എനിലെ നിശബ്ദത.... പതുക്കെ ഞാൻ എന്റെ കൈയിലേകൊന്നു നോക്കുന്നു .എനിലെ വെളിച്ചത്തിന്റെ അടയാളം ഇല്ലാത്തതു പോലെ എനിക്ക് അനുഭവപെടുന്നു.

നീ കാരണമാവാം... എല്ലാത്തിലും ഇപ്പോൾ ഞാൻ നിന്നെ പഴിചാരുന്നു.... എന്റെ വേദനകളാവാം... ആ എനിക്കു മാത്രമല്ലെ ഈ വേദനകളോക്കെ ലെ... എന്നോട് തന്നെയോരു പുച്ഛം .വീണ്ടും മൗനത്തെ പഴി ചാരുന്നു.
ഞാൻ തളരുവാൻ കാത്തിരിക്കുന്നതുപോലെ.
മേഘങ്ങൾ ഇരുണ്ടു കയറുന്നു.

എനിലെ വെളിച്ചവും പതുകെ ഇല്ലാതാവുന്നു

നിശബ്ദം

നിന്നിൽ മാത്രം പതറാത്ത വാക്കുകൾ
അവ മാത്രം ബാക്കിനിൽക്കെ.

എവിടെയോ വായിച്ചു മറന്ന വാക്കുകൾ.... വീണ്ടും ഓർമ്മിക്കുവാൻ കാരണം നീ. അവിടെയും നിന്നെ ഞാൻ പഴിചാരുന്നു "രക്തം എത്താത്തിടത്ത് മസ്തിഷ്കം ഒരിക്കലും നിലനിൽക്കില്ല".ഇപ്പൊ എന്തെ ഈ വാക്കുകൾ മനസ്സിൽ കയറിക്കൂടുവാൻ കാരണം..


ശൂന്യത;

ചിന്തകൾ തിരമാലയെകൾ ശക്തിതിയിൽ കുതിച്ചു വരുന്നു..
വേദനകൾ കിണറിനുളിൽ തളംകെട്ടി നിൽക്കുന്നു അവപതുക്കെ വറ്റുന്നു പിന്നെയും നിറയുന്നു ..

ഓ
ഓർമ്മകൾ
© suryasukumaran