అనగనగా సింహాపురం అనే గ్రామంలో
అన్నపూర్ణ, విజయభుషనుడు అనే ఇద్దరు దంపతులు ఉంటారు..
వారికి సంతానం లేదు..
సంతాన భాగ్యం కోసం వారు చేయని పూజలు లేవు,
మెక్కని దేవుళ్ళు లేరు,

ఒకానొక రోజున ఒక సమయంలో,
వారికి పండంటి ఆడబిడ్డ కలుగు తుంది...
ఆనందోత్సహాల నడుమ ఇద్దరూ
ఒలలాడారు...
కొన్ని రోజులు తర్వాత
భూషుణుడు భార్యతో..
కలిసి ఓ జోతిష్కుడి దగ్గర కు బిడ్డకు
జాతక చక్రం వేయించేందుకు
వెళతాడు...
జాతకం చూసి
సిద్ధాంతి నివ్వెర పడి,

నోటికి వచ్చింది చెప్పి...
వాళ్ళ ను అక్కడ నుంచి పంపించి
అనుమానం గా చూస్తూ ఉంటే
శిష్యుడు తో
భట్టారకా
వారు తెచ్చిన వ్యక్తి జాతకం
మామూలు మనిషి కాదు..
దేవ వేశ్య అయిన ఊర్వశి నక్షత్ర జాతకం...
కనుక..
పెరిగే శిశువు..
ఇళ్ళాలు కాలేదు ,కాదు కూడ,
ఒక వేళ వివాహం జరిగిన
కాపురం నిలువదు..

అందుకే నాలుగు మాటలు చెప్పి
పంపాను, అంతే కాదు ఆమె
అపురూపమైన సౌందర్య లావణ్య వతి
ఐ
భాసిల్లుతుంది...

మరి దీనికి సంబంధించిన పరిహారం ..
గురుదేవా..
భట్టా కాలమే ఈ సమస్యకు మందు....

అలాగే ఈమె ఒకరి సానిగా లేదా,
ఆదర్శ పత్ని గా మారే అవకాశం ఉంది...

ఆ శిశువు అందానికి వన్నె తగ్గకుండా
మోహనాంగి అనే పేరు పెట్టారు....
చేతిలో అద్దం లా జాగ్రత్తగా పెంచుకుంటూ ఉన్నారు...

మోహనాంగి మొదటి పుట్టినరోజు సందర్భంగా భూషనుడు ఒక ఛాయ
రంగు మందార మొక్క తమ ఇంటి ముందు నాటాడు....

ఆ మెక్క కు అరుంధతి అని నామకరణం చేసి.. కూతురు తో సమానంగా.. పెంచుతూ వచ్చారు ...
కొన్ని..ఏళ్ళు నిండిన తర్వాత..

మోహనాంగీ.. దుర్గ పూజకు.. తొమ్మిది ఏళ్ల తర్వాత మొదటి సారిగా నాన్న
నాటిన మందార చెట్టు నుంచి మందారాలను కోయసాగింది..

నాలుగు దండలకు సరిపడా పూలు కోసి గులాబీ, బంతి, చేమంతి, కనకాంబర, మల్లె, జాజి, గన్నేరు, పూలతో మాలలు చేసి....

అమ్మవారి కి సమర్పించి మొక్కులు చెల్లించి...

అమ్మ.. శాంభవి...
లలిత రూపిణి,
కాత్యాయని..
అంటూ పాడుతూ ఉంటే ఊరంతా
ఆలకించి తరించారు...

పదిఐదో ఏట....
పరువం వికసించించే వేళ...
బాల త్రిపుర సుందరి దేవీ పూజ..
చేసి.. రుణం తీర్చి సంతోషించారు
భుషన అన్నపూర్ణ లు...

ఇరవై ఏళ్ల వయసులో ఉన్న... మోహనాంగి.. అట్ల తద్ది చేసి మంచి మెగున్ని కోరుకుంది... కానీ ఊయల
మాత్రం ఊగలేదు... ఉపవాసం కారణంగా ఒంట్లో సత్తువ.. లేక
పోవడం వల్లే తాను చేసిన పూజ పూర్తవ్వల్లేదు...

అది విని తల్లిదండ్రులు.. కూడా నోరు..
విప్పలేదు.. కాలం నవ్వి ఊరుకొంది..



21సంవత్సరాల వయసు మీద పడిన తర్వాత మోహనాంగి.. తన భర్త నుంచి తాను ఆశలు సజీవంగా ఉన్నట్టు ఊహించుకొనేది...
జలపాతం కింద ఇద్దరూ ప్రణయ నాట్యం చేస్తూ,
మెలికలు తిరుగుతూ,
స్నానాలు చేసే సమయంలో తన వెనుక నుంచి నడుం చుట్టూ తిరిగే
క్షణాలు..

అతని హృదయం మీద తల వాల్చి,
అతని పెదవి మీద ముద్దు పెట్టుకోవడం కోసం,
అతని చేయి పట్టుకుని అగ్ని చుట్టూ
ఏడడుగులు వేయాలని,
ఇంకా ఎన్నో రకాలుగా ఆమె..
తనలో తానే సిగ్గు పడుతూ,
మధన పడుతూ ఉంటే తండ్రి కి చెప్పి
దుర్గా దేవి ఆలయం వద్దకు వెళ్లి వస్తుండగా ఎదురుగా ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుని ఉన్న ముసలావిడ చేతిలో
ప్రసాదం లడ్డూ పెట్టి వచ్చింది...

నాలుగు వారాల తర్వాత వర్షం కారణంగా పెళ్ళి సంబంధం వాయిదా పడింది...
అతని పేరు వీర శేఖరుడు... అంత
సుకుమారుడు కాదు, వయసు కు తగిన అందగాడు...,
కొంచెం సిగ్గుగాఉండే వ్యక్తి..
అని అతని చూస్తే అర్థమవుతుంది
అందరికీ..

ముత్యాల ముగ్గు పెట్టి మరీ అంగ రంగ వైభవంగా కళ్యాణ మహోత్సవం ఘనంగా జరిగింది..

‌భర్త పై తాను పెట్టిన ఆశలను, ఆశయాలు, యజ్ఞకుండం లో నే
వదిలి బయటకు వచ్చి తన తల్లిదండ్రులుకు వీడ్కోలు చెప్పి అక్కడ
నుంచి నేరుగా అత్తవారింటికి పల్లకీ లో భర్త తో పాటు తన తోటి పెరిగిన
తోబుట్టువు మందార మొక్కఅంటు ను
తోడు తెచ్చుకున్నది..


కోడలు కు ఆరతి ఇస్తూ నవ్వారు..
అత్తమామలు,
లంకంత ఇంటిలో తానే తిరుగులేని
మహారాణి.. అత్తమామలు వేధింపుల గోల లేదు, ఆడపడుచు నస అసలు లేదు.. మరుదుల దురదలు లేవు,
పుట్టిన ఆడపడుచులు రాణులై
రాజస్తానాలల్లోవెలుగు తున్నారు..

ఇంట్లో ఉన్న వస్తువులను,
నిర్మాణం,
భర్తను చూస్తూ గదిలోకి నడిచింది
మోహనాంగి...

ఆరోజు వారికి మొదటి రాత్రి...
ఆ నాటి పున్నమి వెన్నెల కంటే
తానే స్వయంగా మెరుస్తూ, ఊహాలేవో
ఆశలేవో,మనసులో తలచు కుంటూ, సంబర పడుతూ,
ఎదురు గా ఉన్న భర్తను చూసి సిగ్గు తెచ్చుకుని మెలికలు తిరుగుతూ
వుంటే పెనిమిటి పక్కనే కూర్చుని..
గంటల పాటు మాట్లాడటం మొదలు పెట్టిన తరువాత కూడా మోహనాంగి...