அதிகாலை வெடவெடக்கும் குளிரில் கண்கள் செருகிக் கொள்ளும் தூக்கத்தை கிழித்தெறிந்து விட்டு அவன் பரக்க பரக்க  எழுந்து பின்னங்கட்டில் உள்ள பாத்ரூமுக்குள் ஓடினான்.
எல்லோரும் தூக்கத்தை சுவைக்கும் சாமத்தில் இவனுக்கு மட்டும் இறைவனுடன் கதைப்பதில் அவ்வளவு பிரியம்.
அன்றும் தொழுதான். அவன் அழுதான். தியானம் செய்தான். தன் மனக்கஷ்டங்களை இறைவனிடம் சமர்ப்பித்தான். தன் தேவைகளையும் ஆசைகளையும் முறையிட்டான். இறைதூதர் மீது ஸலவாத்துக்களையும் கூறி மகிழ்ந்தான்.

நாட்டுச் சேவல் தன் சேவையைத் தொடங்கியது.
பாங்கு சொல்ல முன்னே இறைவணக்கம் புரியும் மக்களை எழுப்பி மகிழும் அதன் சேவை மகத்தானது.
பிரதிபலன் எதிர்பார்க்காத ஒரு ஐந்தறிவு ஜீவனின்
உற்சாகமான சளைக்காத முயற்சி.

பள்ளியில் பாங்கு சொல்ல முன் பாராயணம் செய்யப்படும் ஸலவாத்து ஒலி கேட்டவுடன் அவன் ஸுப்ஹ் தொழுவதற்காக பள்ளி நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான்.

அந்தப் பள்ளிக்குள் ஸுப்ஹ் தொழுவதற்கு முதலில் வரும் மூவருக்கும் மோதினார் நறுமணம் பூசுவது வழக்கம் ....