஜமீன்.

நாச்சியார், " அவன் நம் ஜமீன் வாரிசு அதிலும் பல வருடங்களாக வரம் இருந்து கிடைத்த மூத்த மகன். கொஞ்சம் பொறுமையாக யோசித்து பாருங்கள்... எதிலும் அவசர முடிவு வேண்டாம்.. " என்று கண்ணீர் வடித்தால்.

ஜமீன், " நீ சொல்வதெல்லாம் சரி தான் நாச்சியார். ஆனால், இப்போது எனக்கு
கூறும் அறிவுரை அன்றே உன் மகனுக்கு சொல்லி வளர்த்திருந்தாள் இன்று இப்படி ஓரு அவமானம் நேர்ந்திருக்காது... அனைத்தும் கை மீறியது. இனி என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை நான் பார்த்து கொள்கிறேன்.
பொன்னா.. கணக்குபிள்ளை வீட்டிற்கு சென்று உடனே அரண்மனை நியாய பீடத்தின் முன் வர சொன்னதாக சொல்லி வா... " என்று உரக்க கூறினார்.

ஜமீன், நாச்சியார் மற்றும் திருவிழாவிற்கு வந்த உறவினர்கள்,
ஊர் மக்கள் அனைவரும் அரண்மனையின் நியாய பீடத்தின் முன் கூடினர்.

சற்று நேரத்தில் ஜமீனின் மூத்த வாரிசு களங்கண்டான் மற்றும் கணக்குபிள்ளையின் மகள் தேவி இருவரும் கழுத்தில் மாலையுடன் வந்து இறங்கினார்கள். தேவியின் கழுத்தில் ஜமீன் பரம்பரை முத்திரையுடன் கூடிய தாலி.

இதை கண்ட ஜமீன் கண்கள் தீப்பொறி போல் தோன்றின. நாச்சியார், ஜமீன் வம்சத்தின் முத்திரை பதித்த தாலியை பார்த்ததும் மிகுந்த கோபம் கொண்டு தேவியின் தாலியை பிடித்து இழுக்கச் சென்றாள்.

களங்கண்டான், "அம்மா, நிறுத்துங்கள்.
இது ஜமீன் முத்திரை பதித்த தாலி. இந்த ஜமீன் வாரிசான நான் அவளுக்கு கட்டியது. இவளை என் விருப்பத்துடன் தான் திருமணம் செய்தேன். எங்களை பிரிக்கலாம் என்று முயற்சி செய்ய வேண்டாம்... " என்று கூறினான்.

ஜமீன், " நீ உன் விருப்பம் போல் செய்வதற்கு இது விளையாட்டு அல்ல.
நீ...